Η ΑΕΚ δεν μαθαίνει από τα λάθη της και την τιμωρεί το ποδόσφαιρο

Η εντυπωσιακή τριάρα της ΑΕΚ επί του ΟΦΗ αποδεικνύεται μία καλή παρένθεση, αφού στην αναμέτρηση με τη Λαμία οι κιτρινόμαυροι επανήλθαν στις... εργοστασιακές ρυθμίσεις του φετινού καλοκαιριού.

Πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος και με βάση το πρόγραμμα των πρώτων αγωνιστικών, η Ένωση είχε τη δυνατότητα να αρχίσει με ένα "5 στα 5" και να αφήσει πίσω την πληγή του πρόωρου και σοκαριστικού αποκλεισμού από τη Νόα στα προκριματικά του Conference League.

Η ισοπαλία με τη Λαμία στην OPAP Arena είχε ως αποτέλεσμα να απωλέσει αυτή την ευκαιρία και παράλληλα να μπει σε νέο κύκλο εσωστρέφειας. Αν θα είναι μικρός ή μεγάλος θα φανεί σύντομα, αφού πριν από τη διακοπή για τις εθνικές ομάδες έχει ακόμη έναν αγώνα, εκτός έδρας με τον Λεβαδειακό. Το σίγουρο είναι πως η ΑΕΚ συνεχίζει να μην μαθαίνει από τα λάθη της, με αποτέλεσμα το ποδόσφαιρο να την τιμωρεί με σκληρό τρόπο.

Η αλήθεια για τις 30 τελικές

Αυτή τη φορά δεν ήταν κάποια αμυντική ολιγωρία ή αφέλεια που οδήγησε στο γκολ της Λαμίας, αλλά ένα εξαιρετικό τελείωμα του Γκουστάβο Φουρτάδο που δεν άφησε και πολλά περιθώρια αντίδρασης στον Στρακόσα. Βέβαια, αυτό που δεδομένα πρέπει να αναλυθεί είναι η ευκολία με την οποία οι παίκτες της ΑΕΚ επιτρέπουν στους αντιπάλους τους να βρίσκονται αμαρκάριστοι στο ημικύκλιο της μεγάλης περιοχής, με συνέπεια να γίνονται απειλητικοί είτε μέσω εκτέλεσης είτε μέσω δημιουργίας. Συνέβη και στο 4-3 της Ίντερ ντ' Εσκάλδες, αλλά και πολλές φορές την περσινή σεζόν σε πρωτάθλημα και Ευρώπη.

Ωστόσο, αυτό που προκαλεί μεγαλύτερη συζήτηση και δημιουργεί προβληματισμό είναι η γενικότερη αγωνιστική εικόνα της ομάδας, όπως αναλύσαμε και σε προηγούμενο κείμενο. Οι κιτρινόμαυροι έχουν γίνει προβλέψιμοι, αδυνατούν να δημιουργήσουν με ορθολογικό τρόπο και καταφεύγουν σε σέντρες ή αναζητούν τη λύση μέσα από την ατομική ποιότητα κάποιων παικτών. Οι 30 τελικές ως αριθμός δεν λέει στην ουσία την αλήθεια, αφού προφανώς και παίζει ρόλο και η ποιότητα εκτέλεσης.

Στον αγώνα με τη Λαμία η ΑΕΚ έκανε πολλά μακρινά σουτ που δεν ανησύχησαν τον Κόστιτς. Ειδικά μέχρι το 60ό λεπτό ήταν εμφανές πως η ΑΕΚ χώλαινε σε βασικούς τομείς του παιχνιδιού. Ο Άμραμπατ ήταν εκτός παιχνιδιού, ο Πινέδα δεν βοηθούσε σε πρέσινγκ και δημιουργία, ο Κοϊτά ήταν δραστήριος, αλλά έψαχνε εναγωνίως το γκολ με συνέπεια να έχει κακά τελειώματα, ενώ και ο Λιούμπισιτς ήταν καλά κλεισμένος από τους αντιπάλους του.

Τα χαμόγελα για Λαμέλα και η τύχη

Η είσοδος του Λαμέλα άλλαξε αρκετά τα δεδομένα του παιχνιδιού και έδωσε την ευκαιρία στην ΑΕΚ να δημιουργήσει περισσότερους κινδύνους, με κάθετο παιχνίδι. Δεν είναι μόνο η ασίστ στον Αρόλντ Μουκουντί για το 1-1, αλλά και οι άλλες δύο ευκαιρίες που δημιούργησε για τους συμπαίκτες του, τον Γκαρσία και τον Οντουμπάτζο και ήταν στην ουσία οι πιο αξιόλογες σε κανονική ροή παιχνιδιού.

Προφανώς, μετά από το 70' η Ένωση ανέβασε κι άλλο την πίεσή της, έγινε πιο απειλητική και πέρα από το γκολ είχε και δύο δοκάρια. Ειδικά σε εκείνο του Κοϊτά στάθηκε άτυχη, αφού η μπάλα πήρε περίεργη πορεία με τα φάλτσα και κατέληξε στο αριστερό δοκάρι του Κόστιτς και όχι στα δίχτυα.

Ωστόσο, πολλές φορές και η τύχη σου στέλνει... μηνύματα και η αλήθεια είναι πως έτσι όπως εξελίχθηκε το ματς, η ΑΕΚ άξιζε ένα δεύτερο γκολ, αλλά το ποδόσφαιρο αποφάσισε να είναι... αυστηρό μαζί της. Γι' αυτό το λόγο, η γκέλα με τη Λαμία είναι μία καλή ευκαιρία προκειμένου η Ένωση και ο Ματίας Αλμέιδα να δουν κατάματα το πρόβλημα και να αναζητήσουν τις κατάλληλες λύσεις.

Διότι, αν συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο η ΑΕΚ, τότε θα υπάρξουν κι άλλες Λαμίες στο μέλλον, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει και για τη γενικότερη πορεία της ομάδας.