Η κραυγή του Βέλεθ "φωνάζει" τη δίψα του Άρη για το Κύπελλο
Ο Ηλίας Καλλονάς γράφει για τον Άρη που αγγίζει τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας Betsson μετά από τη νίκη στην έδρα του Παναιτωλικού, αλλά και τον Φραν Βέλεθ που έχει το know how στην κατάκτηση του τροπαίου.
Όμορφο βράδυ για τους ποδοσφαιρόφιλους στο Αγρίνιο. Επιστροφή του κόσμου στα γήπεδα, υπέροχες εικόνες με πολλά παιδιά στις εξέδρες και μία ζεστή ατμόσφαιρα που είναι δεδομένο ότι μας είχε λείψει για σχεδόν δύο μήνες.
Ας ελπίσουμε να συνεχίσουμε το ίδιο αισιόδοξα και αρκετές από τις παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαίρου, αλλά και γενικότερα του ελληνικού αθλητισμού να αποτελέσουν παρελθόν.
Το ίδιο όμορφο ήταν το σκηνικό και εντός γηπέδου. Οι δύο ομάδες παρουσίασαν πολύ καλό θέαμα, παρά το γεγονός ότι το σκορ φαίνεται -θεωρητικά- φτωχό. Τόσο ο Παναιτωλικός όσο και ο Άρης έδειξαν τεράστια θέληση για τη νίκη που θα έδινε προβάδισμα για την πρόκριση στον μεγάλο τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας Betsson.
Οι Αγρινιώτες ήταν καλύτεροι στο πρώτο μέρος, είχαν ευκαιρίες για να ανοίξουν το σκορ, αλλά λίγο ο Χουλιάν Κουέστα, λίγο η έλλειψη καθαρού μυαλού στην τελική προσπάθεια, δεν τους επέτρεψαν να πανηγυρίσουν το πολυπόθητο γκολ.
Η αλήθεια είναι πως με τον Γιάννη Πετράκη στον πάγκο, η ομάδα του Αγρινίου έχει βελτιωμένη εικόνα και ίσως αδικείται από τη θέση της στη βαθμολογία. Διαθέτει καλό και ποιοτικό ρόστερ που, αν το ξεκίνημα ήταν διαφορετικό, θα έδινε τη δυνατότητα να είχε άλλους στόχους τη φετινή σεζόν. Σίγουρα, πάντως, δεν είναι ομάδα για να παλεύει για την παραμονή στην κατηγορία.
Κι ίσως, γι' αυτό το λόγο, ήρθε επιβράβευση μέσω της παρουσίας στους "4" του Κυπέλλου για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου. Και όπως είπε και ο Πετράκης στις δηλώσεις μετά το τέλος του αγώνα, τίποτα δεν έχει χαθεί για τους Αγρινιώτες απ' την στιγμή που υπάρχει και ρεβάνς. Το χειροκρότημα των φίλων της ομάδας με σφύριγμα της λήξης αποτελεί τη μεγαλύτερη ανταμοιβή για τον έμπειρο τεχνικό και τους παίκτες του.
Ο Βέλεθ έχει το "know how"
Την ίδια στιγμή, όμως, χειροκρότημα αξίζει και στον Άρη. Μπορεί να μπήκε μουδιασμένα, επηρεασμένος πιθανότατα κι από μετριότατη εικόνα στην αναμέτρηση με τον ΠΑΣ Γιάννινα για το πρωτάθλημα, αλλά η εμφάνιση στο δεύτερο μέρος επιβεβαίωσε την τεράστια θέληση που υπάρχει για τον τελικό και κατ' επέκταση την κατάκτηση του τροπαίου.
Και δεν υπήρχε καλύτερος εκφραστής του πάθους και της δίψας για τον τίτλο από τον Φραν Βέλεθ. Η κραυγή του Ισπανού μετά το γκολ τα λέει όλα. Ο 32χρονος στόπερ επέστρεψε στους κιτρίνους και είναι δεδομένο πως είχε ως στόχο να συμβάλλει στην κατάκτηση ενός τίτλου. Κάτι που δεν κατάφερε στο πρώτο πέρασμά του από τους Θεσσαλονικείς.
Βέβαια, ο Ισπανός έχει το "know how", καθώς υπήρξε βασικός στέλεχος στην κατάκτηση του Κυπέλλου από τον Παναθηναϊκό το 2022. Και το ιδιαίτερο/ξεχωριστό για τον Βέλεθ είναι πως στον τελικό, αν περάσει ο Άρης, θα αντιμετωπίσει είτε την πρώην ομάδα του, είτε τον ΠΑΟΚ που ήταν φιναλίστ κι εκείνη τη σεζόν. Παιχνίδια της μοίρας.
Τα... χρωστούμενα του Άκη Μάντζιου
Παιχνίδια της μοίρας για τον Ισπανό, αλλά και για τον προπονητή του, Άκη Μάντζιο. Ο 54χρονος τεχνικός βρίσκεται πολύ κοντά από το να κάνει πράξη το όνειρο χιλιάδων φίλων του Άρη, οδηγώντας σε πρώτη φάση τους κίτρινους στον τελικό και σε δεύτερη στην κατάκτηση του Κυπέλλου ύστερα από 54 ολόκληρα χρόνια.
Παράλληλα, όμως, θα γράψει και ιστορία, αφού θα καταφέρει να σηκώσει το τρόπαιο τόσο ως παίκτης (με τον Πανιώνιο το 1997) όσο και ως προπονητής. Είναι δεδομένο πως ο Μάντζιος αισθάνεται πως έχει κάποια... χρωστούμενα από την πρώτη θητεία στον πάγκο του Άρη, όταν ο Ανδρέας Μπουχαλάκης δεν του επέτρεψε να φτάσει έως το τέλος.
Κι είναι βέβαιο πως ο Μάντζιος θέλει όσο κανείς να οδηγήσει την ομάδα στη Γη της Επαγγελίας. Το θεωρεί προπονητικό χρέος του. Και θα κάνει τα πάντα τόσο στη ρεβάνς, όσο και στον τελικό, για να δει τους φίλους του Άρη να πανηγυρίζουν ξανά ένα τρόπαιο μετά από πάνω από μισό αιώνα. Δεν είναι και μικρό πράγμα για την υστεροφημία του...
