Το ποδόσφαιρο νίκησε το σκοτάδι και η ΑΕΚ του Αλμέιδα βρυχάται και στην Ευρώπη

Οι ημέρες που προηγήθηκαν ήταν δύσκολες, επίπονες και καθόλου ποδοσφαιρικές. Η δολοφονία του 29χρονου οπαδού της ΑΕΚ, Μιχάλη Κατσούρη από Κροάτες χούλιγκαν στο περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια έβαλε το ποδόσφαιρο σε δεύτερη και τρίτη μοίρα. Η κατάσταση στο Ζάγκρεμπ θύμιζε περισσότερο εμπόλεμη ζώνη παρά προετοιμασία για μία ποδοσφαιρική αναμέτρηση.

Η ΑΕΚ, λοιπόν, κλήθηκε κάτω από πάρα πολύ αντίξοες συνθήκες να αγωνιστεί στο Μάξιμιρ για την ιστορία της και την οικογένεια του αδικοχαμένου Μιχάλη, όπως τόνισε και ο Ματίας Αλμέιδα. Η ενός λεπτού σιγή, τα μαύρα περιβραχιόνια έκαναν ακόμα πιο φορτισμένη την ατμόσφαιρα για τους παίκτες της Ένωσης, οι οποίοι, ωστόσο, μπήκαν στον αγωνιστικό χώρο με μοναδικό στόχο το θετικό αποτέλεσμα.

Το "μούδιασμα" στο πρώτο μέρος και ο σπουδαίος Γιόνσον

Προφανώς και χρειάστηκε χρόνος για να φύγει το "μούδιασμα" από όσα είχαν συμβεί το προηγούμενο διάστημα. Η αλήθεια είναι πως η εικόνα του πρώτου μέρους δεν ήταν η καλύτερη δυνατή. Οι Κροάτες μπήκαν δυνατά και θέλησαν να εκμεταλλευτούν το γεγονός ότι η Ένωση έπαιζε το πρώτο επίσημο ματς της σεζόν και ήταν χωρίς αγώνα για 15 ημέρες.

Πατούσαν εύκολα στην περιοχή, είχαν σε καλό βράδυ τον Ρόμπερτ Λιούμπιτσιτς και δημιουργούσαν ρήγματα τόσο κεντρικά όσο κι από τα πλάγια. Παρ' όλα αυτά δεν βρήκαν καλές τελικές, πέρα από ένα σουτ του Μπουλάτ με την έναρξη του ματς και ένα διαγώνιο του Σπίκιτς λίγο μετά τη συμπλήρωση 30 λεπτών. Το μοναδικό διάστημα που η Ντίναμο έδειξε να ζορίζει πραγματικά την ΑΕΚ ήταν μετά το εξαιρετικό γκολ-φάουλ του Μπουλάτ, όπου οι κιτρινόμαυροι πιέστηκαν αρκετά και λίγο έλειψαν να πάνε στα αποδυτήρια πίσω στο σκορ με δύο γκολ διαφορά, αλλά το τελείωμα του Μιχαϊλιτσένκο κατέληξε στην αγκαλιά του Στάνκοβιτς.

Βέβαια, η μεγαλύτερη ευκαιρία του πρώτου μέρους προήλθε από την ΑΕΚ, αλλά ο Λιβάκοβιτς απέδειξε γιατί θεωρείται ένας εκ των κορυφαίων τερματοφυλάκων στην Ευρώπη, μην επιτρέποντας στον Λιβάι Γκαρσία να μετουσιώσει σε γκολ την σπουδαία πάσα του Στίβεν Τσούμπερ. Μία πάσα που ήταν ξεκάθαρα αποτέλεσμα της οξυδέρκειας και της διορατικότητας του Ελβετού, αλλά δεν κατέληξε στα δίχτυα λόγω της ποιότητας του Κροάτη γκολκίπερ.

Την ίδια στιγμή, καταλυτικοί παίκτες όπως ο Ορμπελίν Πινέδα και ο Νίκλας Ελίασον δεν βοήθησαν στο κομμάτι της δημιουργίας και της εκτέλεσης, ενώ παράλληλα ο Γκαρσία, πέρα από τη φάση του 15ου λεπτού, έδειχνε αποκομμένος, με τους Κροάτες να περιορίζουν τις κινήσεις του. Ο μοναδικός που πραγματικά ξεχώρισε και ήταν παντού μέσα στο γήπεδο ήταν ο Γενς Γιόνσον, συνεπικουρούμενος σε κάποιες περιπτώσεις και από τον Διόσκουρό του, Ντάμιαν Σιμάνσκι. Κι ίσως να αδικούμε μόνο τον Στάνκοβιτς, ο οποίος κράτησε σε κάποια σημεία όρθια την ΑΕΚ.

Πιο ΑΕΚ γκολ δεν γίνεται

Όλα αυτά, βέβαια, στο πρώτο μέρος. Διότι το δεύτερο είναι μία άλλη υπόθεση. Δεν γνωρίζουμε τι ειπώθηκε από τον Ματίας Αλμέιδα στα αποδυτήρια κατά την ανάπαυλα, αλλά είναι δεδομένο πως είδαμε μία διαφορετική ομάδα, αντίστοιχη με εκείνη που απόλαυσαν οι φίλαθλοί της κατά την περσινή σεζόν. Κι ήρθε το γκολ του Τσούμπερ να το επιβεβαιώσει σε απόλυτο βαθμό.

Ένα τέρμα επιτομή του τρόπου παιχνιδιού του Αργεντινού τεχνικού. Πίεση του Σιμάνσκι πάνω στον Μίσιτς, κλέψιμο του Γιόνσον, γρήγορη εναλλαγή της μπάλας μεταξύ του Λιβάι και του Τσούμπερ και εξαιρετικό τελείωμα από τον Ελβετό. Ο παίκτης των μεγάλων γκολ της ΑΕΚ την περσινή σεζόν "φώναξε" ξανά παρών σε μία δύσκολη και κρίσιμη στιγμή.

Από εκείνο το σημείο και ύστερα, πέρα από ένα πεντάλεπτο μεγάλης πίεσης της Ντίναμο μετά το 1-1, οι παίκτες του Αλμέιδα δεν κοίταξαν ποτέ πίσω. Η είσοδος του Άμραμπατ βοήθησε την ΑΕΚ να ανέβει μέτρα στο γήπεδο, ενώ όταν κουράστηκε ο Γιόνσον ο Κώστας Γαλανόπουλος ήταν εκεί για να δώσει ανάσες, βοήθειες και να φρεσκάρει τη μεσαία γραμμή της ομάδας του. Σπουδαίο ματς από τον Έλληνα διεθνή που έχει περάσει πολλά τα τελευταία χρόνια εξαιτίας των τραυματισμών και το ποδόσφαιρο τού χρωστούσε μία τέτοια βραδιά και ένα γκολ με τόσους συμβολισμούς.

Ο Αλμέιδα τούς είπε "πάρτε το ματς" και το πήραν

Την ίδια ώρα, ο Αλμέιδα έδινε άλλο ένα ρεσιτάλ από τον πάγκο. Με το παιχνίδι στο 1-1, ο Αργεντινός έκανε τρεις αλλαγές, περνώντας στον αγωνιστικό χώρο τρεις επιθετικογενείς παίκτες και στέλνοντας ξεκάθαρο μήνυμα στην ομάδα του: "Πάρτε το ματς". Στη φιλοσοφία του Αλμέιδα δεν χωρούν ημίμετρα. Δεν χωρούν ισοπαλίες, παρά μόνο νίκες. Έχει το πνεύμα του νικητή κι αυτό έχει καταφέρει να μεταλαμπαδεύσει και στους παίκτες του, οι οποίοι και τον... υπάκουσαν.

Πλέον, η ΑΕΚ έχει το προβάδισμα για την πρόκριση στα playoffs του Champions League, αλλά δεν πρέπει να παρασυρθεί ούτε από τη νίκη, αλλά ούτε κι από πιθανά mind games των Κροατών. Μπορεί να ακούγεται κοινότυπο, αλλά είναι η πραγματικότητα. Στο Μάξιμιρ παίχτηκε το πρώτο μέρος. Στην OPAP Arena θα κριθεί η πρόκριση, με τους κιτρινόμαυρους να θέλουν να γράψουν άλλη μία χρυσή ευρωπαϊκή σελίδα στην ιστορία τους. Δεν θα είναι εύκολο και το γνωρίζουν καλά οι άνθρωποι της ομάδας.

Όμως, στο τέλος της βραδιάς, αυτό που μένει είναι η υψωμένη γροθιά του Κώστα Γαλανόπουλου να στέλνει μήνυμα ότι το ποδόσφαιρο νίκησε το σκοτάδι και το μίσος. Ένα παιδί από τα σπλάχνα της ΑΕΚ τίμησε ένα άλλο παιδί που ζούσε και ανέπνεε για να βλέπει την ομάδα του από τις εξέδρες.

Υ.Γ. Παναθηναϊκός και ΑΕΚ είναι δύο πάρα πολύ καλές ομάδες. Μόνο καλό τους έκανε η περσινή μάχη που έδωσαν για την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ανέβηκαν και ανεβαίνουν επίπεδο τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη πλέον.

Για να καταλαβαίνουμε και πόσο σημαντικό είναι να έχουμε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα που θα γίνει... καθρέφτης για επιτυχίες στην Ευρώπη.