Το βράδυ της Παρασκευής (09/09, 21.30, ΕΡΤ2) η Εθνική ομάδα πόλο των γυναικών θα προσθέσει δεδομένα ένα ακόμα μετάλλιο στη συλλογή της.

Ό,τι και να γίνει στον τελικό του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος η γαλανόλευκη θα φύγει από το Σπλιτ έχοντας πια τέσσερα μετάλλια και μένει να δούμε το χρώμα που θα έχει το τελευταίο. Τα τρία προηγούμενα ήταν ασημένια (2010, 2012, 2018), ό,τι κι αν είναι το τέταρτο θα συνιστά τεράστια επιτυχία.

Φυσικά, η Αλεξία Καμμένου και τα κορίτσια θα θέλουν να είναι χρυσό για να σπάσουν την κατάρα των τριών χαμένων τελικών. Ωστόσο, ήδη έχουν κάνει τη δική τους υπέρβαση.

Να δείτε τι μας έχουν για μετά

Το πρώτο μεγάλο στοίχημα της Εθνικής ήταν να καταφέρει να δημιουργήσει έναν νέο κορμό πάνω στον οποίο θα χτίζονταν οι επόμενες επιτυχίες.

Τα τελευταία χρόνια είδαμε σπουδαίες αθλήτριες όπως η τριάδα των Ασημάκη, Αβραμίδου και Τσουκαλά να κρεμούν τα σκουφάκια τους και οι μικρές έπρεπε να κάνουν ένα βήμα μπροστά. Και το έκαναν και με το παραπάνω.

Για όσους δεν έχουν εικόνα να αναφέρουμε πως από τα 15 κορίτσια που βρίσκονται στο Σπλιτ η μεγαλύτερη είναι η Μαργαρίτα Πλευρίτου η οποία ακόμα δεν έχει κλείσει τα 28 της χρόνια.

Όλες οι άλλες είναι από 25 και κάτω δείγμα του τι θα υλικό υπάρχει αυτή τη στιγμή στο πόλο γυναικών και το οποίο εγγυάται ότι θα έρθουν κι άλλες επιτυχίες.

Ενδεικτικά να αναφέρουμε πως τις ημέρες του η Χριστίνα Σιούτη και η Στεφανία Σάντα έκλεισαν τα 18 τους χρόνια, ενώ η Φωτεινή Τριχά είναι ακόμα 17. Οι τρεις τους άλλωστε κατέκτησαν το χάλκινο στο Ευρωπαϊκό Κ19 τον περασμένο Ιούλιο. και το ασημένιο στο Παγκόσμιο Κ18 τον Αύγουστο.

Η ομάδα ανέδειξε το ταλέντο

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό η Εθνική έχει πλούσιο ταλέντο. Ειδικά στο επιθετικό κομμάτι. Τι ήταν αυτό που έπρεπε να γίνει για να φτάσει στο να διεκδικεί το χρυσό;

Να γίνει ομάδα και να στηρίξει το παιχνίδι της πρώτα στην άμυνα. Αυτό ήταν και το δεύτερο στοίχημα της Εθνικής στο οποίο πήρε άριστα με εξαίρεση το ματς με την Ολλανδία.

Η γαλανόλευκη έγινε ομάδα με όλη τη σημασία της λέξης. Κάτι που φάνηκε περίτρανα και στο ματς με την Ουγγαρία το οποίο ουσιαστικά της άνοιξε το δρόμο για να φτάσει μέχρι εδώ. Εκείνη η ανατροπή στο φινάλε ήταν που έδειξε το δρόμο προς την επιτυχία και τα κορίτσια της Εθνικής τον ακολούθησαν κατά γράμμα.

Η κατάλληλη καπετάνισσα και ο μεγάλος στόχος για το μέλλον

Ό,τι και να γίνει κόντρα στην Ισπανία η Εθνική ομάδα έχει κάνει το πρώτο βήμα προόδου. Απέδειξε πρώτα απ' όλα στον εαυτό της πως μετά από τέσσερα χρόνια είναι ξανά στην ελίτ.

Μία τεράστια τονωτική ένεση τόσο για την Αλεξία Καμμένου όσο και για τα μέλη αυτής της ομάδας. Εδώ θα μου επιτρέψετε να σταθώ λίγο στην Ομοσπονδιακή προπονήτρια η οποία μαζί με τον Τάσο Πιρπιρή ανέλαβαν μία δύσκολη αποστολή και την έφεραν εις πέρας.

Ήταν ίσως οι κατάλληλοι άνθρωποι την κατάλληλη στιγμή για να μπορέσουν να παντρέψουν το εξαιρετικό υλικό που υπήρχε για να μπει ξανά η Εθνική ανάμεσα στις πρωταγωνίστριες.

Ήδη, έγινε το πρώτο βήμα. Τώρα εκείνο που μένει είναι η Εθνική να προχωρήσει με σταθερά βήματα στις επόμενες μεγάλες διοργανώσεις που έχει μπροστά της και φυσικά, ήρθε η ώρα να επιστρέψει στους Ολυμπιακούς Αγώνες.