Αυτό που έκανε ο Λευτέρης Πετρούνιας το απόγευμα της Παρασκευής στην Ντόχα αξίζει περισσότερο από τα περισσότερα μετάλλια που έχει κατακτήσει.

Μπορεί να φαίνεται υπερβολικό όμως δεν είναι. Ο τεράστιος αυτός γυμναστής έκανε έναν άθλο που μέχρι πριν από λίγους μήνες φάνταζε ακατόρθωτος. Όχι όμως για αυτόν.

Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της επιτυχίας του πρέπει να γυρίσουμε το χρόνο πίσω. Για την ακρίβεια πριν από 2,5 χρόνια όταν ο Λευτέρης Πετρούνιας περνούσε την πόρτα του χειρουργείου.

Η άνιση μάχη με το χρόνο

Το πραγματικό μέγεθος του τραυματισμού έκανε ακόμα και τους ειδικούς να απορούν πώς είχε αγωνιστεί λίγες μέρες νωρίτερα στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα όπου μάλιστα είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο.

Έκτοτε έδωσε μία άνιση μάχη με τον χρόνο. Μία μάχη στην οποία έπρεπε να καταφέρει να βρεθεί στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, το συντομότερο δυνατό για να πάρει μέσα από το παγκόσμιο πρωτάθλημα την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Δυστυχώς για εκείνον τα πράγματα δεν ήρθαν όπως τα περίμενε και κάπου εκεί ξεκίνησε η δική του Οδύσσεια. Με την πλάτη στον τοίχο έπρεπε να κάνει ένα μεγάλο άθλο για να βρεθεί στη δική του Ιθάκη, το Τόκιο.

Για άλλους αδύνατο, για τον Πετρούνια όχι

Τι έπρεπε να κάνει; Να επικρατήσει σε όλους τους αγώνες της σειράς των Παγκοσμίων Κυπέλλων που είχαν απομείνει και μάλιστα με μέσο όρο βαθμολογίας μεγαλύτερο από εκείνον του Κινέζου, Λιου Γιάνγκ.

Το να νικήσει δεν ήταν δύσκολο από τη στιγμή που η κλάση του είναι τέτοια που δεν επιτρέπει στους άλλους να τον απειλήσουν. Το θέμα ήταν η βαθμολογία.

Κάπως έτσι φτάσαμε στην Ντόχα όπου ο Πετρούνιας κυνηγούσε το τέλειο. Νίκη και με βαθμολογία πάνω από 15.334.

Η λύτρωση έδειξε την προσπάθεια

Για όσους δεν γνωρίζουν πολλά από γυμναστική να αναφέρουμε ότι η βαθμολογία προκύπτει από το βαθμό δυσκολίας του προγράμματος σε συνδυασμό με την εκτέλεση.

Το πρόγραμμα του Λευτέρη Πετρούνια έχει συντελεστή δυσκολίας 6,3. Αυτό σημαίνει πως έπρεπε να κάνει μία εκτέλεση κοντά στο τέλειο. Και την έκανε. Η μαγική εκτέλεση του Πετρούνια βαθμολογήθηκε με 9,2 και ήταν εκείνη που τον έστειλε στο Τόκιο.

Τα όσα ακολούθησαν με τους πανηγυρισμούς και δάκρυα στο βάθρο ήταν απλά η λύτρωση που έδειξε το μέγεθος της προσπάθειας αυτού του τεράστιου αθλητή.

Και τώρα ας κοπιάσουν οι μνηστήρες

Η επόμενη ημέρα για τον Λευτέρη Πετρούνια έχει μόνο έναν στόχο. Αφού πλέον βρίσκεται στην Ιθακή του σειρά έχουν οι μνηστήρες του θρόνου του.

Ο Πετρούνιας θέλει να διατηρήσει το στέμμα του. Θέλει οι δύο κορούλες του να τον δουν με το χρυσό μετάλλιο πάνω στο βάθρο. Αυτός είναι ο στόχος και είμαστε σίγουροι ότι θα δώσει τα πάντα για να τα καταφέρει.

Μολών λαβέ λοιπόν σε όποιον θέλει να του πάρει τον τίτλο.