Αν είσαι φίλος του τένις δε γίνεται να μην απόλαυσες τον τελικό του Barcelona Open ανάμεσα στον Στέφανο Τσιτσιπά και τον Ραφαέλ Ναδάλ.

Οι δύο τενίστες τα έδωσαν όλα πάνω στη χωμάτινη επιφάνεια του κορτ που φέρει το όνομα του Ισπανού θρύλου του τένις και γνώρισαν την αποθέωση αμφότεροι στο φινάλε. Ναι, ο Στέφανος Τσιτσιπάς μπορεί να μην κατέκτησε τον τίτλο, αλλά οι Ισπανοί του πρόσφεραν απλόχερα το χειροκρότημά τους αναγνωρίζοντας την εξαιρετική του πορεία, αλλά και την εικόνα του στον τελικό απέναντι σε έναν τεράστιο αντίπαλο.

Το να φέρνεις τον Ναδάλ στα όρια του στο χώμα αποτελεί από μόνο του ένα μεγάλο παράσημο. Πόσο μάλλον να τον νικάς όπως έχει κάνει στο παρελθόν ο Στέφανος. Ανεξάρτητα από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Ράφα παραμένει ένας από τους καλύτερους όλων των εποχών και δεδομένα ένας από τους αθλητές που σιχαίνονται να χάνουν.

Η άρνηση για την ήττα που έχει ο Ισπανός, σε συνδυασμό με την ατελείωτη δουλειά του και το δεδομένο ταλέντο που διαθέτει τον έχουν φέρει μέχρι εδώ. Βέβαια, αυτή η αυταπάρνηση είναι που τον έχει οδηγήσει και σε πολλούς τραυματισμούς οι οποίοι έχουν φέρει τον οργανισμό του στα όρια του και είναι πιθανόν να τον οδηγήσουν σε μία πρόωρη απόσυρση. Άλλωστε και ο ίδιος δήλωσε ότι δεν θα παίζει μέχρι τα 40 του.

Η ΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Αρκετά όμως για τον Ναδάλ πάμε στον Στέφανο Τσιτσιπά. Ο 22χρονος Έλληνας τενίστας μπορεί να μην ολοκλήρωσε με ιδανικό τρόπο, δεν κατέκτησε δηλαδή δεύτερο διαδοχικό τίτλο.

Κάπου εδώ όμως υπάρχει ένα μεγάλο αλλά! Για πρώτη φορά στην καριέρα του ο Στέφανος Τσιτσιπάς έδειξε μια τεράστια συνέπεια στις εμφανίσεις του. Συνέχισε δηλαδή από εκεί που σταμάτησε στο Μόντε Κάρλο όπου κατέκτησε το πρώτο Masters της καριέρας του.

Στη Βαρκελώνη ήταν απόλυτα κυριαρχικός στα παιχνίδια του και έφτασε στον τελικό δίχως να χάσει σετ. Η σιγουριά που έβγαζε στις κινήσεις του και στις επιλογές του έδειχναν τον αθλητή που ίσως και ο ίδιος ονειρεύεται να γίνει. Όταν παίζεις με αθλητές οι οποίοι έστω και θεωρητικά είναι χειρότεροι από εσένα πρέπει να κυριαρχείς.

Ναι, θα υπάρξουν και κακές βραδιές που δεν θα σου βγαίνει τίποτα. Ναι, θα υπάρξουν βραδιές που θα βρεις απέναντι σου έναν αντίπαλο που θα γυρίζει τις μπάλες λες και είναι ρομπότ. Όταν όμως καταφέρνεις ακόμα και σε τέτοιες βραδιές να πάρεις τη νίκη να κερδίσεις πρώτα απ' όλα το ίδιο σου το μυαλό, τότε θα καταφέρεις να κάνεις ένα βήμα πιο μπροστά από τους υπόλοιπους.

Αυτό έκαναν σε όλη τους την καριέρα οι τρεις μεγάλοι (Φέντερερ, Ναδάλ και Τζόκοβιτς) και αυτή είναι μία από τις βασικές διαφορές από τους ταλαντούχους που έχουν εμφανιστεί αυτά τα 18 χρόνια που κυριαρχούν. Η συνέπεια που έδειξαν και δείχνουν ακόμα και όταν δεν είναι στην καλή τους μέρα και η σταθερότητα από τουρνουά σε τουρνουά.

Για πρώτη φορά λοιπόν ο Στέφανος Τσιτσιπάς έδειξε τόσο μεγάλη σταθερότητα σε δύο διαδοχικά τουρνουά και απέναντι σε καλούς ως επί το πλείστον αντιπάλους. Σίγουρα, θα είναι ευχής έργο αυτό να συνεχιστεί και να μην αποτελεί εξαίρεση αυτή η σταθερότητά του, αλλά τον κανόνα.

Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΩΝ 500ΑΡΙΩΝ

Πάμε τώρα και στο μοναδικό αρνητικό αυτή της εβδομάδας που φάνηκε και από τις δηλώσεις που έκανε ο ίδιος. Ποιο είναι αυτό; Το γεγονός ότι δεν κατέκτησε τον τίτλο.

Συνολικά έχει έξι στην καριέρα του τέσσερις σε ATP 250, έναν σε Masters και έναν σε ATP Finals. Πέρα από το Grand Slam εκείνο που του λείπει από την συλλογή του είναι ένα τίτλος σε ATP 500.

Τα συγκεκριμένα τουρνουά μοιάζουν ως καταραμένα για τον Στέφανο Τσιτσιπά αφού μέχρι σήμερα έχει φτάσει σε επτά τελικούς και δεν έχει επικρατήσει σε κανέναν! Αντίθετα σε ATP 250 μετρά 4/4, ενώ σε Masters έχει 1/3 και 1/1 στον τελικό του ATP Finlas. Συνολικά ο Τσιτσιπάς έχει βρεθεί σε 15 τελικούς και έχει επικρατήσει σε 6 από αυτούς με τους επτά από τους 9 χαμένους να είναι σε ATP 500.

Αν συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό τότε δεδομένα θα καταφέρει σύντομα να σπάσει και αυτή την "κατάρα".

Photo credits: 2021 AP Photo/Joan Monfort