Ήταν ένα απ’ τα πιο έντονα, μεταγραφικά καλοκαίρια (με... ολίγη από Σεπτέμβρη) των τελευταίων ετών για τον Παναθηναϊκό. Όχι πως τα μεταγραφικά παράθυρα των προηγούμενων ετών ήταν... ήσυχα, όμως ετούτη τη φορά το σκεπτικό κι ο τρόπος με τον οποίο έγιναν όλες οι κινήσεις, είχαν πολλές διαφορετικές παραμέτρους, που αφενός χρειάζονταν υπομονή κι αφετέρου έπρεπε να ταιριάξουν και να κουμπώσουν την κατάλληλη στιγμή.

Το έκανε βεβαίως (ξανά) λίγο "θρίλερ" ο Παναθηναϊκός, φτάνοντας ως το... 90’ για να αποκτήσει τους δύο κεντρικούς χαφ διαφορετικών αγωνιστικών χαρακτηριστικών που χρειαζόταν για τον άξονα της μεσαίας γραμμής του, αλλά εντέλει τους πήρε και σε κάθε περίπτωση προσέθεσε μεγαλύτερο βάθος στο ρόστερ του.

Αυτός ήταν ο ένας απ’ τους τέσσερις άξονες στους οποίους είχαν αποφασίσει να κινηθούν εξαρχής οι "πράσινοι": Να μεγαλώσει το βάθος των επιλογών από τον πάγκο και να γίνει πολύ πιο ισορροπημένο το ρόστερ της ομάδας.

Το γήπεδο (και μόνο αυτό) θα δείξει το πόσο θα δώσουν στους "πράσινους" αυτά που χρειάζονται οι Αλεξί Τρουιγιέ και Ένις Τσοκάι, όμως αμφότεροι αποτελούν επιλογές του (πάντα δύσκολου κι απαιτητικού στα ζητούμενα των μεταγραφών) Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ο οποίος στο φίνις της μεταγραφικής περιόδου προτίμησε να δει και να ψάξει την ουσία κι όχι τις "κορδέλες" και τη... λεζάντα, θεωρώντας πως και οι δύο θα του κάνουν τη δουλειά, χωρίς να χαλάσει η χημεία που έχει ήδη η ομάδα του...

Τα τέσσερα δεδομένα του καλοκαιριού

Όταν έγιναν οι πρώτες συζητήσεις στο φίνις της περσινής σεζόν όσον αφορά το σχεδιασμό της εφετινής χρονιάς, μπήκαν στο τραπέζι της διοίκησης του Παναθηναϊκού και του Σέρβου τεχνικού, μία σειρά από δεδομένα:

• Προσπάθεια για ακόμη μεγαλύτερη ποιοτική αναβάθμιση του δυναμικού της ομάδας, με ολοκλήρωσης της δεύτερης φάσης "αναδόμησης" του ρόστερ.
• Καλύτερη και πολύ πιο to the point ανακατανομή των χρημάτων του προϋπολογισμού του ποδοσφαιρικού τμήματος πάνω στα συμβόλαια των νέων παικτών, σε σχέση με αυτούς που θα αποχωρούσαν.
• Διάθεση για ακόμη μεγαλύτερη επένδυση στην ομάδα με μεγαλύτερο μπάτζετ και με υψηλές δαπάνες σε αγορές παικτών και σε νέα συμβόλαια. Το εφετινό καλοκαίρι η πρόθεση που υπήρχε απ’ την πλευρά της ιδιοκτησίας του Παναθηναϊκού ήταν να δοθούν όσα χρειάζονταν για να ολοκληρωθεί το χτίσιμο του ρόστερ όπως το ήθελε ο προπονητής. Δεν ήταν θέμα χρημάτων, αλλά των επιλογών που θα έπρεπε να γίνουν...
• Στα παραπάνω "κουμπώνει", αυτό που αποτυπώθηκε και πιο πάνω, δηλαδή η επιθυμία όλων να μεγαλώσει το "βάθος" του πάγκου και να αυξηθούν οι ποιοτικοί δείκτες του δυναμικού του Παναθηναϊκού, προκειμένου να υπάρχουν πλέον 20-21 παίκτες πρώτης γραμμής, έτοιμοι να μπουν όποτε κριθεί απαραίτητο.

Η δεύτερη φάση της αναδόμησης του ρόστερ

Δεν τον... ευχαριστεί τον Γιοβάνοβιτς να κάνει τόσες πολλές και μαζεμένες μεταγραφές σε κάθε μεταγραφική περίοδο. Το είπε και στην προ ημερών συνέντευξη Τύπου που έδωσε μετά το ματς του Παναθηναϊκού με την ΑΕΚ, με λίγη δόση υπερβολής: Από το καλοκαίρι του 2021 έχει κάνει σε τρεις μεταγραφικές περιόδους, όσες μεταγραφές χρειάστηκε να κάνει μαζί σε όλες τις προηγούμενες ομάδες του.

Ήταν κάτι όμως που έπρεπε να γίνει και το γνώριζε καλά κι ο ίδιος. Προκειμένου να ολοκληρωθεί η ποιοτική αναδόμηση του δυναμικού του τριφυλλιού και να σχηματιστεί ένας πολύ δυνατός κορμός με ορίζοντα τριετίας πάνω στον οποίο θα "πατήσει" η ομάδα τα επόμενα χρόνια και από εδώ και πέρα θα χρειάζεται μόνο 1-2-3 το πολύ προσθαφαιρέσεις κάθε χρόνο.

Κοινώς, από εδώ και πέρα (κι όσο θα έχει τα ηνία του Παναθηναϊκού ο Σέρβος τεχνικός), τέλος οι μαζεμένες μεταγραφές και οι μεγάλες αλλαγές στο "πράσινο" ρόστερ.

Ήρθαν 9+1 παίκτες κι αποχώρησαν 12

Ο Παναθηναϊκός έκανε συνολικά 9 μεταγραφές στο εφετινό θερινό παράθυρο γεμίζοντας όλες τις θέσεις της ενδεκάδας με βασικές κι αναπληρωματικές επιλογές (κατά σειρά Λοντίγκιν, Γκάνεα, Τσέριν, Μάγκνουσον, Βέρμπιτς, Σπόραρ, Μπερνάρ, Τρουιγιέ, Τσοκάι) 4 πωλήσεις (Αλεξανδρόπουλος σε Σπόρτινγκ, Βέλεθ σε Αλ Φατέχ, Καρλίτος σε Λέγκια, Μακέντα σε Ανκαρακιουτσού), 2 αποδεσμεύσεις (Αγιούμπ, Χατζηθεοδωρίδης).

Έξι συμβόλαια έληξαν (Μαουρίσιο, Χατζηγιοβάνης, Βιγιαφάνιες, Βιτάλ, Λούντκβιστ, Γκατσίνοβιτς). Κοινώς αποκτήθηκαν 9 παίκτες (10 με τον Ζόνας Τορό που είναι πιο πολύ για τη Β’ ομάδα και δόθηκε δανεικός στον Λεβαδειακό) κι αποχώρησαν 12, με το ρόστερ να μικραίνει και να έρχεται πιο κοντά στον αριθμό που ήθελε ο προπονητής του.

Η ανάλυση του μπάτζετ του Παναθηναϊκού

Οι "πράσινοι" ξόδεψαν περίπου 6 εκατ. ευρώ όσον αφορά τα ποσά που δόθηκαν σε ομάδες για τις αγορές των Σπόραρ, Τσέριν, Τσοκάι και Τρουιγιέ. Από εκεί και πέρα, μόνο τα συμβόλαια των 9 ποδοσφαιριστών που αποκτήθηκαν, θα αγγίξουν (μόνο για τη σεζόν 2022/23) τα 7,2 εκατ. ευρώ με την εφορία (5,8 εκατ. ευρώ σε "καθαρές" αποδοχές, δίχως τα μπόνους).

Το δε κόστος συμβολαίων των παικτών που παρέμειναν στην ομάδα (με τους Διούδη, Σαβιέρ και Καμπετσή που δεν υπολογίζονται) είναι 6,6 εκατ. ευρώ (5,2 εκατ. ευρώ "καθαρά").

Αν προστεθεί στα παραπάνω το 1,6 εκατ. ευρώ (με τους φόρους) που κοστίζουν συνολικά –σε ετήσια βάση- τα ανανεωμένα συμβόλαια του Γιοβάνοβιτς και των συνεργατών του, το σύνολο του κόστους του ποδοσφαιρικού τμήματος της πρώτης ομάδας του Παναθηναϊκού (με τα χρήματα που δόθηκαν στις ομάδες) φτάνει για τη σεζόν 2022/23 περίπου τα 21,4 εκατ. ευρώ.

Συνυπολογίζοντας τις προμήθειες που δόθηκαν σε ατζέντηδες για τα μεγάλα "deals" των Μπερνάρ, Σπόραρ, Βέρμπιτς, Μάγκνουσον -που ξεπέρασαν τα 1,2 εκατ. ευρώ- αλλά και τις περίπου 200.000 ευρώ που καταβλήθηκαν σε αποζημιώσεις για λύσεις συμβολαίων (π.χ. Αγιούμπ κ.α.), το συνολικό εξοδολόγιο του Παναθηναϊκού στην εκκίνηση της χρονιάς φτάνει λίγο πάνω από τα 22,6 εκατ. ευρώ! Και τα παραπάνω, χωρίς να έχουν "μπει" ακόμη στην εξίσωση οι ανανεώσεις συμβολαίων που θα ακολουθήσουν με βασικά μέλη του δυναμικού του "τριφυλλιού", που σε κάθε περίπτωση θα περιλαμβάνουν κι αυξημένες αποδοχές...