Λογικά από αύριο το πρωί κιόλας, ουδείς θα έχει κρατήσει στο "σκληρό δίσκο" της μνήμης του πολλά πράγματα από το αποψινό (Κυριακή 16/01) ντέρμπι "αιωνίων" στη Λεωφόρο. Από τα πιο άχρωμα, άγευστα και flat clasicos που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, με μεγάλο πρωταγωνιστή τον... κορονοϊό. Ναι, τον Covid-19, διότι και οι δύο ομάδες είχαν παίκτες που ήταν επηρεασμένοι απ’ την προ ημερών επαφή τους με τον ιό. Και πολύ περισσότερο ο Ολυμπιακός, που δούλεψε σε όλο το 94λεπτο περισσότερο για το "Χ", το οποίο τον βόλευε μια χαρά, μετά την ήττα της ΑΕΚ από τον Παναιτωλικό στο ΟΑΚΑ και τη διαφορά που δεν θα μπορούσε να μειωθεί περισσότερο από τους διώκτες του.

Ο Παναθηναϊκός είχε θέματα προσαρμογής στο πρώτο ημίχρονο πάνω σ’ αυτό το σχήμα των τριών στόπερ που επέλεξε ο Πέδρο Μαρτίνς, με πρώτους "σωματοφύλακες" της αμυντικής ισορροπίας του Ολυμπιακού τους Εμβιλά και Καμαρά, καθώς περιορίστηκαν πάρα πολύ οι χώροι δράσης τόσο του Βιγιαφάνιες, όσο και του Χουάνκαρ από την αριστερή πλευρά. Το καθαρό μυαλό και η αποτελεσματικότητα του Ρούμπεν (πρωτίστως) και του Μαουρίσιο (δευτερευόντως) στις αναχαιτίσεις και στις ανακτήσεις της μπάλας, εκμηδένισαν την επιθετική δράση του Ολυμπιακού, που με εξαίρεση τον Τικίνιο που κυνηγούσε μέχρι το... άουτ τους παίκτες του Παναθηναϊκού, δεν είχε άλλον ποδοσφαιριστή μπροστά που να "ένιωθε" η άμυνα των "πράσινων". Απ’ τα πιο "εύκολα" βράδια της καριέρας του Αλμπέρτο Μπρινιόλι και σίγουρα το πιο ξεκούραστο απ’ την ημέρα που μπήκε στην ενδεκάδα του "τριφυλλιού".

Τέσσερις περιπτώσεις που... σπαταλήθηκαν

Στο δεύτερο ημίχρονο ο Γιοβάνοβιτς και οι οδηγίες του στα αποδυτήρια βοήθησαν τους παίκτες του Παναθηναϊκού να "διαβάσουν" καλύτερα τον αγώνα. Φορτώθηκε περισσότερο η αριστερή πλευρά με την μετακίνηση του Βιγιαφάνιες πιο κοντά στους Χουάνκαρ και Αϊτόρ (και μετά στον Βιτάλ), βγήκαν περισσότερες συνεργασίες από εκείνη την πτέρυγα και οι "πράσινοι" άρχισαν να πλησιάζουν πιο ορθολογικά την περιοχή του Ολυμπιακού, πατώντας πιο σταθερά στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου.

Τι έλειπε; Πρώτον η τελική "καθαρή" πάσα, στο σωστό τάιμινγκ και στο σημείο που έπρεπε να φτάσει στα πόδια των Παλάσιος, Αϊτόρ και Βιτάλ. Αυτό ακριβώς που υπογράμμισε και ο Γιοβάνοβιτς μετά το τέλος του ντέρμπι. Υπήρξαν τουλάχιστον τέσσερις περιπτώσεις που από ανακτήσεις της μπάλας ψηλά, ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να απειλήσει πολύ πιο ουσιαστικά, εάν η τελική πάσα γινόταν στο σωστό παίκτη ή στο κατάλληλο τάιμινγκ. Τις σπατάλησαν όμως όλες αυτές τις προϋποθέσεις οι "πράσινοι".

Θέλει φορ που θα του αλλάξει τη ζωή

Το δεύτερο (και πολύ πιο καθοριστικό) που έλειψε από τον Παναθηναϊκό ήταν (για άλλη μία φορά φέτος) η εκτέλεση. Σε τέτοιου είδους ντέρμπι, όπου τα πάντα κρίνονται στη μία φάση και στη μία επαφή, ο Παναθηναϊκός δεν έχει μπροστά τον επιθετικό killer, εκείνον που θα τελειώσει σωστά αυτή τη μία στιγμή και θα κάνει τη... διαφορά. Αυτά τα ματς τα παίρνουν οι "εκτελεστές" κι ο Παναθηναϊκό τέτοιου είδους επιθετικό δεν έχει στο ρόστερ του. Και σίγουρα θα πρέπει να βρει σύντομα για να κάνει πολύ πιο εύκολη τη ζωή του στο γκολ...

Ο Μακέντα είχε τρομερή ευκαιρία στο 41ο λεπτό για να αλλάξει όλες τις ισορροπίες στον αγώνα, όμως πέταξε στα... σκουπίδια το καταπληκτική ενέργεια και το top class "άδειασμα" του Χουάνκαρ στον Λαλά, πριν βγάλει την τέλεια σέντρα προς... εκτέλεση. Κάκιστη ισορροπία σώματος, πολύ κακό τελείωμα από τον Ιταλό που σπατάλησε μία φάση, που θα μπορούσε να έχει δώσει μία πολύ σπουδαία νίκη ψυχολογίας (και βαθμολογικής/αγωνιστικής ουσίας) απέναντι στον "αιώνιο" αντίπαλό του. Έλειπε κι ο Καρλίτος, ο οποίος προφανώς για να μείνει στον πάγκο σε όλο το ματς, δεν κρίθηκε από τον Γιοβάνοβιτς έτοιμος μετά τον κορονοϊό για να μπει στον αγώνα με τις συνθήκες που είχαν διαμορφωθεί εκείνη τη στιγμή...

Η έλλειψη "φόβου" και ο "κανονικός" Βιτάλ

Τι αξίζει να κρατήσει ο Παναθηναϊκός απ’ το συγκεκριμένο clasico; Πρώτον το γεγονός ότι δεν έχει λόγο να "φοβάται" κανέναν. Κι όντως δεν "φοβάται". Έχει αρχίσει να αποκτά συνοχή, "μέταλλο" και ψυχολογία απέναντι σε κάθε "μεγάλο" της ελληνικής Super League, ως "προϊόν" της καθημερινής δουλειάς του και της σταθερής εξέλιξής του στα χέρια του Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Είναι στο σωστό μονοπάτι το "τριφύλλι", όμως του λείπουν ακόμη 2-3 ποιοτικές "πινελιές", τις οποίες θα τις προσθέσει μόνο μέσα από στοχευμένες μεταγραφές. Ειδικά στη γραμμή κρούσης

Σημαντικό "κέρδος" για τους "πράσινους" ήταν επίσης η "επιστροφή" του Βιτάλ. Σύμφωνοι, δεν έβγαλε... μάτια, αλλά από την ώρα που μπήκε έσπρωξε όλο τον Παναθηναϊκό πολύ πιο μπροστά κι έκανε την άμυνα του Ολυμπιακού να τον "αισθανθεί". Θα μπορούσε κι αυτός να έχει καλύτερες επιλογές σε 1-2 περιπτώσεις, όμως μετά από καιρό ήταν "κανονικός". Κι ο Παναθηναϊκός έχει μεγάλη ανάγκη τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ενόψει των σερί (και πολύ κομβικών) αγώνων σε πρωτάθλημα και Κύπελλο...

Θετικό πρόσημο, αλλά θέλει ενίσχυση

Το τελικό πρόσημο του ντέρμπι, αφήνει περισσότερα "συν" προς την πλευρά του Παναθηναϊκού, που έβγαλε πολύ πιο πειστική εικόνα. Το ζητούμενο, ωστόσο, είναι να μπορέσει να ενισχυθεί άμεσα σε κινήσεις που θα ανεβάσουν το δείκτη ποιότητας του ρόστερ του, ενόψει ενός πολύ "γεμάτου" διμήνου που θα καθορίσει όλους τους στόχους της χρονιάς και να αρχίσει να αποκτά σταθερότητα, αλλά κι αποτελεσματικότητα στα εκτός έδρας παιχνίδια του. Εκεί που έχει ξοδέψει ένα σωρό βαθμούς, τους οποίους πρέπει να βρει από εδώ και πέρα. Αρχής γενομένης απ’ τη Νεάπολη, αφού πρώτα "τελειώσει" από το πρώτο ματς την πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπέλλου την προσεχή Τετάρτη (19/01) με την Αναγέννηση Καρδίτσας...

Στην Game Night της Κυριακής, ο Παντελής Βλαχόπουλος μαζί με τους Θέμη Καίσαρη και Τσάρλυ σχολίασαν όσα είδαμε στο ντέρμπι μεταξύ του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού στη Λεωφόρο, καθώς και την τεράστια γκέλα της ΑΕΚ.