Ναι ξέρω, μπάλα είναι, όλα μπαίνουν κι όλα χάνονται κλπ, κλπ, όμως να με συγχωρείτε, αυτό το ματς κι αυτή η εικόνα του Παναθηναϊκού στους "Ζωσιμάδες" έτσι όπως πήγε μέχρι το 80’ (και την αποβολή... ανακάλυψη που έδειξε ο διαιτητής Βαντ στον Χουάνκαρ), απλά δεν γίνεται να μην έχει συνοδευτεί με τρίποντο απ’ τους "πράσινους".

Έχει ξοδέψει πάρα πολλές ευκαιρίες ο Παναθηναϊκός σ’ όλη αυτή τη διαδρομή των 30 αγώνων του έως τώρα σε κανονική περίοδο και playoffs της Super League. Πάρα πολλές... Σε αγώνες που ήταν πολύ καλύτερος, αλλά δεν είχε το "μέταλλο", τη νοοτροπία, αλλά και την ποιότητα μέσα στο "κουτί", για να τα τελειώσει με τον τρόπο που έπρεπε. Αυτή η έλλειψη επιθετικού killer σε όλη αυτά τα 4,5 χρόνια της μετά-Μπεργκ εποχής, εξακολουθεί να "στοιχειώνει" το "τριφύλλι". Κι όσο κι αν μαλλιάζει η γλώσσα όλων για τον επιθετικό γκολτζή που εξακολουθεί να μην έχει το "πράσινο" ρόστερ, τώρα δεν αλλάζει κάτι. Η κατάσταση μπορεί να διορθωθεί μόνο το καλοκαίρι κι ας ελπίσουμε πως όντως θα γίνει αυτό που πρέπει ετούτη τη φορά.

Αλλά και χωρίς τον φορ κλάσης στην αντίπαλη περιοχή, ο Παναθηναϊκός έπρεπε να το έχει πάρει το συγκεκριμένο ματς. Δεν το κατάφερε, διότι ήταν για άλλη μία φορά εκνευριστικά άστοχος, αλλά και γιατί μία εντελώς λανθασμένη απόφαση του Μαγυάρου ρέφερι, άλλαξε όλη την ισορροπία του αγώνα στο φινάλε του.

Έχασε πολλούς "δικούς" του βαθμούς ο Παναθηναϊκός εξαιτίας αυτής της αστοχίας του στα κρίσιμα σημεία, όταν θα πρέπει να παρθεί η σωστή απόφαση στην εκτέλεση. Κυρίως με τις ομάδες της περιφέρειας. Πριν από τον χθεσινοβραδινό (10/4) αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα, είχαν προηγηθεί αντίστοιχες καταστάσεις στην Τρίπολη (όπου ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε κι έχασε μεγάλες ευκαιρίες για να αποφύγει την ήττα), στο Βόλο (όπου μέχρι το 1-0 του Φαν Βέερτ είχαν χαθεί τρομακτικές ευκαιρίες απ’ το "τριφύλλι"), στο Ηράκλειο (χαμένο πλασέ του Ιωαννίδη στο 2-2), στο Αγρίνιο (χαμένο πέναλτι του Καρλίτος κι ένα... τσουβάλι φάσεις), ακόμη-ακόμη και στο ματς του α’ γύρου με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ.

Ματς που κυριαρχεί, αλλά δεν τα παίρνει

Δίχως ψήγμα υπερβολής, ο Παναθηναϊκός έχει χάσει τουλάχιστον 10 βαθμούς σε συνθήκες σαν και τη χθεσινοβραδινή στους "Ζωσιμάδες". Όπου ενώ κυριαρχεί μέσα στον αγωνιστικό χώρο, παίζει καλά και δημιουργεί όλες τις προϋποθέσεις για να σκοράρει, καταφέρνει να χάνει ευκαιρίες σαν κι αυτές που έχασε κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα -με το δοκάρι του Μαουρίσιο στο 31’ και το πλασέ-άουτ του Αϊτόρ απ’ τα τρία μέτρα στο 62’- αδικώντας μονίμως τον εαυτό του.

Κι αυτό είναι ίσως και το μοναδικό στοιχείο που θα πρέπει να δουλέψει ακόμη περισσότερο ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς σ’ αυτό το φίνις της σεζόν, για να πάρει έστω και στο φινάλε αυτό που πραγματικά δικαιούται κι αξίζει ο Παναθηναϊκός, βάσει εικόνας, φιλοσοφίας και μπάλας που καταθέτει σε κάθε ματς μέσα στον αγωνιστικό χώρο.

Ο Ιβάν τον έχει "σκληρύνει" πολύ στα playoffs

Διότι κατά τ’ άλλα ο Σέρβος τεχνικός πρέπει να πιστωθεί σε απόλυτο βαθμό και το γεγονός πως έχει "σκληρύνει" πάρα πολύ την ομάδα του σ’ αυτή τη σειρά των playoffs. Ο soft Παναθηναϊκός που την... πατούσε πολύ εύκολα σαν "πρωτάρης" σε τέτοιου είδους αγώνες, τουλάχιστον έχει καταφέρει να δίνει ελάχιστα πράγματα στους αντιπάλους του.

Να μην κάνει "δώρα" αλλά να βγάζει ένα πολύ πιο σκληρό αγωνιστικό προφίλ, ακόμη κι όταν οι συνθήκες του αγώνα του "στραβώνουν". Και τουλάχιστον καταφέρνει να μην... χάνει με συγκλονιστική αφέλεια, ματς σαν κι αυτό. Όπως έγινε πολλάκις στη regular season.

Τον πείσμωσε κι άλλο η αδικία της στιγμής

Ακόμη κι όταν στο 80’ ο Βαντ τον άφησε άνευ λόγου κι αιτίας με δέκα παίκτες, ο Παναθηναϊκός δεν σταμάτησε να ψάχνει ορθολογικά και με τον δικό του τρόπο το γκολ. Ασχέτως αν εντέλει αυτό δεν ήρθε. Δεν πνίγηκε σε μια... κουταλιά νερό, δεν πανικοβλήθηκε, δεν σήκωσε τα χέρια ψηλά, αλλά πείσμωσε κι άλλο απ’ την αδικία της στιγμής και συνέχισε να είναι πρωταγωνιστής, έχοντας διατηρήσει τον έλεγχο του αγώνα και με παίκτη λιγότερο μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Κι αυτό είναι μεγάλο κέρδος για μία ομάδα που σε αντίστοιχες καταστάσεις λειτουργούσε πολύ soft...

Αν το παραπάνω, καταφέρει κάποια στιγμή να το συνδυάσει και με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στο αντίπαλο τρίτο (στις φάσεις που φτιάχνει και διάολε, φτιάχνει πολλές σχεδόν σε όλα τα ματς), θα καταφέρει το στόχο του. Το ποδόσφαιρο, στο τέλος της διαδρομής είναι πάντα δίκαιο άθλημα προς αυτούς που το υπηρετούν σωστά...

Τον δικαίωσε σε μεγάλο βαθμό ο Μαουρίσιο

Σε ό,τι έχει να κάνει τώρα με την προετοιμασία του αγώνα, η επιλογή του Γιοβάνοβιτς να πάει στα χαφ με τον Μαουρίσιο, αντί του Αλεξανδρόπουλου τον δικαίωσε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Διότι μπορεί ο Βραζιλιάνος να μην έχει στο παιχνίδι του την ένταση και την κάθετη κίνηση προς το επιθετικό τρίτο, όμως είναι παίκτης που μπορεί να ελέγξει σε μεγάλο βαθμό το τέμπο και ξέρει να παίρνει πολύ σωστές τοποθετήσεις μέσα στην αντίπαλη περιοχή, λειτουργώντας ως κρυφός φορ πίσω ζώνης. Απλώς, κουράστηκε απ’ το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και η αντικατάστασή του "φώναζε" πως θα έπρεπε να έχει γίνει νωρίτερα...