Ένας Παναθηναϊκός με χορταστική μπάλα, one man show απ’ τον Ιωαννίδη και "γεμάτο" Αϊτόρ
Ο Κώστας Γουλής γράφει για την εμφατική νίκη του Παναθηναϊκού επί του ΟΦΗ, το one man show του Φώτη Ιωαννίδη και τον Αϊτόρ που όλοι περίμεναν στο τριφύλλι και έχει μπει ξανά στη φαρέτρα του Γιοβάνοβιτς.
Κάτι βραδιές σαν κι αυτή έρχεται το ίδιο το ποδόσφαιρο για να δώσει τις "απαντήσεις" του, όταν αμφισβητείται μία προσπάθεια και μία δουλειά σαν αυτή που έχει ξεκινήσει ο Παναθηναϊκός (όχι φέτος), αλλά εδώ και μια τριετία. Ανεβάζοντας κάθε χρόνο το επίπεδό του και πλησιάζοντας ολοένα και περισσότερο τα κανονικά κυβικά του σαν κλαμπ και σαν μέγεθος.
Ναι, οι "πράσινοι" πλήρωσαν κάθε λάθος που έκαναν στα δύο προηγούμενα ματς με τον Άρη και τη Βιγιαρεάλ. Πάντα τα πληρώνουν τα σφάλματά τους και με... τόκο, μαζί με τους τόνους κριτικής που ακολουθεί από παντού, στο όριο κάθε φορά της... ισοπέδωσης από ορισμένες "φωνές". Αυτό πλέον δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Σημασία έχει ο τρόπος με τον οποίο μπορεί κι απαντάει κάθε φορά αυτή η version του Παναθηναϊκού μέσα στο γήπεδο.
Εννοείται πως δεν πήρε τίποτε περισσότερο το "τριφύλλι" από 3 βαθμούς μ’ αυτό το εμφατικό 4-0 επί του ΟΦΗ στη Λεωφόρο. Και ούτε έχει καμία απολύτως ουσία πέραν του... τυπικού αυτό το πρωταθλητής χειμώνα που έχει ήδη δίπλα σ’ όλους τους τίτλους των Media. Ο γαμπρός θα ξυριστεί στο τέλος, αλλά αυτή τη φορά ο Παναθηναϊκός δείχνει, μέσα από τέτοιες εμφανίσεις και με τέτοια εικόνα, πως έχει όλες τις προϋποθέσεις και προδιαγραφές για να φτάσει εκεί που παλεύει.
Πάνω απ’ όλα όμως "χόρτασε" για άλλο ένα παιχνίδι φέτος με πολύ ωραία μπάλα τον κόσμο του. Αυτή τη φορά το έκανε με τον ΟΦΗ, ο οποίος την προηγούμενη διετία του έκοβε κι από δύο βαθμούς στη Λεωφόρο. Φέτος, όμως δεν είχε καμία απάντηση και κανέναν τρόπο για να σταματήσει αυτό που... ερχόταν. Σ’ ένα πολύ ωραίο βράδυ για τους φίλους του Παναθηναϊκού που είδαν όλα όσα ήθελαν να δουν και να χαρούν με την ψυχή τους γι’ αυτό που είναι σε εξέλιξη
Ο Φώτης έχει πάει σ’ άλλη διάσταση το παιχνίδι του
Πρώτα απ’ όλα είδαν τον Φώτη Ιωαννίδη να προχωράει σε άλλο ένα... one man show και να μοιάζει κυριολεκτικά ασταμάτητος. Πως το έλεγε ο Μαρθελίνο εκεί γύρω στο 83' το βράδυ της Πέμπτης (30/11) στο "Ceramica"; "Ας τον σταματήσει ένας επιτέλους!".
Την Κυριακή το βράδυ δεν μπορούσαν να το κάνουν ούτε οι παίκτες του ΟΦΗ. Μία φορά, εκεί γύρω στο 88’ ο Βούρος, απελπισμένος απ’ όσα είχε υποστεί μέσα στο γήπεδο από τον 23χρονο φορ, τον έσπρωξε και με τα δύο χέρια για να τον ρίξει κάτω σε μία κίνηση... απόγνωσης κι εκνευρισμού.
Μόνο εκεί "έπεσε" ο Ιωαννίδης, ο οποίος είχε φροντίσει νωρίτερα να κερδίσει ένα πέναλτι, να ευστοχήσει στο 34’ ανοίγοντας το δρόμο προς την "πράσινη" νίκη και να κάνει... πάρτι στο 69’ απέναντι στους στόπερ της κρητικής ομάδας, βγάζοντας τον Παλάσιος φάτσα με το γκολ και το 3-0.
Στο φινάλε έβαλε και το... κερασάκι, με άλλο ένα σεντερφορίσιο γκολ, βλέποντας την κίνηση του Λοντίγκιν να πιάσει στον ύπνο όλη την άμυνα του ΟΦΗ κι αφού έβαλε στην πλάτη του όλους τους αμυντικούς, έφτασε ως το 4-0. Συνολικά 11 γκολ και 5 ασίστ ως τώρα σε 23 επίσημα ματς από τον Φώτη, ο οποίος έχει απελευθερώσει πλήρως το παιχνίδι του, το έχει πάει σε άλλη διάσταση κι επίπεδο, έχοντας προσθέσει πολλές διαφορετικές κινήσεις και φέτος πραγματικά κάνει τη ζωή... πατίνι στις αντίπαλες άμυνες.
Ο Αϊτόρ που όλος ο Παναθηναϊκός περίμενε
Η βραδιά είχε κι ένα απολαυστικό και πολύ "γεμάτο" Αϊτόρ. Πιο "γεμάτο" από κάθε άλλη φορά μετά τον περσινό τραυματισμό του κι αυτό είναι ίσως το καλύτερο νέο των τελευταίων εβδομάδων. Δεύτερο σερί παιχνίδι που ο Καταλανός κάνει εξαιρετικά πράγματα μέσα στο γήπεδο. Εβγαλε την ασίστ στο κερδισμένο πέναλτι του Ιωαννίδη, σημείωσε ένα γκολ top-class στο 61’ "κλειδώνοντας" τη νίκη του Παναθηναϊκού κι έχει ξαναμπεί στη... φαρέτρα του κόουτς Γιοβάνοβιτς.
Είναι τεράστια υπόθεση για τους "πράσινους" να ξαναβρούν τον Αϊτόρ σ’ αυτό το δεύτερο μισό της σεζόν που έρχεται φορτωμένο από μεγάλα ματς. Τεράστια υπόθεση και θα φανεί αυτό και τις επόμενες εβδομάδες όπου οι μεγάλοι αγώνες θα έρχονται ο ένας πίσω απ’ τον άλλον.
Ο Βιλένα πατάει σε μία πιο σταθερή βάση
Τέλος, αξίζει ένα credit στον Τόνι Βιλένα ο οποίος έκανε μετά από καιρό ένα τόσο "πλήρες" παιχνίδι, με τρομερό κέφι και υψηλή ένταση. Στην υπέροχη χώρα που ζούμε κι όλοι ψάχνουμε πάντα την εύκολη αποδοκιμασία, ο Ολλανδός λίγο έλειψε να "βαπτιστεί" λίγος κι άμπαλος. Κι αυτό είναι τρομακτικά άδικο για έναν ποδοσφαιριστή της ποιότητας και της κλάσης του.
Ο Γιοβάνοβιτς το περιέγραψε πολύ σωστά στη συνέντευξη Τύπου μετά το ματς. Κάποιοι παίκτες χρειάζονται λίγο παραπάνω χρόνο για να βρουν τις σταθερές τους και να μπουν στο παιχνίδι μίας ομάδας. Το ημίωρο που έκανε με τη Βιγιαρεάλ και το ματς με τον ΟΦΗ είναι μία καλή βάση για να αρχίζει να παίρνει τα πάνω του και να "γεμίσει" ακόμη περισσότερο το παιχνίδι του Παναθηναϊκού.
Οσο για τους δύο τερματοφύλακες, τους Αλμπέρτο Μπρινιόλι και Γιούρι Λοντίγκιν; Εχουν ειπωθεί και γραφτεί πια τα πάντα. Ισως μετά από δέκα χρόνια, καλά να είμαστε όλοι μας, καταλάβουμε τι δίδυμο έχει εδώ και μία διετία ο Παναθηναϊκός κάτω από τα γκολπόστ του. Σίγουρα το καλύτερο που έχει εμφανιστεί εδώ και πολλά χρόνια...
