Ο Παναθηναϊκός χάνει τα άχαστα, είναι 4ος και στο -4, αλλά να παίρνει κι αυτά που δικαιούται

Το κακό του το κεφάλι και τα παιδαριώδη λάθη που έκανε τις τελευταίες 20 μέρες με τη Λαμία και την Κηφισιά έφεραν τον Παναθηναϊκό σ’ αυτό το -4 απ’ την κορυφή στο φίνις της regular season, όμως το ακόμα χειρότερο είναι πως δεν παίρνει αυτό που δικαιούται, ακόμα και σε βραδιές που βγάζει κυριαρχικό ποδόσφαιρο, όπως έγινε στον αγώνα με τον ΟΦΗ.

Συγγνώμη κιόλας, αλλά προσωπικά δεν μπορώ να βάλω στο ίδιο ζύγι τις δύο εντός έδρας γκέλες των πράσινων με αυτό το ματς και το πώς ήρθε αυτό το 2-2.

Πρώτα απ’ όλα διότι ο Παναθηναϊκός έχασε για άλλη μία φορά τα... άχαστα και δεν κατάφερε με την αστοχία του και την επιπολαιότητά του να βρει δεύτερο γκολ ανατροπής όταν είχε φτάσει στο δεύτερο ημίχρονο την κατοχή της μπάλας στο 72%-28% και ξόδευε τη μία ευκαιρία πίσω απ’ την άλλη.

Έχοντας δεχθεί ένα "κρύο" γκολ στο 21’ κι ένα πέναλτι που θα έπρεπε να έχει αποφύγει στο 74’. Και δεύτερον διότι στο προτελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων δεν δόθηκε ένα καθαρό πέναλτι στο χέρι του Λουκάο στην κεφαλιά του Ιωαννίδη μέσα στην περιοχή.

Το πέναλτι που πήρε ο ΟΦΗ στη φάση του Τσέριν με τον Λάρσον στο 74’, πέρασε από κόσκινο (και σωστά συνέβη αυτό) απ’ τον VAR Παπαπέτρου, μέχρι να πάει ο Βεργέτης στο μόνιτορ για on field review και να δώσει την εσχάτη των ποινών, σε μία διαδικασία που κράτησε συνολικά 7 λεπτά ως την εκτέλεση του Ισέκα.

Μέσα σε... 9 δευτερόλεπτα, σε 9

Το χέρι του Λουκάο, ωστόσο, ο Παπαπέτρου το πέρασε από... check μέσα σε 9 δευτερόλεπτα κι είπε στον Βεργέτη να συνεχίσει το ματς.

Μέσα σε 9 δευτερόλεπτα, ένα καθαρό χέρι-μανσέτα, που όπως σωστά είπε ο Τερίμ στη συνέντευξη Τύπου το συναντάμε σε άλλα... αθλήματα, όπως το βόλεϊ.

Όχι όμως στο ποδόσφαιρο. Εκτός αν δεν το τσεκάρει όπως πρέπει ο VAR και το αφήνει να περνάει στο "ντούκου".

Όπως στο προ εβδομάδος κάκιστο βράδυ του Παναθηναϊκού με την Κηφισιά, όπου ο VAR Σιδηρόπουλος δεν είδε το παραμικρό μεμπτό στην αγκωνιά του Μποτία στον Ιωαννίδη, απ’ την οποία ο στόπερ των φιλοξενουμένων έσπασε το χέρι του και είδε κίτρινη.

Τώρα αυτό... Σε ένα πολύ κρίσιμο χρονικά σημείο, σε μία φάση που επηρέασε την εξέλιξη και το αποτέλεσμα του αγώνα, στο τελευταίο ματς της κανονικής περιόδου.

Με τον Παναθηναϊκό να στερείται της ευκαιρίας να μειώσει τη διαφορά απ’ την κορυφή στους δύο βαθμούς και να βρίσκεται αυτή τη στιγμή τέταρτος και στο -4 από τον ΠΑΟΚ.

Ζει κάθε φορά με τα λάθη του, αλλά...

Ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να ζήσει και ζει κάθε φορά με τα λάθη του, τις ανορθογραφίες του και τις κακές βραδιές του.

Κι όταν δεν παίζει καλά το πληρώνει διπλά και τριπλά. Κι ακούει την κριτική του και σωστά την ακούει, διότι η πίεση είναι μεγάλη κι η φανέλα του επιβάλλει να είναι διεκδικητής.

Το θέμα όμως, είναι να παίρνει αυτό που δικαιούται τουλάχιστον στα σφυρίγματα, διότι αποφάσεις σαν αυτή που ΔΕΝ πήραν στην Κρήτη ο Παπαπέτρου με τον Βεργέτη επηρεάζουν τις ισορροπίες σε μία διαδικασία και μία μάχη που όλα παίζονται και κρίνονται στις λεπτομέρειες.

Οι πράσινοι μπαίνουν πλέον στα playoffs στην πιο δύσκολη θέση απ’ όλους τους ανταγωνιστές τους, αλλά όχι στην χειρότερη κατάσταση. Όσο κι αν μεταφέρεται προς τα έξω μία τέτοια εικόνα.

Θα το πολεμήσει με ό,τι όπλα έχει και θα παλέψει όσο δεν παίρνει για να κάνει μία μεγάλη ανατροπή. Σαφώς και δεν είναι εύκολα πράγματα αυτά, όμως δεν θα το παρατήσει.

Θα το... εύχονταν οι περισσότεροι, αλλά δεν θα το παρατήσουν οι πράσινοι. Κι ας μην τους υπολογίζουν οι αντίπαλοί τους.

Στο τέλος της ημέρας, ίσως αυτό στο τέλος να είναι και καλύτερο για τον ίδιο τον Παναθηναϊκό. Το να μην τον... υπολογίζουν.