Πως το λέει το... τραγούδι; "Στα χρόνια της υπομονής, δεν μας θυμήθηκε κανείς". Κάπως έτσι είναι τα πράγματα και για τον Παναθηναϊκό και τον κόσμο του, που πέρασαν τα πάνδεινα τα τελευταία (τουλάχιστον) πέντε χρόνια.

Χλευάστηκε πολλάκις ο Παναθηναϊκός σ’ αυτή την πενταετία, λοιδορήθηκε από κόσμο και κοσμάκη ελέω των αμέτρητων λαθών που έγιναν απ’ τον ιδιοκτήτη του Γιάννη Αλαφούζο, κινδύνεψε με υποβιβασμό λόγω αδειοδότησης, έμεινε εκτός Ευρώπης λόγω τιμωρίας και αγωνιστικής αδυναμίας, έφτασε στα όριά του και βυθίστηκε στην εσωστρέφεια, αλλά άντεξε.

Το τριφύλλι άντεξε και είναι εδώ, αρχίζοντας να... ξανανθίζει! Σαφώς κι έχει μπροστά του πολύ δρόμο για να ξαναγίνει "κανονικός" Παναθηναϊκός, όμως πλέον μετά από χρόνια είναι ξανά στο σωστό δρόμο για να επιστρέψει στη θέση που ανήκει στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Η παρουσία του στον εφετινό τελικό του Κυπέλλου έπειτα από 8 χρόνια, στο μεγάλο ματς που θα διεξαχθεί στις 21 Μαΐου στο ΟΑΚΑ, είναι η ευκαιρία που έψαχνε και άξιζε με βάση την μπάλα που έχει παίξει φέτος, για να ξαναδείξει προς τον ανταγωνισμό του πως "επέστρεψε". Κι αυτή τη φορά γύρισε για τα καλά... Και είναι έτοιμος να (ξανα)γράψει πλέον την Ιστορία του έπειτα από πολλά χρόνια...

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια, όσο μιλούν οι πράξεις. Κι αν έχει πετύχει απόλυτα σε κάτι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς σ’ αυτή τη γεμάτη ups & downs σεζόν του Παναθηναϊκού, είναι η επιστροφή της νοοτροπίας του συλλόγου. Σε όλα τα επίπεδα.

Οι "πράσινοι" μπήκαν στη ρεβάνς με τη Λαμία με απόλυτη συγκέντρωση και τον σωστό προσανατολισμό για να τελειώσουν τη δουλειά. Ούτε άγχος απ’ το ισχνό 1-0 του πρώτου ημιτελικού στη Λεωφόρο, ούτε πίεση, ούτε θαλασσοπλημμύρες. Αλλά καθαρό μυαλό για να πάρει τη νίκη κι όχι να υπερασπιστεί το πλεονέκτημα που είχε απ’ τον πρώτο αγώνα. "Απέναντι στη Λαμία..." θα πουν με διάθεση... ειρωνείας και απαξίωσης οι περισσότεροι, την ώρα που ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ "σκοτώνονταν" στο "Γ. Καραϊσκάκης" για το έτερο εισιτήριο του τελικού.

Ναι, απέναντι στη Λαμία, αλλά όσο πειστικά χρειαζόταν για να τελειώσει η πρόκριση. Και με τον τρόπο που έπρεπε και δεν έβρισκε, λόγω χαμηλού ταβανιού και συνολικών αδυναμιών τα προηγούμενα χρόνια, απέναντι σε τέτοιου είδους ομάδες.

Ο ένστικτο και η δουλειά του Ιωαννίδη

Ο Γιοβάνοβιτς δεν θέλησε να ρισκάρει το παραμικρό όσον αφορά την ομοιογένεια που έχει αποκτήσει στο γήπεδο η ενδεκάδα των τελευταίων αγώνων. Επέλεξε ξανά τους έντεκα που έκαναν ένα εξαιρετικό ματς πριν από μία εβδομάδα στη Λεωφόρο, βρήκε λύσεις απέναντι στην κλειστή άμυνα και στην πολυκοσμία της Λαμίας στη μεσαία γραμμή και πήρε το γκολ που έψαχνε πριν οι δύο ομάδες πάνε στα αποδυτήρια, χάρις στην οξυδέρκεια και το ένστικτο του Φώτη Ιωαννίδη, ο οποίος συνεχίζει να δουλεύει σαν... σκύλος μέσα στο γήπεδο ανέβει επίπεδο αγωνιστικά. Και φέτος, ναι, απ’ τον Ιανουάριο και μετά ο θηριώδης φορ έχει αρχίσει να αλλάζει το επίπεδό του και το παιχνίδι του.

Θα μπορούσε και πιο "μεγάλο" σκορ

Μετά το γκολ του Ιωαννίδη, ο Παναθηναϊκός απελευθερώθηκε πλήρως κι απέκτησε τον απόλυτο έλεγχο του αγώνα, βρίσκοντας περισσότερους χώρους για να ξαναχτυπήσει την άμυνα της Λαμίας. Πίεσε κι άλλο τους γηπεδούχους και κάπως έτσι βρήκε και το δεύτερο τέρμα του, απ’ το πρέσινγκ του Αϊτόρ πάνω στον Σιμόν, την άμεση αντίληψη της φάσης απ’ τον Βιγιαφάνιες και την ασίστ του προς τον Παλάσιος που "σφράγισε" την πράσινη νίκη και την πρόκριση στον τελικό.

Αν δε, ο Καρλίτος ήταν λίγο πιο αποτελεσματικός ή δεν λειτουργούσε τόσο "εγωιστικά" στη φάση που είχε την ευκαιρία να "σερβίρει" προς τον Βιτάλ, το σκορ θα είχε πάρει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις για το "τριφύλλι".

Με νίκη επί του Άρη, ξαναβγάζει διαβατήρια

Και πάλι όμως η δουλειά είχε γίνει με τον καλύτερο τρόπο, προσφέροντας την ευκαιρία στον 59χρονο τεχνικό να κάνει συντήρηση δυνάμεων, αποσύροντας πολλούς απ’ τους καταπονημένους παίκτες της πρώτης γραμμής, καθώς ακολουθεί την Κυριακή (1/5) κι ο επόμενος "τελικός" με τον Άρη στη Λεωφόρο για την 6η αγωνιστική των playoffs.

Κι αν ο Παναθηναϊκός βρει κι εκεί τη νίκη που θέλει, απ’ την επομένη μπορεί να αρχίσει να πηγαίνει προς τα κοντινά αστυνομικά τμήματα για να ξεκινήσει την ανανέωση των διαβατηρίων του, που είχαν κλειστεί στο συρτάρι επί 5 χρόνια.