Με τη... θερμοκρασία και την ένταση στα ύψη, ο καθείς μπορεί να έχει την άποψή του και να υποστηρίζει ό,τι θέλει ή πώς... οραματίζεται μία κατάσταση. Η αλήθεια είναι όμως μόνο μία. Και δεν κρύβεται στα λόγια και στις κουραστικά, επαναλαμβανόμενες δηλώσεις συγκεκριμένων προσώπων.

Η αλήθεια είναι μία και την αποτυπώνει μόνο το γήπεδο. Κι εκεί, το χορτάρι της Τούμπας, σ’ αυτόν τον πρώτο ημιτελικό του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΟΚ, η αλήθεια λέει πως οι "πράσινοι" είχαν κυριαρχική εικόνα μέχρι το 70ό λεπτό κι όλη αυτή την ιστορία με το "μπιφ" του Τάισον με τον Μπακασέτα που έφερε τις δύο κόκκινες κάρτες.

Ο Παναθηναϊκός πήγε άριστα προετοιμασμένος και πνευματικά κι αγωνιστικά γι’ αυτή τη μάχη της Τούμπας κι έδειξε το πόσο πολύ ήθελε τη νίκη. Ηταν (και) θέμα εγωισμού όλου του "πράσινου" οργανισμού.

Και πήρε στο γήπεδο αυτό που άξιζε να πάρει με βάση την εμφάνισή του και την παρουσία του ακόμη κι όταν το ματς μπήκε στο τελευταίο 20λεπτο κι επέλεξε να προστατεύσει το προβάδισμά του και να απορροφήσει την πίεση που θα επιχειρούσε να ασκήσει ο ΠΑΟΚ. Ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ πιο έτοιμος και "γεμάτος" γι’ αυτό το παιχνίδι και το έδειξε.

Ο Τερίμ το είπε πολύ σωστά στο flash interview μετά τον πρώτο ημιτελικό. "Μέχρι να μείνουν από δέκα παίκτες οι δύο ομάδες παίζαμε λες και ήμασταν στο δικό μας γήπεδο". Ηρεμία σε κάθε κίνηση, σωστές αποστάσεις, αλληλοκαλύψεις, ψύχραιμες ενέργειες ακόμη και υπό καθεστώς πίεσης κι ένας γκολκίπερ (Ντραγκόφσκι) που γέμιζε ασφάλεια και σιγουριά όλη την ομάδα.

Το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός δεν ήταν όσο απειλητικός ήθελε στο πρώτο ημίχρονο, είχε να κάνει κυρίως με ένα-δυο λάθος κοντρόλ του Παλάσιος πριν την τελική ενέργεια, με την ατολμία του Μπερνάρ να εκτελέσει μέσα απ’ την περιοχή και με κάποια γυρίσματα που δεν έγιναν σε σωστό timing.

Στην περιοχή του ΠΑΟΚ, ωστόσο, έφτανε με πολύ σωστή ανάπτυξη και μέσα από σωστό ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας και κατοχής κι όχι με... κλεφτοπόλεμο. Με 15 τελικές έναντι 11 του ΠΑΟΚ. Πήγε να παίξει την μπάλα του στην Τούμπα και επέβαλλε το δικό του τέμπο, χάρις στον εξαιρετικό Μπερνάρ που ήλεγχε το ρυθμό, αλλά και την ηρεμία που έδινε σ’ όλη την ομάδα ο Ρουμπέν Πέρεθ.

Χωρίς το παραμικρό ψήγμα φόβου

Πήγε να παίξει τη δική του μπάλα και κυρίως χωρίς το παραμικρό ψήγμα φόβου, συναίσθημα που το έφερε μεταφέρει πλέον σ’ όλη την ομάδα ο Τερίμ και το είδαμε και στα προηγούμενα "μεγάλα" ματς του περασμένου μήνα. Κι αυτήν ακριβώς την έλλειψη φόβου, ο ΠΑΟΚ δεν μπορούσε να τη... διαχειριστεί, καθώς αλλιώς το περίμενε το ματς κι αλλιώς το βρήκε.

Ο Τερίμ κυριάρχησε απόλυτα του προπονητή ΠΑΟΚ στη σκακιέρα της τακτικής του πρώτου ημιτελικού. Απόλυτα! Εκμεταλλεύτηκε κάθε "αδυναμία" του αντιπάλου του "χτύπησε" σταθερά απ’ την πλευρά του ανέτοιμου ακόμη Γιόνι Ότο, έπιασε απροετοίμαστο τον ΠΑΟΚ σε αρκετά κομμάτια του παιχνιδιού, βρήκε πολλούς πρωταγωνιστές και είδε την ομάδα του να ανταποκρίνεται απόλυτα σ’ όλα όσα είχε προετοιμάσει.

Παίρνοντας ξανά, πολλά από... πολλούς κι έχοντας στον αγωνιστικό χώρο παίκτες με πνεύμα "πολεμιστή". Κι αυτό είναι μέχρι στιγμής το μεγαλύτερο "παράσημό" του στο "τριφύλλι", αλλάζοντας το πνεύμα του Παναθηναϊκού, με το "τριφύλλι" να στέλνει πλέον μηνύματα προς τον ανταγωνισμό του που μέχρι (και) αυτό το ματς, έμοιαζε να μην τον... υπολογίζει, πως δεν έχει κανείς δικαίωμα να αισθάνεται... άνετα απέναντι τον Παναθηναϊκό.

Δεν έχει λόγο να ασχοληθεί με τίποτε άλλο

Ο Παναθηναϊκός έκανε τη... μισή δουλειά σ’ αυτή τη φάση του Κυπέλλου και την επόμενη εβδομάδα θα πρέπει να την τελειώσει. Αρκεί να μην ασχοληθεί με τίποτα απ’ αυτά που θα ακουστούν και θα ειπωθούν. Ήδη από το σφύριγμα του Ολλανδού ρέφερι -που, sorry κιόλας, για να το πω όσο πιο... κομψά γίνεται, δεν σφύριζε με τα ίδια κριτήρια στο ματς- έχουν αρχίσει να διαρρέονται πολλά.

Δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να μπει σ’ αυτή τη διαδικασία ο Παναθηναϊκός. Το μόνο που χρειάζεται είναι να δουλέψει καλά για άλλη μία εβδομάδα στο Κορωπί και να εμφανιστεί το ίδιο έτοιμος πνευματικά και αγωνιστικά για τη δεύτερη μάχη, έχοντας να δώσει στο ενδιάμεσο και τον σαββατιάτικο (17/2) αγώνα με τη Λαμία στη Λεωφόρο. Όλα τα υπόλοιπα περιττεύουν. Ας ασχοληθούν άλλοι με αυτά.