Είναι πικρή η γεύση που άφησε για τον Παναθηναϊκό αυτή η μάχη με τη Ρεν στην 3η στροφή των ομίλων του Europa League, διότι βάσει απόδοσης άξιζε περισσότερα απ’ όσα εντέλει πήρε απ’ το ματς με τους Γάλλους, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν σε απόλυτο βαθμό, κάθε λάθος κι ευκαιρία που τους έδωσε η ανασταλτική λειτουργία του "τριφυλλιού".

Κακά τα ψέματα το επίπεδο είναι πολύ υψηλό στα Κύπελλα Ευρώπης και ειδικά απέναντι σε μία ομάδα που πέρσι έκανε τρομερά ματς στη Ligue 1 έχοντας μία επιθετική τριπλέτα "φωτιά" (Μπλας, Γκουϊρί, Καλιμουεντό), είναι δεδομένο πως κάθε (ελάχιστο) σφάλμα κι αδράνεια θα την πληρώσεις πολλαπλά.

Το πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό είναι πως πληγώθηκε δις απ’ τους Γάλλους με γκολ που δεν τα "έτρωγε" πέρσι. Κι από πλευράς timing (στις εκκινήσεις των ημιχρόνων) κι από πλευράς "ευκολίας". Γκολ σαν το πρώτο, με τον Λε Φε να βγάζει σχεδόν αμαρκάριστος σέντρα από τα δεξιά με ανάποδο πόδι και τον Γκουιρί να έρχεται στην πίσω ζώνη της άμυνας και να εκτελεί, το "τριφύλλι" δεν το είχε δεχθεί τον τελευταίο ενάμισι χρόνο. Μπάλα είναι, μιλάει και η ατομική ποιότητα και το επίπεδο του αντιπάλου, όμως ο βαθμός συγκέντρωσης δεν ήταν ο κατάλληλος για εκκίνηση πρώτου δεκαλέπτου σε ένα τόσο διαφορετικό ματς.

Δεν τα παρατάει, ακόμα και όταν είναι όλα εναντίον του

Επίσης, ναι, το δεύτερο γκολ του Καλιμουεντό είναι... γκολάρα (εναέριο τακουνάκι στην κίνηση, πλάκα κάνουμε τώρα;), αλλά και πάλι εκεί η άμυνα του Παναθηναϊκού όφειλε να έχει καλύτερες τοποθετήσεις μέσα στην περιοχή της. Ναι, είναι σπάνιο, πολύ σπάνιο γκολ και ίσως και να είναι η εξαίρεση, καθώς οι πράσινοι γενικά δεν "τρώνε" γκολ από στατικές φάσεις (είναι μακράν η πιο αποτελεσματική ομάδα στην Ελλάδα σ’ αυτό το κομμάτι), όμως η συγκεκριμένη αδράνεια σε τέτοιου επιπέδου παιχνίδι θα πληρωθεί ακριβά.

Το σημαντικό είναι πως και πάλι ο Παναθηναϊκός (απ)έδειξε πως είναι μία ομάδα με εξαιρετικό μέταλλο που δεν τα παρατάει ποτέ, ακόμη κι όταν όλα δείχνουν να είναι εναντίον του. Στο πρώτο ημίχρονο, πήρε τα... μέτρα της Ρεν μετά το 25', την πίεσε ασφυκτικά, την έκλεισε στα καρέ της κι έχασε τέσσερις σπουδαίες ευκαιρίες για να πάει στα αποδυτήρια με το "Χ". Δεν τα κατάφερε γιατί ήταν άστοχος και γιατί μίλησε και η εμπειρία του Μανταντά.

Στο δεύτερο ημίχρονο, μετά το γκολ του Καλιμουεντό και πάλι οι πράσινοι έβγαλαν αντίδραση. Πήραν το πέναλτι -που ο Πινέιρο πήγε να το "φάει" στην αρχή (έχει πατήσει με τις τάπες του ο Ασινιόν τον Παλάσιος) αλλά τον έσωσε το VAR- μείωσαν με τον... άχαστο απ’ την άσπρη βούλα Ιωαννίδη και προσπάθησαν λυσσασμένα να βρουν ένα δεύτερο γκολ για να ισορροπήσουν την κατάσταση.

Η κλάση του Μπρινιόλι και... δοκάρι

Εκεί βεβαίως και η Ρεν, που είχε ήδη αρχίσει να "μαζεύεται" και να μην απλώνει τόσο πολύ το παιχνίδι της, πήγε να τον χτυπήσει δύο φορές στην κόντρα μ’ αυτόν τον "δαίμονα" που λέγεται Γκουιρί και τον Καλιμουνεντό, αλλά εκεί μίλησε η κλάση του Μπρινιόλι, που κράτησε ζωντανό ως το φινάλε τον Παναθηναϊκό.

Κι έμεινε αυτό το τελευταίο μεγάλο "αχ" στη σέντρα-σουτ του Μλαντένοβιτς που πήγε να βάλει το γκολ της... αγωνιστικής, αλλά και στο νέο τελείωμα του Μαντσίνι που το έσωσε στη γραμμή ο Μπελοσιάν. Εκεί δεν τον ήθελε η μπάλα τον Παναθηναϊκό, αλλά σίγουρα έδειξε ξανά πως έχει μεγάλο χαρακτήρα σαν ομάδα. Δεν τον "πήγε" τώρα η συγκεκριμένη (διπλή) φάση, θα του το δώσει σε κάποιο άλλο σημαντικό ματς. Όταν είσαι σωστά δομημένη ομάδα, όταν έχει την ποιότητα και τη δυναμική να κοιτάς κάθε αντίπαλο στα μάτια, "ζυγίζεις" και μετράς τα λάθη σου και προχωράς στο επόμενο ματς.

Η Ρεν προσπέρασε τον Παναθηναϊκό, όμως το "τριφύλλι" της απέδειξε πως δεν θα αποτελέσει "λεία" κανενός. Θα πάει για να ανατρέψει τα προγνωστικά στη Γαλλία στις 9 Νοεμβρίου και μπορεί να το κάνει. Αρκεί αυτή τη φορά ο βαθμός της συγκέντρωσης να είναι υψηλότερος απ’ όλους και να δώσει περισσότερα πράγματα στο ματς κι ο πάγκος. Διότι ετούτη τη φορά, οι αλλαγές δεν βοήθησαν όσο θα περίμενε κι ο Γιοβάνοβιτς.

Όμως όλοι μαζί νικάνε, όλοι μαζί χάνουν κι όλοι μαζί θα πάνε για να κυνηγήσουν κάτι "μεγάλο" στη Γαλλία σε δύο εβδομάδες...