Υπήρχαν τρία βασικά ζητούμενα για τον Παναθηναϊκό πριν απ’ τη χθεσινοβραδινή (8/1) ρεβάνς με τον Ατρόμητο στο κεκλεισμένων των θυρών ΟΑΚΑ (νίκη με 2-1) για το Κύπελλο Ελλάδας Betsson:

• Να απλοποιήσει από νωρίς τη... ζωή του για να φτάσει στην 8η σερί νίκη σε όλες τις διοργανώσεις, απ’ την στιγμή που είχε ήδη ένα ισχυρότατο προβάδισμα απ’ τον πρώτο αγώνα της 4ης Δεκεμβρίου στο Περιστέρι.
• Να προσθέσει όσο το δυνατόν περισσότερους παίκτες μπορούσε ο Ρουί Βιτόρια στο rotation, ακόμη και στη ροή του αγώνα, πέραν των 8/11 αλλαγών που είχε ήδη κάνε στο βασικό σχήμα σε σχέση με τον αγώνα κόντρα στον ΠΑΟΚ.
• Να μην έχει απώλειες από τραυματισμούς, ειδικά απ’ την στιγμή που ακολουθεί ένα πολύ "πονηρό" ματς την Κυριακή (12/1) στις Σέρρες, αλλά και τρία ματς "φωτιά" με Ολυμπιακό, ΑΕΚ, Ολυμπιακό σε Κύπελλο και πρωτάθλημα μέσα σε 11 μέρες.

Μόνο το τρίτο σκέλος του το... χάλασε του Ρουί Βιτόρια, με τους μικροτραυματισμούς των Αζεντίν Ουναΐ και Τιν Γεντβάι, όμως φαίνεται σε πρώτη φάση πως αμφότεροι απέφυγαν τα χειρότερα. Και ο Κροάτης στόπερ, μολονότι ο μυϊκός σπασμός που αισθάνθηκε στη γάμπα δεν παύει να είναι λίγο ύπουλος και να απαιτεί περαιτέρω εξετάσεις μέσω μαγνητικής. Η εκτίμηση που υπάρχει όμως είναι πως και οι δύο θα είναι διαθέσιμοι την Τετάρτη (15/1), στο πρώτο απ’ τα τρία ντέρμπι που ακολουθούν μέσα σε τρεις εβδομάδες με τον Ολυμπιακό (ο Μαροκινός θα είναι πιθανότατα ΟΚ και για τις Σέρρες).

Το πρώτο ζητούμενο -το γρήγορο ξεκαθάρισμα του αγώνα και της πρόκρισης- επετεύχθη σχεδόν υποδειγματικά. Ωραία κυκλοφορία, Μπακασέτας ασίστ... play-maker στο ξέφωτο στον Πελίστρι, υποδειγματικό τρέξιμο και πλασέ απ’ τον Ουρουγουανό και 1-0 μόλις στο 4^ο λεπτό. Τι καλύτερο να ζητήσει ο Βιτόρια για ένα τέτοιο ματς; Ψέματα... Θα ζητούσε και το 2-0, την στιγμή που ήρθε (33’) και με τον τρόπο που ήρθε απ’ τα πόδια του Μπακασέτα. Για να τελειώσει μια και καλή το ματς, την πρόκριση και κάθε ενδεχόμενο να υπάρξει κάτι άλλο... συνταρακτικό απ’ την πλευρά του Ατρόμητου στο υπόλοιπο του αγώνα.

Ακόμη κι όταν οι Περιστεριώτες μείωσαν στο 50’ με το ωραίο γκολ του Αθανασίου απ’ το σοβαρό λάθος στην πάσα του Ουναΐ (είχε ενοχλήσεις στη μέση απ’ την Τρίτη ο Μαροκινός), δεν αισθάνθηκε κάποια απειλή ο Παναθηναϊκός που το είχε φέρει εκεί που ήθελε το ματς για να κάνει μία σχετικά άνετη διαχείριση.

Η χαλάρωση του β’ ημιχρόνου και η "κατάκτηση"

Η εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου βεβαίως, ειδικά μετά το 2-1, σωστά δεν άρεσε στον 54χρονο τεχνικό και την επισήμανε και στις δηλώσεις του μετά το ματς και προς τους παίκτες του στον καθιερωμένο "κύκλο" μετά τα ματς. Διότι σε επίπεδο πρωταθλητισμού και λεπτών ισορροπιών, η λέξη "χαλάρωση" πρέπει να βγαίνει εκτός του "κύκλου".

Απ’ την άλλη όμως, επειδή πάντα το νόμισμα έχει δύο όψεις, ο Πορτογάλος τεχνικός είχε κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένος απ’ το πρώτο ημίχρονο. Διότι ήταν η επιβεβαίωση πως ο Παναθηναϊκός, μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα -δυο μήνες και κάτι έχει το τιμόνι του ο Βιτόρια- έχει καταφέρει να παρουσιάζει μία ενιαία ταυτότητα σαν ομάδα, όποιος κι αν παίζει στην ενδεκάδα, με όποιον κι αν παίζει απέναντί του.

Πολύ μεγάλη "κατάκτηση" το παραπάνω, ειδικά απ’ την στιγμή που όλο αυτό έγινε μέσα σε λίγες εβδομάδες. Ειδικά σ’ αυτό το κομμάτι οι "πράσινοι" έχουν καταφέρει να... πηδήξουν τάξεις και μαθήματα, φτάνοντας κατά 60%-70% σε ένα επίπεδο, που μία ομάδα το επιτυγχάνει μόνο αν είναι μαζί 10-12 μήνες. Να βγαίνουν δηλαδή 8 παίκτες, να μπαίνουν στο γήπεδο άλλοι 8 από το ένα ματς στο άλλο και η κεντρική ιδέα, η φιλοσοφία της και η εκτέλεση του πλάνου κι όσων ζητάει ο προπονητής να είναι ίδια. Ανεξαρτήτως προσώπων...

Κι αυτό είναι πολύ μεγάλο ζήτημα για μία ομάδα που θέλει να πρωταγωνιστήσει και να διεκδικήσει, έχοντας μπροστά της ένα τόσο φορτωμένο πρόγραμμα. Διότι αυτό προσφέρει μεγάλη ασφάλεια και ηρεμία και στον προπονητή, ο οποίος βεβαίως με τη σειρά του εξαργυρώνει την ασφάλεια και την αυτοπεποίθηση που πρώτος έδωσε στους ποδοσφαιριστές του...

Αυτό που θα μπορούσε να αποφευχθεί ήταν η χαλάρωση του δευτέρου ημιχρόνου, μετά από ένα τόσο καθαρό και κυριαρχικό πρώτο 45λεπτο. Όμως κι αυτή ως έναν βαθμό δικαιολογείται, διότι καμία ομάδα δεν μπορεί να παίζει διαρκώς στα... κόκκινα και να είναι με το πόδι στο γκάζι απ’ το 1’ έως το 95’. Αρκεί, όταν κι όποτε συμβαίνει κι αυτό, να υπάρχει πάντα ο έλεγχος. Κι ο Παναθηναϊκός αρχίζει πλέον να μαθαίνει πώς να τον έχει και σ’ αυτό το κομμάτι...

Ο Πάλμερ-Μπράουν, οι στόπερ και ο Μπακασέτας

Για φινάλε μια αναφορά σε δύο πρόσωπα: Πρώτα στον Έρικ Πάλμερ-Μπράουν, ο οποίος επέστρεψε σε δράση μετά από 469 μέρες, έχοντας φορέσει για τελευταία φορά τη φανέλα του Παναθηναϊκού στις 28 Σεπτεμβρίου 2023 σ’ εκείνο το εμφατικό 4-1 επί του Αστέρα στην Τρίπολη, όπου τραυματίστηκε σοβαρά στην ποδοκνημική ένα λεπτό πριν το ημίχρονο. Ήθελε εδώ κι αρκετές εβδομάδες να του δώσει χρόνο ο Βιτόρια και θα του έδινε και περισσότερο χθες βράδυ (8/1), εάν δεν ερχόταν το 2-1 στο 50ό λεπτό, όπως παραδέχθηκε κι ο Πορτογάλος στη συνέντευξη Τύπου, διότι ήθελε πρώτα να βεβαιωθεί ότι η ομάδα του θα διατηρούσε τον πλήρη έλεγχο μετά τη μείωση του σκορ.

Ο τεχνικός του Παναθηναϊκού είναι ευχαριστημένος απ’ αυτά που βλέπει απ’ τον Αμερικανό στις προπονήσεις, θεωρεί πως μπορεί να βοηθήσει σημαντικά και θέλει σταδιακά να του δώσει ακόμη πιο έντονο ρόλο στο rotation. Το ιδανικό θα ήταν να υπάρχει ακόμη μία επιλογή στα μετόπισθεν, διότι η σεζόν είναι πολύ, πολύ μεγάλη, όμως για την ώρα ο Βιτόρια αισθάνεται πως στην άμυνα είναι καλυμμένος. Και η γνώμη των υπολοίπων περισσεύει...

Το δεύτερο πρόσωπο είναι ο Τάσος Μπακασέτας. Ασίστ, γκολ, χαμένη ευκαιρία, ωραίες συνεργασίες, κάθετο παιχνίδι, καθαρή σκέψη και προσωπικότητα σε άλλο ένα ματς. Σε μία χώρα που κάποιοι αρέσκονται στην αποδόμηση με τα πλέον αντί-ποδοσφαιρικά κριτήρια, ας δουν με λίγο πιο καθαρή ματιά και χωρίς εμπάθειες αυτά που προσφέρει με συνέπεια στα χέρια κάθε προπονητή ο αρχηγός της εθνικής ομάδας. Σε λιγότερο από ένα χρόνο έχει παίξει στα 51 απ’ τα 53 παιχνίδια που έχει δώσει ο Παναθηναϊκός απ’ τη μέρα που υπέγραψε (22/1/2024) στο "τριφύλλι", έχει καταγράψει 11 γκολ, 7 ασίστ και κυρίως έχει προσθέσει προσωπικότητα που δεν... περίσσευε στον "πράσινο" οργανισμό.

Ο ίδιος προτιμάει να "μιλάει" πάντα στο γήπεδο. Και πολύ καλά κάνει, διότι μόνο έτσι επιβιώνεις στη χώρα που κάποτε ορισμένοι... βάφτιζαν "άμπαλους" και "λίγους" τον Καραγκούνη, τον Μπασινά, τον Λυμπερόπουλο, τον Ζαγοράκη, τον Δέλλα και τόσους άλλους...