Το πιο... εύκολο κι ανέξοδο μετά τη σαββατιάτικη οδυνηρή εντός έδρας ήττα του Παναθηναϊκού από τον Αστέρα Τρίπολης, είναι να στηθεί ξάφνου στο "απόσπασμα" ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, με καταγραφή όλων των "αρνητικών", ποδοσφαιρικών δεδομένων και στοιχείων που ΔΕΝ έχει στο παιχνίδι του το "τριφύλλι".

Τα περισσότερα εξ αυτών βεβαίως, ΔΕΝ τα είχε ο Παναθηναϊκός και πριν την ήττα από τον Αστέρα, απλώς πάντα μετά από τέτοιου είδους... χαστούκια βολεύει να βγαίνουν προς τα έξω με μεγαλύτερη ένταση και μηδενιστική διάθεση.

Γιατί; Γιατί ο "κακός" και "ανασφαλής" Σέρβος αργεί να κάνει μεταγραφές κι ο Παναθηναϊκός έχει καθυστερήσει πολύ, ενώ έχει ανάγκη μεγαλύτερης ποιότητας, γιατί το ένα και το άλλο. Όλα, ατάκτως ερριμμένα και κουβαριασμένα σε ένα καζάνι για να βγει ένα ιδανικό κλίμα μιζέριας και γκρίνιας.

Το ότι ο Παναθηναϊκός ΔΕΝ έχει ΚΑΝΟΝΙΚΟ σέντερ φορ, killer, γκολτζή απ’ τη μαύρη μέρα που πωλήθηκε με μόλις 3,2 εκατ. ευρώ ο Μάρκους Μπεργκ στους Άραβες της Αλ Αΐν, είναι ξεκάθαρο και χιλιογραμμένο. Μην τα ξαναλέμε. Στα 96 γκολ σταμάτησε ο μεγάλος Σουηδός μετά από 4 χρόνια στο "τριφύλλι", την ώρα που οι 10 "αντικαταστάτες" επιθετικοί που ήρθαν μετά τον Μπεργκ, έχουν συνεισφέρει 86 γκολ έπειτα από 4,5 χρόνια. Πάμε παρακάτω.

Του λείπει ένας χαφ με προσωπικότητα για να αλλάξει τις ισορροπίες και τη συνολική δημιουργία της ομάδας; Του λείπει και του παραλείπει. Του λείπει ένας εξτρέμ που θα πατάει περισσότερο περιοχή και θα τελειώνει τις φάσεις με γκολ κι ασίστ και τέλος πάντων θα τον "νιώθει" η αντίπαλη άμυνα; Του λείπει Κι όλα αυτά οφείλει να τα βρει κάποια στιγμή, εφόσον θέλει να αλλάξει πραγματικά επίπεδο σαν ομάδα (αυτός) ο Παναθηναϊκός και να ξανάρθει στα κανονικά κυβικά του.

Προτιμότερη, αυτού του είδους η διστακτικότητα

Το να κατηγορείται ο Σέρβος όμως μέσα σε χρόνο dt, ακόμη και για την τρύπα του όζοντος και το φαινόμενο του θερμοκηπίου, έχει μεγάλη απόσταση απ’ το κανονικό μέγεθος των ευθυνών που κουβαλάει, όντας πλέον 7 μήνες στον πάγκο του Παναθηναϊκού.

Ναι, ο Παναθηναϊκός όφειλε να έχει κλείσει πολύ νωρίτερα τα σημαντικά κενά που υπάρχουν στο ρόστερ του. Κι ο Γιοβάνοβιτς θα έπρεπε όντως να είναι πιο αποφασιστικός σε ορισμένες περιπτώσεις, τις οποίες έχει ήδη τσεκάρει από εκατό μεριές, απ’ τη στιγμή που υπάρχει διαθέσιμο μπάτζετ. Κάθε μεταγραφή άλλωστε, έχει πάντα το ρίσκο της. Ποτέ δεν μπορεί να είσαι απόλυτα σίγουρος πως και αν θα σου "βγει" στο 100% κάθε παίκτης. Αμέτρητα τα παραδείγματα...

Από την άλλη όμως, προσωπικά, σέβομαι πολύ περισσότερο τις όποιες αμφιβολίες και τη διστακτικότητα ενός προπονητή ο οποίος αντίστοιχα σέβεται το κάθε ευρώ που θέλει να επενδύσει ένα κλαμπ στις μεταγραφικές κινήσεις του, απ’ το να "φορτώνεται" η ομάδα με παίκτες αμφιβόλου αξίας, με πολυετή συμβόλαια και να μην μπορεί μετά να απαλλαγεί απ’ αυτούς μετά ή να τους πληρώνει... καραβίσιους.

Τα 2 εκατ. ευρώ δεν είναι... επικοινωνιακό τρικ

Το γεγονός ότι υπάρχουν plus 2 εκατ. ευρώ διαθέσιμα για μεταγραφές (διότι υπάρχουν, δεν είναι επικοινωνιακό τρικ το συγκεκριμένο), δεν σημαίνει ότι πρέπει να πεταχτούν κι αυτά στον κάλαθο των αχρήστων. Διάολε, το παρελθόν κάποια στιγμή θα πρέπει να διδάσκει και να υπενθυμίζει πως απ' το –επί μία διετία- αλόγιστο άνοιγμα, ξόδεμα και πέταμα χρημάτων, το 2017 πήγε να διαλυθεί όλο το κλαμπ.

Μην έχουμε κοντή μνήμη! Τους "έφαγε" και τους Στραματσόνι και τους Ρόκα στο κεφάλι ο Παναθηναϊκός και πήγε να ανατιναχθεί (ειδικά με τον πρώτο) όλη η ομάδα. Κι ο Αγιούμπ ακόμα εκεί είναι, τσιμπάει 430 χιλιάρικα το χρόνο και κάνει... αποφόρτιση στο χιόνι της Λεωφόρου με γελάκια, ενώ ο Παναθηναϊκός έχει μόλις χάσει από τον Αστέρα Τρίπολης...

Θα γίνουν μεταγραφές στο φινάλε

Οι "πράσινοι" θα κάνουν μεταγραφές έστω και στο φινάλε. Αυτή είναι η προσωπική μου αίσθηση. Το ζητούμενο είναι αυτοί που θα έρθουν να είναι όντως παίκτες που θα του κάνουν τη διαφορά, όπως είπε κι ο Γιοβάνοβιτς στο pregame του αγώνα με τον Αστέρα. Και κατηγορήθηκε και γι’ αυτό. Όμως, πέρα απ’ τις μεταγραφές που θα γίνουν, θα πρέπει να κρίνεται ο Σέρβος και το επιτελείο του γι’ αυτά που βγάζει και δείχνει η ομάδα στο γήπεδο. Εκεί θα επιβάλλεται να επικεντρωθεί αυτή η στιγμή η κουβέντα, αγώνα με τον αγώνα και στο τέλος της σεζόν συνολικά. Και να του καταλογίζονται οι σωστές ευθύνες κι όχι ένας συνολικός "αχταρμάς" από "αούα" κατηγορίες για τα πάντα, επειδή βολεύει.

Οι δύο λόγοι της κάκιστης εμφάνισής του

Ο Παναθηναϊκός ήταν κάκιστος στον αγώνα με τον Αστέρα, διότι:

α) Δεν ήταν αγωνιστικά και πνευματικά έτοιμος για να παίξει στο συγκεκριμένο ματς. Έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι χάθηκαν τρεις προπονήσεις μεσοβδόμαδα; Προφανώς, αλλά δεν αποτελεί δικαιολογία. Έπρεπε να πάει απ’ το ξεκίνημα πολύ πιο στοχοπροσηλωμένος στον αγώνα, να ψάξει με μεγαλύτερη ένταση ένα γκολ και μετά να το διαχειριστεί. Δεν το έκανε, απέναντι σε έναν αντίπαλο που υπηρέτησε πιστά το πλάνο του προπονητή του για το "Χ" και στο τέλος, φεύγοντας βρήκε και... πορτοφόλι λίγο έξω απ’ τα αποδυτήρια. Αν είναι κάτι να πάει στραβά, θα πάει. Και στον Παναθηναϊκό, όταν κάτι πάει στραβά, πηγαίνει πάντα ως το... μεδούλι.

β) Απ' τη στιγμή που απουσίαζε ο Βιγιαφάνιες αποδείχθηκε λανθασμένη η ταυτόχρονη παρουσία των Ρούμπεν, Μαουρίσιο κι Αλεξανδρόπουλου στη μεσαία γραμμή. Το συγκεκριμένο σχήμα δεν μπορεί να δώσει δημιουργικά πολλά πράγματα στον Παναθηναϊκό και είναι τουλάχιστον δυσλειτουργικό. Αν το ματς ήταν εκτός έδρας ντέρμπι όπου (ελλείψει του Αργεντινού) θες μία πιο "σφικτή" διάταξη, θα είχε μία λογική. Σε αγώνα όμως που θες να κυριαρχήσεις και κυρίως να δημιουργήσεις απέναντι σε έναν αντίπαλο που είχε βγει στο γήπεδο για να παίξει με 10 κορμιά πίσω απ’ την μπάλα, η παραγωγή του Παναθηναϊκού ήταν ελλειμματική.

Κι ακόμη κι αν ο Σέρβος τεχνικός θεωρούσε πως ο Λούντκβιστ -που γι’ αυτόν ακριβώς το ρόλο αποκτήθηκε- δεν ήταν σε θέση να του δώσει δημιουργικά αυτά που έψαχνε, θα μπορούσε είτε να ξεκινήσει στο ένα άκρο τον Βιτάλ -τον μοναδικό παίκτη που μπορεί να δημιουργήσει καταστάσεις ένας εναντίον ενός και να περάσει την μπάλα απ’ το... μάτι της βελόνας- είτε να αιφνιδιάσει τον αντίπαλό του, αλλάζοντας διάταξη. Κι επαναφέροντας το 4-4-1-1 με τον Καρλίτος πίσω απ’ τον Ιωαννίδη, όπως έπαιξε στο ξεκίνημα της σεζόν και μπορεί να υπηρετήσει η ομάδα του.

Δεν το διάβασε καλά ο Γιοβάνοβιτς και το πλήρωσε. Το 4-3-3 του Παναθηναϊκού για την ώρα "λειτουργεί" μόνο με τα συγκεκριμένα πρόσωπα (Ρούμπεν, Βιγιαφάνιες και Μαουρίσιο) ή με παίκτη που κοντά στα χαρακτηριστικά του Βιγιαφάνιες (Λούντκβιστ απ’ αυτούς που έχει τώρα στο δυναμικό της η ομάδα), τουλάχιστον μέχρι να αποκτηθεί "8άρι". Με την τριάδα που παρατάχθηκε κόντρα στον Αστέρα, ήταν δεδομένο πως θα είχε "θέματα", όπως κι αποδείχθηκε μέσα απ’ τον αγώνα.

Ένα crash test χαρακτήρα η "διαβολοβδομάδα"

Το πιο σημαντικό πλέον, είναι να βγάλει "αντίδραση" όλη η ομάδα στη "διαβολοβδομάδα" που ακολουθεί σε Ηράκλειο (ΟΦΗ, 02/02) και Τούμπα (ΠΑΟΚ, 06/02). Και να αποδειχτεί πως ο αγώνας με τον Αστέρα ήταν μία "παρένθεση" στο τελευταίο τρίμηνο. Είναι πολύ σημαντικό crash test "χαρακτήρα" όλης της ομάδας η εβδομάδα που ακολουθεί, για όλη την ηρεμία και την οικονομία της σεζόν. Κι ο Παναθηναϊκός οφείλει αφενός να μην τον πάρει από κάτω κι αφετέρου να μην κλωτσήσει με ακόμη μεγαλύτερη δύναμη την... καρδάρα του…