Όποιος φοβάται τη Σλάβια Πράγας, να πάρει σκύλο
Ο Κώστας Γουλής γράφει για την κλήρωση του Παναθηναϊκού στο Europa Conference League, δεν καταλαβαίνει το λόγο του φόβου προς την Σλάβια Πράγας και τοποθετείται για τις μεταγραφικές κινήσεις των πρασίνων.
Δεν το συζητάμε πως η κληρωτίδα θα μπορούσε να έχει βγάλει κάτι πολύ καλύτερο στον Παναθηναϊκό απ’ τη Σλάβια Πράγας, στην ευρώ-επιστροφή του σε κληρώσεις έπειτα από 1.810 μέρες.
Υπήρχαν κι άλλες ομάδες για να του βγάλει στο διάβα του η σειρά. Όμως απ’ την άλλη ειλικρινά αδυνατώ να κατανοήσω όλη αυτή την καταστροφολογία κι αυτή την τρομερή μίρλα από πολύ κόσμο, που θεωρούν τον Παναθηναϊκό ήδη αποκλεισμένο...
Οκέι, οι Τσέχοι δείχνουν το θεωρητικό φαβορί στα δύο παιχνίδια με τους "πράσινους". Είναι όντως μία πάρα πολύ καλή ομάδα που έκανε εξαιρετική πορεία πέρσι στο Europa Conference League, αφού πρώτα είχε αποκλειστεί δις στα περσινά καλοκαιρινά προκριματικά της, πρώτα από τη Φερεντσβάρος στα προκριματικά του Champions League και μετά από τη Λέγκια Βαρσοβίας στα προκριματικά του Europa League.
Κι έφτασε εντέλει στο Conference, όπου προχώρησε ως τα προημιτελικά με τα περισσότερα παιχνίδια της να είναι πιο over κι απ’ τα... over. Μία ομάδα που "έχασε" παίκτες τους οποίους μοσχοπούλησε –όπως τον Αλεξάντερ Μπαχ που έδωσε στην Μπενφίκα με 9,5 εκατ. ευρώ και τον Πέταρ Μούσα που πούλησε στην Μποαβίστα με 4,6 εκατ. ευρώ- που πήρε 8 νέους παίκτες και δείχνει να μπαίνει κι αυτή σε μία διαδικασία ανάπλασης.
Θαρρώ πως δεν έχει κανέναν απολύτως λόγο να τη φοβηθεί ο Παναθηναϊκός. Και ούτε πρόκειται να τη φοβηθεί... Θα τη σεβαστεί, θα τη διαβάσει, θα πάει να δώσει τη μάχη του, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα τη φοβηθεί.
Κι όταν ο ίδιος ο ποδοσφαιρικός οργανισμός του Παναθηναϊκού δεν φοβάται τη Σλάβια, δεν έχει κανένα λόγο να τη "φοβάται" και μερίδα του κόσμου του "τριφυλλιού".
Και για να παραφράσουμε ελαφρώς αυτό που έλεγε κι ο μεγάλος Φερνάντο Σάντος την παραμονή του αγώνα με την Πολωνία στο Euro 2012, όποιος "φοβάται" τη Σλάβια Πράγας, να πάρει... σκύλο.
Θα ήταν στα πρώτα trends
Κατανοώ πως όλη αυτή η αρνητικότητα πολλαπλασιάζεται από τη (δεδομένη) καθυστέρηση στις μεταγραφές του Παναθηναϊκού απ’ τη μέση και μπροστά. Κι από τις κινήσεις που δεν έχουν γίνει ακόμα, αλλά θα γίνουν.
Το "θα αποκλειστούμε δεδομένα απ’ τους Τσέχους γιατί δεν έχουμε πάρει ακόμα όλους τους παίκτες που χρειαζόμαστε...", αν κούμπωνε δίπλα σε hashtag θα ήταν στα πρώτα trends του Twitter από το μεσημέρι της Δευτέρας (18/7).
Έτσι λειτουργούσε πάντα
Προσωπικά όμως εγώ στέκομαι σ’ αυτό που είπε ο ίδιος ο Γιοβάνοβιτς στην απολογιστική συνέντευξη που έδωσε σε όλους τους Έλληνες απεσταλμένους εδώ στην Αυστρία. Αναλαμβάνοντας ουσιαστικά την ευθύνη για την καθυστέρηση.
Γιατί δεν θέλει βρε αδερφέ να κάνει μεταγραφή για τη μεταγραφή. Έτσι λειτουργεί, έτσι λειτουργούσε πάντα στην καριέρα του, δίνοντας έμπνευση μέχρι και σε σχετικά σκίτσα στην Κύπρο.
Σαν ένα που δείχνει έναν σκελετωμένο ρεπόρτερ, με σκισμένα ρούχα να κάθεται δίπλα στο κομπιούτερ και τη λεζάντα από κάτω να γράφει "περιμένοντας τις μεταγραφές του Ιβάν".
Θέλει ο παίκτης και οι παίκτες που θα πάρει να ταιριάζουν απόλυτα σ’ αυτό που έχει στο μυαλό του. Και να μην ξαναφορτωθεί ο Παναθηναϊκός με ποδοσφαιριστές που θα ψάχνει μετά από λίγους μήνες να τους... ξεφορτωθεί.
Αρκετά το είδαμε αυτό το έργο στον Παναθηναϊκό τα προηγούμενα χρόνια με τους Αγιούμπ κι όσους πέρασαν, δεν ακούμπησαν, χρυσοπληρώθηκαν κι έζησαν ευτυχισμένοι στην υγειά του...
Ο σεβασμός στη δουλειά του
Ας σεβαστούμε λίγο παραπάνω αυτά που θέλει να κάνει ο προπονητής, ο οποίος βεβαίως αναλαμβάνει και το σχετικό ρίσκο για όλα όσα έρχονται. Όπως αντίστοιχα πρέπει όλοι να σεβόμαστε και τη δουλειά που συνεχίζει να κάνει, μετατρέποντας καθημερινά τον Παναθηναϊκό ολοένα και περισσότερο σε μία ΚΑΝΟΝΙΚΗ σε όλα τα επίπεδα ομάδα.
Πέρσι άρχισε τους πάντες απ’ το... μηδέν κι απ’ το ΑΒ, μέχρι να ξεπεράσει όλη η ομάδα το "σοκ" της... λαίλαπας Πογιάτος-Μπόλονι. Όμως το απέδειξε ήδη μια φορά, πως μπορεί να δώσει πίσω στον Παναθηναϊκό κομμάτι-κομμάτι τη χαμένη ταυτότητά του και την αίγλη του.
Οι λεπτομέρειες και το επίπεδο
Οσοι (παρ)ακολουθήσαμε από κοντά για δύο εβδομάδες (και) αυτή την καλοκαιρινή με τον Σέρβο τεχνικό στο τιμόνι των "πράσινων", είδαμε τη σταθερή εξέλιξη της ομάδας.
Πλέον δεν χρειάζονται τα... βασικά, αλλά ο Γιοβάνοβιτς προσθέτει στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού μικρές, μικρές αλλά υπέρ-πολύτιμες "λεπτομέρειες".
Ο τρόπος με τον οποίο απλώνουν πλέον αυτοματοποιημένα οι "πράσινοι" το highpress πάνω στις αντίπαλες αμυντικές γραμμές (με... μαέστρους στους Ρούμπεν και Κουρμπέλη), ο τρόπος με τον οποίο κυκλοφορούν την μπάλα, "θρυμματίζοντας" το πρέσινγκ των αντιπάλων και η συνοχή του Παναθηναϊκού, τον έχει ανεβάσει ήδη επίπεδο.
Αυτό που χρειάζεται από εδώ και πέρα είναι οι ποιοτικές προσθήκες απ’ τη μέση και μπροστά για να κάνουν τη... διαφορά και στα κομμάτια της δημιουργίας και της εκτέλεσης. Και θα γίνουν, δεδομένα θα γίνουν...