Κορωπί, έχουμε (σοβαρό) "θέμα"

Στον "πράσινο πλανήτη", όπου μπορούν να συμβούν όλα τα... πιθανά κι απίθανα, έγινε κι αυτό! Το εξής απίστευτο κι όμως... Παναθηναϊκό! Οι αρχηγοί της ομάδας αιτήθηκαν (μέσω του Δημήτρη Σαραβάκου) ακρόασης από τον Γιάννη Αλαφούζο, για να συζητήσουν μαζί του μαζί του μία σειρά από θέματα που έχουν προκύψει τους τελευταίους μήνες, τόσο με τον προπονητή της ομάδας Λάζλο Μπόλονι, όσο και με τον άμεσο συνεργάτη του, Σεργκέι Κουζνιέτσοφ.

Τα πράγματα πλέον δεν είναι για να γελάμε... Είναι (πολύ) σοβαρά και οι καταστάσεις ενδό-αποδυτηριακά ακροβατούν σε πολύ λεπτό σχοινί. Και βεβαίως, όλα όσα έχουν αποτυπωθεί εδώ κι αρκετό καιρό για τις σχέσεις προπονητή-παικτών (κι όχι μόνο), δεν ήταν αποκυήματα της φαντασίας των ρεπόρτερ. Κορωπί, εδώ έχουμε όντως (πολύ) σοβαρό "θέμα".

Ξεκαθάρισμα εξαρχής κι άποψή μου, χωρίς διάθεση να γίνω "ισαποστάκης": Σε ένα τέτοιου είδους πρόβλημα, φταίνε και οι δύο πλευρές. ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ! Δεν είναι μόνο άσπρο-μαύρο, αλλά μία πολύ δύσκολη συνθήκη, η οποία δεν... προέκυψε, αλλά ζυμώθηκε και γιγαντώθηκε εσωτερικά εδώ κι εβδομάδες. Και κατά την προσωπική μου άποψη, το θέμα έπρεπε να έχει αντιμετωπιστεί πολύ πιο δραστικά απ’ την "κεφαλή" του Παναθηναϊκού, δηλαδή τον ίδιο τον Γιάννη Αλαφούζο, όταν είχαν αρχίσει να φαίνονται (και να εκδηλώνονται) τα πρώτα "σημάδια".

Και με τις αντιδράσεις και τα μικρά ή μεγάλα "επεισόδια" προπονητή-παικτών π.χ. στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και σε άλλα ματς. Και με τις δηλώσεις πολλών ποδοσφαιριστών που έβγαζαν "δυσφορία" για τον τρόπο με τον οποίο αγωνίζεται η ομάδα. Και με τα ξεσπάσματα από το πουθενά του ίδιου του Μπόλονι. Και με μικρά περιστατικά καθημερινότητας στο Κορωπί ή με εκρήξεις και μικροκαυγάδες εν ώρα αγώνα.

ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙ ΞΑΝΑ

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι παίκτες προσπάθησαν να προσεγγίσουν τον Αλαφούζο για να του μιλήσουν για τη "σχέση" τους με τον Μπόλονι. Είχε υπάρξει αντίστοιχη (πιο χλιαρή) πρωτοβουλία και τον Δεκέμβριο, όταν υπήρξαν οι πρώτες... ακροβασίες και περιστατικά.

Τότε ο Αλαφούζος τους είχε αποφύγει διακριτικά, τώρα το έκανε με πιο έντονο τρόπο, εκφράζοντας δυσφορία και με την επισήμανση πως υπάρχει ιεραρχία και δεν θα μπορούσε να κάνει μία τέτοια συνάντηση και να "αδειάσει" τον προπονητή της ομάδας και τον general manager Πιέρ Ντρεοσί. Ζητώντας να διευθετηθούν όλα τα προβλήματα με απευθείας (εσωτερικές) συζητήσεις με τις δύο "κεφαλές" του ποδοσφαιρικού τμήματος και δείχνοντας πως στηρίζει σε απόλυτο βαθμό τον 67χρονο τεχνικό.

Δεν είναι άλλωστε... τύπος που θα πάει και θα χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι ή θα "τρίξει" δόντια. Είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορεί να επιβληθεί, ακόμη κι αν πήγαινε ξανά στο Κορωπί, όπως έκανε μετά την απόλυση του Πογιάτος, θέτοντας μετά... αστικής ευγένειας και τους παίκτες προ των δικών τους ευθυνών. Το έδειξε και με την επιλογή του να προσλάβει τον Ντρεοσί, ο οποίος ήταν πρόταση του Μπόλονι, στέλνοντας "μήνυμα" ότι "...αυτός είναι ο προπονητής σας και τον στηρίζω".

Το θέμα όμως είναι πως όλο αυτό, αντί να αμβλυνθεί, μεγάλωσε και... μεγαλώνει επικίνδυνα. Διότι δεν αντιμετωπίστηκε με τον τρόπο που έπρεπε, όταν ήταν ακόμη στις αρχές. Είτε με μία κουβέντα όλων με όλους, είτε με "χέρι" προς όλους. Και προς τον προπονητή και προς τους παίκτες, όταν υπερβαίνουν τα... εσκαμμένα.

ΤΙ ΤΟΥ ΧΡΕΩΝΟΥΝ

Οι παίκτες "γκρινιάζουν" γιατί θεωρούν ότι παίζουν ποδόσφαιρο περασμένων δεκαετιών και μετά από τόσα χρόνια θα... ξεχάσουν κι αυτά που ξέρουν. Το αντιμετώπισε αυτό κι ο Μπόλονι και σε προηγούμενες ομάδες του, με κριτική προς το πρόσωπό του από ποδοσφαιριστές του.

Δεκτόν, ως ένα βαθμό, όμως η ομάδα στην παρούσα φάση καιγόταν και καίγεται για αποτελέσματα για να μείνει "ζωντανή" στους στόχους της. Κι ο Μπόλονι αυτός είναι, αυτό ξέρει καλύτερα και στα 67 του δεν πρόκειται να αλλάξει. Το θέμα είναι να γίνονται αντιληπτές οι "κόκκινες γραμμές". Διότι αυτό στο τέλος της ημέρας καταλήγει σε βάρος των παικτών, οι οποίοι ήδη χαρακτηρίζονται από πολλούς "καλομαθημένοι" και όλα τα σχετικά.

Πέρα από το αγωνιστικό, οι παίκτες "χρεώνουν" στο Ρουμάνο τεχνικό κι αρκετά ακόμη μικρά ή μεγάλα πράγματα: Όπως την εν γένει στάση του στην καθημερινότητα των προπονήσεων, όπου -μεταξύ άλλων- "κατηγορείται" πως δεν ξέρει ούτε τα... ονόματα των ποδοσφαιριστών (όπως είχε πει φεύγοντας ο Αντονίτο). Υπήρξαν φορές που τον Χατζηθεοδωρίδη τον φώναζε... Ηλιάδη (κι όχι Ηλία) ή γενικά μπερδεύει ονόματα κι αυτό ανάμεσα στους παίκτες γίνεται αντιληπτό ως "ασέβεια" προς το πρόσωπό τους.

Στέκονται επίσης στον έντονο συγκρουσιακό χαρακτήρα του, τη συμπεριφορά του που αρκετές φορές γίνεται άκομψη, αλλά και στις ανεξήγητες αποφάσεις κι επιλογές. Όπως -επί παραδείγματι- το γεγονός ότι ενώ έδωσε την ευκαιρία στον Εμμανουηλίδη κι αυτός ανταποκρίθηκε, ξαφνικά βγήκε απ’ την ενδεκάδα κι ο Παναθηναϊκός κινήθηκε για δύο εξτρέμ στις μεταγραφές, οδηγώντας τον 20χρονο μέσο σε άρον-άρον φυγή για την Ολλανδία.

Υπήρξαν επίσης πολύ έντονες αντιδράσεις για το "ξήλωμα" του ιατρικού τιμ και την απόλυση προσώπων όπως ο γιατρός Παναγιώτης Αλεξανδρόπουλος ή ο επικεφαλής των φυσιοθεραπευτών, Μάνος Κασαπάκης που ήταν πάρα πολύ αγαπητοί εντός των αποδυτηρίων.

"Χρεώνοντας" γι' αυτό τον Μπόλονι και τον Ντρεοσί, μετά τις έντονες διαφωνίες που είχε ο Ρουμάνος με όλο το προηγούμενο ιατρικό τιμ.

ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ "ΠΑΡΑΠΟΝΑ"

Απ' την πλευρά του κι ο Μπόλονι, αν κι έμαθε για την κίνηση που έγινε απ’ τους αρχηγούς, προσπαθεί να μην "εκδηλώνεται". Θέλει να διαχειριστεί με ηρεμία την όλη κατάσταση και γνωρίζει πως έχει την πλήρη στήριξη του Αλαφούζου.

Έχει βεβαίως κι ο ίδιος τα δικά του "παράπονα", όπως π.χ. το θέμα με τη χριστουγεννιάτικη άδεια, όπου ένιωσε "προδομένος" απ' το γεγονός ότι κάποιοι παίκτες ρίσκαραν να κάνουν υπερατλαντικά ταξίδια, εν μέσω πανδημίας με αποτέλεσμα να "διεισδύσει" ο COVID-19 στο Κορωπί και να βρεθεί ο ίδιος "χρεωμένος".

Επίσης, ως προπονητής μίας άλλης φιλοσοφίας και λογικής, πολύ πιο ανατολικού-μπλοκ τύπου -μολονότι πέρασε 40 χρόνια στη Γαλλία- θεωρεί πως οι παίκτες πρέπει να μην μιλούν, να μην αντιδρούν και να εκτελούν εντολές. Κι αυτό το βγάζει σε ακόμη πιο άκομψο τρόπο, ο άμεσος συνεργάτης του Σεργκέι Κουζνιέτσοφ, ο οποίος έχει προλάβει μέσα σε τρεις μήνες να... τσακωθεί με τη μισή ομάδα.

Το θέμα βεβαίως στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι να "επιβεβαιωθεί" ο ένας ή ο άλλος, αλλά το πως θα υπάρξει μία -έστω και προσωρινή- ηρεμία για να πορευτεί η ομάδα ως το τέλος της χρονιάς.

Από την ημέρα του "όχι" του Αλαφούζου έγιναν πολύ μεγάλες προσπάθειες από ανθρώπους της ομάδας με συζητήσεις προς τις δύο πλευρές για να πέσουν οι τόνοι. Και σίγουρα διαρροές, σαν κι αυτή του αιτήματος προς τον Αλαφούζο, οκτώ μέρες μετά το όλο σκηνικό, δεν βοηθούν τη συγκεκριμένη διαδικασία. Και σ’ αυτό βεβαίως δεν ευθύνονται οι ρεπόρτερ... Αλλά είναι κι αυτό ένα δείγμα, το πόσο ελαφρόμυαλα σκέφτονται και λειτουργούν -συνολικά- και οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές, αλλά και γιατί έχει φτάσει η ομάδα σ’ αυτό το σημείο απ’ το ξεκίνημα της εφετινής σεζόν.

Η κατάσταση δεν απαιτεί... εγωισμούς, αλλά νερό στο κρασί απ’ όλους. Για να μην γίνει κάποια στιγμή κανένα μεγάλο "μπαμ" και η κατάσταση για τους στόχους της ομάδας, γίνει μη... αναστρέψιμη. Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα...