Παναθηναϊκός από ατσάλι εκεί που γκέλαραν οι άλλοι
Ο Κώστας Γουλής γράφει για τον Παναθηναϊκό που ξόρκισε επτά χρόνια φαγούρας στους Ζωσιμάδες και πέρασε από μια έδρα που οι διώκτες του δεν κατάφεραν να περάσουν.
Το διπλό της χρονιάς μέχρι το επόμενο για τον Παναθηναϊκό... Σ’ ένα ματς που (μετά από καιρό) τα έκανε όλα, μα όλα πολύ καλά, εκτός απ’ το να στείλει την μπάλα στα δίκτυα μέχρι τα χασομέρια, το "τριφύλλι" πήρε στο 5ο λεπτό των καθυστερήσεων αυτό που δικαιούται κι άξιζε απέναντι στον ΠΑΣ Γιάννινα.
Τίποτε λιγότερο... Κι έβαλε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας επτά χρόνια... φαγούρας στους "Ζωσιμάδες" και πέντε χρόνια χωρίς γκολ απέναντι στον ΠΑΣ, γκρεμίζοντας μία αρνητική παράδοση που είχε... στοιχειώσει μέσα του.
Κάποια στιγμή όταν πολεμάς, στο τέλος θα δικαιωθείς! Κι ο Παναθηναϊκός μετά από αρκετές εβδομάδες:
- Κατέθεσε στο γήπεδο και πάλι το ποδόσφαιρό του και το δικό του αγωνιστικό στυλ. "Έπνιξε" τον ΠΑΣ Γιάννινα από τα πρώτα λεπτά (στο 4’ είχε ήδη δύο τελικές... φωτιά) και ήταν κυριαρχικός απ’ άκρη σ’ άκρη μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
- Δεν... ήπιε θάλασσα, δεν πνίγηκε στο άγχος ακόμη κι όταν η μπάλα δεν του έκανε τα χατίρια κι ο Τσιντώτας (μπράβο του γι’ αυτό το καταπληκτικό βράδυ) έβγαζε τα... πάντα θυμίζοντας "Ταφαρέλ". Συνέχισε να παίζει με την μπάλα κάτω, προσπαθούσε διαρκώς ορθολογικά να σπάσει μία άμυνα 11 παικτών πίσω απ’ την μπάλα και στο τέλος δικαιώθηκε με το πέναλτι (το καθαρό πέναλτι που υπέδειξε ο VAR στον Τσαγκαράκη για να πάει να ξαναδεί) του Μορέιρα πάνω στον Κουρμπέλη.
Ο Σπόραρ πήρε την ευθύνη και με "ατσάλινα" νεύρα και ψυχραιμία, όπως έκανε και στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο, έστειλε την μπάλα μέσα κι αποκατέστησε τη δικαιοσύνη μέσα στο γήπεδο στο 5ο λεπτό των καθυστερήσεων.
Εκεί όπου "γκέλαραν" οι άλλοι
Ήταν μία απ’ τις πιο σημαντικές νίκες του Παναθηναϊκού την τελευταία διετία. Όχι μόνο γιατί έσπασε την αρνητική παράδοση και ξόρκισε τους Ζωσιμάδες, αλλά γιατί τέτοια διπλά, πρώτον στο τέλος της χρονιάς είναι αυτά που δίνουν τους τίτλους και δεύτερον διότι αυτές οι νίκες κόβουν κάπως τα... πόδια στους αντιπάλους.
Που έβλεπαν τους πράσινους να είναι εμφανώς βελτιωμένοι σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια τους, να κάνουν ένα πολύ μεγάλο κι επιβλητικό ματς ως το τέλος, αλλά να φλερτάρουν με άλλη μία απώλεια βαθμών. Σε μία έδρα όπου πριν από λίγες εβδομάδες ο Ολυμπιακός και η ΑΕΚ "γκέλαραν" κι έχασαν εκείνοι πολύτιμους βαθμούς, ο Παναθηναϊκός βρήκε στο τέλος τον τρόπο να πάρει το διπλό.
Τεράστιο "credit" σ’ αυτή τη νίκη ανήκει στον Δημήτρη Κουρμπέλη, όχι μόνο γιατί κέρδισε το πέναλτι στις καθυστερήσεις που έκρινε το ματς, αλλά γιατί έκανε ένα πραγματικά σπουδαίο παιχνίδι.
Το καλύτερό του από την ημέρα που επέτρεψε μετά την 14μηνη απουσία του και ένα από τα καλύτερά του με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Έπαιξε σαν πραγματικός αρχηγός και κράτησε όλο το πνεύμα της ομάδας του ψηλά μέχρι το φινάλε.
Καθοριστικός κι ο Αχιλλέας Πούγγουρας με το τάκλιν της... χρονιάς που έκανε στο 66’ στο σουτ του Καραχάλιου μετά το δοκάρι του Μπάλαν, απ’ την απίστευτη "γκέλα" του Σένκεφελντ.
Αυτό κι αν θα ήταν εφιαλτικό για τον Παναθηναϊκό. Αλλά ίσως και να του το... χρωστούσε και η τύχη αυτό το δοκάρι μετά τα πέντε σερί δοκάρια που είχε το "τριφύλλι" στα τελευταία πέντε ματς πρωταθλήματος.
Πλέον ακολουθεί η Τούμπα και η σειρά τριών μεγάλων αγώνων με τον ΠΑΟΚ σε Κύπελλο και πρωτάθλημα. Μέχρι τέλους, αλλά ο Παναθηναϊκός εις πείσμα όλων, αντέχει και συνεχίζει...