Από μαθητής στο σχολείο θυμάμαι τον εαυτό μου να ξετρελαίνεται, να ιντριγκάρεται, να γουστάρει 100-0 τις μεταγραφές που έκλειναν αθόρυβα και σε χρόνο... dt.

Αυτές που δεν έπαιρνε παρά λίγες ώρες απ’ την στιγμή που έβγαινε προς τα έξω η πρώτη πληροφορία μέχρι να πέσουν οι υπογραφές. Και κυρίως αυτές που διάβαζες κι άκουγες επί μέρες για αλλού κι εν τέλει, κατέληγαν σε λιγότερο από ένα 24ωρο στην ομάδα που υποστηρίζεις. Το καλύτερο δυνατό "πακέτο". Σαν αυτό που είχε σε παρασκήνιο, προσκήνιο και υπογραφές το πρώτο εφετινό καλοκαιρινό απόκτημα του Παναθηναϊκού, ο Γιούρι Λοντίγκιν.

Πρέπει να το πιστωθεί (κι) αυτό ο Γιοβάνοβιτς, αλλά κι ο υπόλοιπος οργανισμός του Παναθηναϊκού. Από εκεί που οι πράσινοι στην περίοδο της παρακμής που είχαν βυθιστεί για 4-5 χρόνια, δεν μπορούσαν να κρατήσουν καλά-καλά τους δικούς τους παίκτες, πλέον παίρνουν (και) απ’ την ελληνική αγορά, ποδοσφαιριστές που θέλει (και χτυπάει) στα ίσα ο ανταγωνισμός τους.

Το έκαναν πέρσι με τον Κώτσιρα, το επανέλαβαν φέτος -συμπωματικά στην πρώτη καλοκαιρινή κίνηση της νέας χρονιάς- με τον Λοντίγκιν. Επιπλέον, μικρά σημάδια της επιστροφής στην πλήρη κανονικότητα και του κλαμπ στα (ιστορικά) κυβικά του.

Αν και πάντα σε μία μεταγραφική υπόθεση πρέπει κι οφείλεις να κρατάς μικρό "καλάθι", ειλικρινά στην προκειμένη περίπτωση, κατά την ταπεινή μου άποψη, έχουμε μία μεταγραφή που μπορεί να εξελιχθεί σε απόλυτα win-win κατάσταση, τόσο για τον Παναθηναϊκό, όσο και για τον ίδιο τον 32χρονο γκολκίπερ.

Η διάθεση αποχώρησης του Σωκράτη

Να ξεκαθαρίσουμε πρώτα κάτι πολύ σημαντικό, για να μην υπάρχουν πράγματα που μένουν στον αέρα και να μην δημιουργούνται εσφαλμένες εντυπώσεις. Οι πράσινοι μπήκαν στη διαδικασία να αρχίσουν να τσεκάρουν την αγορά (και) για τερματοφύλακα απ’ το τέλος του περασμένου Γενάρη.

Κι ο λόγος που το έπραξαν ήταν οι ξεκάθαρες διαθέσεις αποχώρησης που εκφράστηκαν απ’ την πλευρά του Σωκράτη Διούδη. Η Λέγκια Βαρσοβίας χτύπησε δις την πόρτα του Παναθηναϊκού, ο Διούδης ήθελε να πάει, οι άνθρωποι της ομάδας αρνήθηκαν να ακούσουν το οτιδήποτε για παραχώρηση εν δυνάμει βασικού (και δη διεθνούς) στελέχους του ρόστερ, δίχως οικονομικά ανταλλάγματα κι ο Σωκράτης παρέμεινε στο ρόστερ.

Πήρε ξανά φανέλα βασικού για μία σειρά από αγώνες, πέρασε ξανά στον πάγκο, αλλά ήταν ξεκάθαρο πια πως στο μυαλό του είχε αρχίσει να μπαίνει η σκέψη της αποχώρησης προκειμένου να πάει κάπου που θα είχε την ευκαιρία να διεκδικήσει ξανά με περισσότερες πιθανότητες τη θέση του βασικού.

Ο "κύκλος" που έκλεισε για τον ίδιο

Δεν είναι κακό όλο αυτό. Σε καμία περίπτωση. Απολύτως λογικό και φυσιολογικό είναι, διότι ο Διούδης είναι πλέον σε μία ηλικία που έχει το φιλότιμο και τον επαγγελματικό εγωισμό να ψάχνει τις συνθήκες που θα του προσφέρουν την ευκαιρία για να παίξει περισσότερο και να διατηρήσει τη θέση του και στην εθνική ομάδα.

Έτσι είναι η μπάλα, έτσι είναι οι "νόμοι" της και η θέση του τερματοφύλακα και θα ήταν πιο σωστό και για το ίδιο το παιδί να δοκιμάσει την τύχη του κάπου στο εξωτερικό. Κάθε "κύκλος" κλείνει κάποια στιγμή κι ο ίδιος ένιωσε απ’ τα μισά της σεζόν που ολοκληρώθηκε πως έπειτα από πέντε χρόνια ήρθε η ώρα να ξεκινήσει κάτι διαφορετικό.

Δεν το συζητάμε... Απόλυτα λογικό είναι όλο αυτό και πάντα ο Διούδης θα έχει μια ξεχωριστή θέση για τους φίλους του Παναθηναϊκού, καθότι (μαζί με τον Κουρμπέλη) ήταν εκεί στα πολύ ΔΥΣΚΟΛΑ κι έβαλε μεγάλη πλάτη για να μπορέσει ο σύλλογος να επιστρέψει βήμα με το βήμα.

Πήρε έναν από τους καλύτερους της Λίγκας

Απ’ τη στιγμή όμως, που είχε εκφραστεί αυτή η διάθεση απ’ την πλευρά του Σωκράτη, έπρεπε κι ο Παναθηναϊκός να προετοιμάσει την επόμενη μέρα του κάτω απ’ τα γκολπόστ.

Και το έκανε με τον καλύτερο τρόπο, αποκτώντας έναν απ’ τους καλύτερους τερματοφύλακες του περσινού πρωταθλήματος, με εξαιρετική παρουσία στις στατιστικές κατηγορίες -όπως ήδη σας ανέλυσε ο Πέτρος Παπαμακάριος μέσω της OPTA- προλαβαίνοντας στη... στροφή τον Άρη, την ΑΕΚ, τον ΑΠΟΕΛ, την ΑΕΚ Λάρνακας, ακόμα και τον ΠΑΟΚ (που έριξε πολλάκις το βλέμμα του προς την πλευρά του Λοντίγκιν), όπως κατέγραψε το βράδυ του Σαββάτου (4/6) ο Ηλίας Καλλονάς στο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του. Και τον έκλεισε για τα επόμενα δύο χρόνια με συνοπτικές διαδικασίες.

Πάμε τώρα να δούμε γιατί είναι μία απόλυτα win-win μεταγραφή και για τις δύο πλευρές:

Γιατί είναι μία σούπερ win - win κίνηση

• Ο Παναθηναϊκός βάζει στο δυναμικό του έναν πολύ έμπειρο και ψημένο σε συνθήκες επαγγελματισμού γκολκίπερ με παραστάσεις από το πιο υψηλό επίπεδο και σε πολύ καλή ηλικία (32). Ο Λοντίγκιν έχει παίξει 5,5 χρόνια στη Ζενίτ με απολογισμό 2 πρωταθλήματα, 1 Κύπελλο και 2 Super Cup Ρωσίας, έχει παίξει σε 27 αγώνες Champions League και σε 17 Europa League και 11 φορές με την Εθνική Ρωσίας, όντας μέλος της ρωσικής αποστολής στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 και στο Euro 2016. Έχει άλλο τέτοιο "βιογραφικό" στο σημερινό ρόστερ του ο Παναθηναϊκός; Όχι, σίγουρα όχι! Tώρα αρχίζει να (ξανα)γεμίζει και με τέτοιους ποδοσφαιριστές...
• Κινήθηκε πολύ αθόρυβα και με. "χειρουργική" αποτελεσματικότητα για να τον αποκτήσει, δείχνοντας πως πλέον αποκτά τον τρόπο να κλείνει τέτοιου είδους deals και να πιάνει στον... ύπνο τον ανταγωνισμό του.
• Δημιουργεί ένα ακόμη πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον και για τον Αλμπέρτο Μπρινιόλι και θωρακίζεται πάρα πολύ στο "1". Κανείς δεν ξεκινάει με τη φανέλα του βασικού στο σπίτι του. Και οι δύο είναι πολύ καλοί και θα πρέπει να αποδεικνύουν πράγματα κάθε μέρα στο Κορωπί και στους αγώνες. Κι αν θέλετε τη γνώμη μου, ακόμη κι ο Ξενόπουλος με τον Χριστογεώργο έχουν πάρα πολλά να μάθουν κι απ’ τους δύο γκολκίπερς της πρώτης γραμμής και η καθημερινότητα μαζί τους θα τους βελτιώσει και θα τους εξελίξει πάρα πολύ. Αρκεί να ακούνε και να ρουφάνε σαν "σφουγγάρια" τον Ρώσο, τον Ιταλό και τον προπονητή τους Γιώργο Μουντάκη.

Εξαιρετικό και το οικονομικό πλαίσιο

• Ακόμη και το οικονομικό πλαίσιο της συμφωνίας με τον Λοντίγκιν ήταν εξαιρετικό για τον Παναθηναϊκό. Το κόστος του συμβολαίου του Λοντίγκιν σε ετήσια βάση θα είναι λίγο μικρότερο κι απ' το σημερινό συμβόλαιο του Διούδη (230.000 ευρώ καθαρά που με τα μπόνους συμμετοχών/στόχων μπορεί να φτάσει τις 300.000 ευρώ). Κάτι που επιβεβαιώνει και τη "κάψα" του μισού Ρώσου, μισού Έλληνα γκολκίπερ να επιστρέψει σε πιο υψηλό επίπεδο. Να παίξει, να πετύχει. Και βεβαίως, διατηρείται σε απόλυτο βαθμό η ισορροπία και στη θέση όσον αφορά τα συμβόλαια και τις αποδοχές. Όλα μετράνε σε μία ομάδα για να υπάρχουν καλά αποδυτήρια, το έχουμε ξανατονίσει αυτό.
• Επίσης, με το να κλείσει τον Λοντίγκιν και να μην πάει σε κάποια επιλογή ξένου, ο Παναθηναϊκός δεν διαταράσσει -ακόμα και τις ισορροπίες με τους home grown players που θα πρέπει να δηλώσει το καλοκαίρι πριν από τα ευρώ- τα παιχνίδια του. Όλα να τα μετράτε, ακόμα και τις λεπτομέρειες...

Η ευκαιρία του για να στοχεύσει ξανά ψηλά

Για τον ίδιο τον Λοντίγκιν ο Παναθηναϊκός είναι η ευκαιρία που ήθελε να επανέλθει σε πιο υψηλό επίπεδο, να διεκδικήσει υψηλότερους στόχους και τίτλους να ξαναπαίξει στην Ευρώπη.

Φάνηκε η λαχτάρα του και η αυτοπεποίθηση που έβγαλε απ' τις πρώτες κιόλας δηλώσεις που έκανε στο κανάλι του "τριφυλλιού". Ξεκινάει με τρομερά κίνητρα ο 32χρονος γκολκίπερ, σε μία μεταγραφή που όλοι, μα όλοι έχουν να κερδίσουν αγωνιστικά απ’ αυτή. Κι έπεται συνέχεια...