Σ’ αυτή τη φάση μόνο το 4-3-3 μπορεί να "καμουφλάρει" την αναιμική δημιουργία του Παναθηναϊκού
Ο Κώστας Γουλής γράφει για τη διπρόσωπη εικόνα του Παναθηναϊκού στο φιλικό με το Βόλο και το 4-3-3 που τη δεδομένη στιγμή είναι το σύστημα που δείχνει να ταιριάζει καλύτερα στο τριφύλλι.
Η διπρόσωπη εικόνα του Παναθηναϊκού στο κυριακάτικο (24/7), πρώτο εν Ελλάδι φιλικό του με το Βόλο στη Λεωφόρο, επιβεβαίωσε σε μέγιστο βαθμό το σοβαρό έλλειμμα των "πράσινων" στο δημιουργικό κομμάτι, κυρίως πάνω σε ατομικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Πολύ απλά διότι λείπουν (ακόμα) οι παίκτες που θα κουβαλήσουν την μπάλα και θα τη μεταφέρουν με μεγαλύτερη ασφάλεια στο επιθετικό τρίτο κι εκείνοι που θα κάνουν την ποιοτική μπαλιά ή ενέργεια που θα "ξεκλειδώσει" την αντίπαλη άμυνα.
Απέναντι σε έναν αντίπαλο που έπαιξε πολύ πίσω απ’ την μπάλα (με τρεις στόπερ και μια "γεμάτη" πεντάδα μπροστά τους), ο Παναθηναϊκός είδε από πολύ νωρίς στον... προσομοιωτή, όχι τόσο αυτό που θα βρει απέναντί του σε δέκα βράδια στην "Fortuna Arena" της Πράγας, αλλά το πώς θα τον αντιμετωπίσουν οι περισσότερες ομάδες της Λίγκας στο πρωτάθλημα που θα ξεκινήσει (πρώτα ο Θεός) στις 20 Αυγούστου.
Και στη μία περίπτωση και στην άλλη όμως, η αδυναμία στη δημιουργία και στην ανάπτυξη "φωνάζει". Κι απ’ την στιγμή που ακόμη κι αύριο το πρωί να αποκτηθεί ο ένας εκ των δύο δημιουργικών χαφ, δεν θα είναι σε θέση να υποστηρίξει ως "ενδεκαδάτος" το πλάνο της Πράγας, το ζητούμενο για τον Ελλάδι φιλικό του με το Βόλο στη Λεωφόρο είναι να βρει τον κατάλληλο σχηματισμό και το σύστημα που θα μπορέσει να του δώσει όσο το δυνατόν περισσότερα, με βάση και τις επιλογές που έχει αυτή την ώρα στα χέρια του.
Ο Παναθηναϊκός είχε πολλά... δοκάρια στα μεταγραφικά του τις τελευταίες δύο εβδομάδες (δίχως υπερβολή ή "δικαιολογία" στο τελευταίο δεκαήμερο "τσάκισαν" τουλάχιστον δύο κινήσεις δημιουργικών χαφ στο... 90’) και την ίδια ώρα ο προπονητής του παραμένει "δύσκολος" στις τελικές επιλογές κι αποφάσεις, έχοντας ξεκαθαρίσει σε όλους τους τόνους πως δεν θα κάνει μεταγραφές απλά για τις... μεταγραφές ή για να "καλυφθεί" το... λαϊκό αίσθημα. Αλλά όλοι οι παίκτες που θα αποκτηθούν θα πρέπει να ενταχθούν στο δυναμικό της ομάδας, με ορίζοντα 2-3 ετών.
Το θέμα λοιπόν είναι να βρει κι ο ίδιος, μέσα σ’ αυτό το δεκαήμερο που ακολουθεί μέχρι τον πρώτο αγώνα του 3ου προκριματικού του Europa Conference League στην Πράγα (με τελευταίο "σταθμό" το φιλικό της Πέμπτης με τη Φόλενταμ) που θα πρέπει να στηριχθεί.
Το 4-2-3-1 με τον Καρλίτος σ’ αυτόν τον ρόλο του "ψευτοδεκαριού" πίσω απ’ τον Ιωαννίδη τον έβγαλε... ασπροπρόσωπο στο πρώτο τρίμηνο της περσινής σεζόν, όπου ο Ισπανός πέτυχε συνολικά 10 γκολ, όμως πίσω απ’ αυτόν υπήρχαν κεντρικοί χαφ (Μαουρίσιο και μετά ο Βιγιαφάνιες) που μπορούσαν να καλύψουν καλύτερα το χώρο και κυρίως να προσφέρουν ποιοτικά μέτρα με την μπάλα στα πόδια τους.
Τώρα (για την ώρα και μέχρι να αποκτηθούν) οι χαφ αυτοί δεν υπάρχουν, διότι τα χαρακτηριστικά της δυάδας πίσω απ’ τον Καρλίτος (Ρούμπεν-Αλεξανδρόπουλος) δεν μπορεί να υποστηρίξει επαρκώς αυτή την "αποστολή".
Φάνηκε στο πρώτο 45λεπτο, όπου ο Παναθηναϊκός ήταν άνευρος, κομμένος στα δύο και ακίνδυνος δημιουργικά, ψάχνοντας εις μάτην την "τρύπα" απ’ τις πτέρυγες κυρίως με τα ανεβάσματα του Χουάνκαρ.
Στον αντίποδα, το 4-3-3 που δοκίμασε ο 60χρονος τεχνικός στο δεύτερο ημίχρονο, με την είσοδο του εξαιρετικού Άνταμ Τσέριν στο "8", λειτούργησε πολύ καλύτερα και το κυριότερο: Κατάφερε να "καμουφλάρει" πολύ καλύτερα τις αδυναμίες του Παναθηναϊκού δημιουργικά.
Ο Σλοβένος μέσος έχει "μπει" για τα καλά στο παιχνίδι της ομάδας, έχει ανταποκριθεί πολύ καλά στα όσα του ζητάει ο Γιοβάνοβιτς σ’ αυτόν τον πολύ απαιτητικό ρόλο και κατάφερε στα πρώτα 20-25 λεπτά του δευτέρου ημιχρόνου (μέχρι να γίνουν οι μαζεμένες αλλαγές στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα) να δημιουργήσει πάρα πολλές σωστές συνθήκες επίθεσης.
Δείχνοντας εν πολλοίς ποιο είναι αυτή την στιγμή το καλύτερο δυνατό σχέδιο ενόψει του πρώτου αγώνα με τη Σλάβια και πως ο ίδιος μπορεί να εξελιχθεί σε μία τρομερά value for money μεταγραφή...