Ωραίο κι αυτό το τεστ του Παναθηναϊκού με τη βουλγαρική ΤΣΣΚΑ Σόφιας 1948. Μία πολύ σκληρή και physical ομάδα η οποία τερμάτισε πέρσι στην 3η θέση του πρωταθλήματός της, στις 14 του μήνα (κι αφού παίξει πρώτα με τον Άρη στις 9/7) ξεκινάει τις υποχρεώσεις της στη Λίγκα της και θα παίξει και στο Europa Conference League. Μία ομάδα που θα κυνηγούσε στο όριο τα playoffs της ελληνικής Super League.

Ωραίο τεστ, διότι ήρθε μόλις 24 ώρες μετά το προηγούμενο φιλικό με την Πετρολούλ και ήταν φυσιολογικό να δοκιμαστούν λίγο και οι αντοχές και οι δυνάμεις όλης της ομάδας, που φάνηκε κουρασμένη ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά και γιατί είδε και δοκίμασε εντός αγώνα πράγματα κι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς που δουλεύει στην καθημερινότητα των προπονήσεων στο Μπαντ Έρλαχ.

Όπως αυτό με τον αριστερό μπακ, ο οποίος συγκλίνει προς τα μέσα και σε φάση επίθεσης/ανάπτυξης γίνεται έξτρα κεντρικός μέσος (με τον αριστερό στόπερ να παίρνει την πλευρά κάλυψης στα νώτα του), προκειμένου να ανεβαίνει πιο ψηλά στον φορ και τους εξτρέμ το "8άρι" (Κλεϊνχέισλερ) και να δημιουργούνται υπεραριθμίες κι από τον άξονα.

Προσθέτει κι άλλα στοιχεία στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού ο Σέρβος τεχνικός και προσπαθεί με μεγάλη υπομονή να υποστηρίξει και να εξελίξει την ομάδα του. Βάζοντας κι εναλλακτικούς τρόπους ανάπτυξης, πιέζοντας πιο ψηλά και συντεταγμένα (με σωστές θέσεις, αποστάσεις και τάιμινγκ εκκίνησης πίεσης) στο γήπεδο και κυνηγώντας την άμεση ανάκτηση της μπάλας όταν αυτή χάνεται με counter-press 3-4-5 παικτών, ανάλογα με το που βρίσκεται ο αντίπαλος.

Όλα αυτά θέλουν υπομονή κι ενσωμάτωση και των νέων παικτών στη φιλοσοφία της ομάδας, αν κι ο Τζούριτσιτς, ο Μλαντένοβιτς κι ο Ζέκα είναι τόσο έμπειροι που ήδη έχουν αρχίσει να "διαβάζουν" καλά το πλάνο του Γιοβάνοβιτς και η προσαρμογή τους είναι πολύ άμεση.

Μιλώντας για τον Τζούριτσιτς, σ’ αυτό το φιλικό με την ΤΣΣΚΑ Σόφιας 1948, ο προπονητής του Παναθηναϊκού είχε την ευκαιρία να δοκιμάσει για ένα τέταρτο και κάτι που έχει ήδη στο μυαλό του κι αποτελούσε απορία πολλών φίλων του "τριφυλλιού" απ’ την πρώτη μέρα που αποκτήθηκε ο Σέρβος "μαέστρος": Χωρούν στην ίδια ενδεκάδα ο Τζούριτσιτς κι ο Μπερνάρ;

Σε ματς με αντιπάλους που κλείνονται

Ένα πρώτο δείγμα το είδαμε απ’ το 46' έως το 61' και την αντικατάσταση του Βραζιλιάνου απ’ τον Αϊτόρ, με τον Μπερνάρ να "μετακομίζει" στα αριστερά αλλά να κάνει διαρκώς κινήσεις προς τα μέσα "συμμετέχοντας" στις υπεραριθμίες, την κυκλοφορία, αλλά και την πίεση του άξονα. Αν και το συγκεκριμένο δείγμα είναι ακόμη πολύ μικρό για να υπάρχει σαφή εικόνα όση ώρα οι δυο τους έπαιξαν μαζί ο Παναθηναϊκός έγινε ένα κλικ καλύτερος στη δημιουργία κι έψαξε καλύτερες συνεργασίες.

Σε ματς, ειδικά στη Λεωφόρο ή κι εκτός έδρας με αντιπάλους οι οποίοι θα κλείνονται πίσω μαζικά, η παρουσία δύο τόσο δημιουργικών ποδοσφαιριστών, αλλά με διαφορετικά χαρακτηριστικά μπορεί να δώσει λύσεις για να ανοίγουν πιο εύκολα οι άμυνες. Με τον Αϊτόρ στα δεξιά και το "8άρι", τον Κλεϊνχέισλερ ή τον παίκτη που θα έρθει πιο μετά σε ψηλά μέτρα για την έξτρα δημιουργία και την πίεση.

Είναι πολύ σημαντικό για τον Παναθηναϊκό που έχει πλέον περισσότερες επιλογές και διαφορετικού τύπου παίκτες για να επιτεθεί και να αλλάζει με μεγαλύτερη ευελιξία το πλάνο του. Παίκτες που με μία ατομική ενέργεια και την ατομική ποιότητά τους μπορούν να ξεκλειδώσουν την αντίπαλη άμυνα. Όπως έκανε στη φάση του 1-0 με τους Βούλγαρους ο Μπερνάρ κι όπως έκανε στη φάση του 1-0 με την Πετρολούλ ο Τζουριτσιτς...

Υ.Γ.: Ένα μεγάλο credit στους "μικρούς" στόπερ της ομάδας, τον Φίκαϊ και τον Σιδερά ο οποίος μπήκε άρον-άρον μετά το μικρό (ευτυχώς) μυϊκό θέμα που είχε ο Σένκεφελντ, οι οποίοι τα πήγαν περίφημα με τους επιθετικούς των Βούλγαρων. Και με εξαίρεση μια-δυο φάσεις στο φινάλε του ματς, ο Παναθηναϊκός δεν ένιωσε τον παραμικρό κίνδυνο. "Μεγαλώνουν" ποδοσφαιρικά μέσα από τέτοιες εμπειρίες οι πιτσιρικάδες της άμυνας...