Ήταν πάρα πολύ ωραίο τεστ, αυτό το πρώτο φιλικό που έδωσε ο Παναθηναϊκός με τη Χάποελ Μπερ Σεβά στο γήπεδο της φιλόξενης Πέγειας. Πολύ ωραίο, διότι, όπως πολύ σωστά επισήμανε κι ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς αμέσως μετά το ματς, αυτού του είδους οι αγώνες είναι πολύ πιο χρήσιμοι για παιδιά που δεν παίζουν ή δεν έχουν παίξει πολύ ως τώρα, προκειμένου να βρουν ρυθμό.

Διότι από εδώ και πέρα, με το "φόρτωμα" που έρχεται στο πρόγραμμα το πρώτο δίμηνο του 2023. Μόνο ο Ιανουάριος έχει 8 ματς, εκ των οποίων τα 6 εκτός έδρας, ένα σούπερ παιχνίδι με την ΑΕΚ στην "Opap Arena" και τρία ματς μέσα σε μία εβδομάδα με τον ΠΑΟΚ σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, εφόσον οι "πράσινοι" προσπεράσουν το Βόλο στη φάση των "16".

Οι παίκτες του γκρουπ των "βασικών" έχουν βρει τη σειρά τους, έχουν ματς στα πόδια και ένα δικό τους τέμπο από το πρώτο μισό της κανονικής περιόδου. Αυτό που θέλει να κάνει ο Σέρβος τεχνικός είναι να "ενεργοποιήσει" σιγά-σιγά και παίκτες απ’ το δεύτερο γκρουπ της ομάδας του. Και να "μεγαλώσει" σταδιακά τη "βάση" του Παναθηναϊκού, αυξάνοντας την πρώτη γραμμή των επιλογών του σε 19-20-21 ποδοσφαιριστές, μαζί με τις μεταγραφές που θα γίνουν τον Ιανουάριο στον άξονα της μεσαίας γραμμής και στα "φτερά" της επίθεσης.

Γι’ αυτό και ο Τσόκαϊ έπαιξε σε όλο το φιλικό, γι’ αυτό ξαναμπήκε για περισσότερη ώρα στο αγωνιστικό πλάνο ο Σάρλια (αν και απουσίασε κι ο Σένκεφελντ λόγω της ενόχλησης στη γάμπα), γι’ αυτό φόρεσε φανέλα βασικού για ένα 45λεπτο ο Λοντίγκιν (που προετοιμάζεται για τον πρώτο αγώνα Κυπέλλου με το Βόλο) γι’ αυτό και πήραν περισσότερο χρόνο ακόμη και παίκτες που έμοιαζαν... ξεγραμμένοι από την "εξίσωση" της πρώτης ομάδας όπως ο Καμπετσής ή πολύ περισσότερο ο Σαβιέρ. Αν χρειαστεί και κρίνει ότι είναι σε θέση να τον βοηθήσουν έστω και λίγο, ακόμη κι αυτοί οι ποδοσφαιριστές, ο Γιοβάνοβιτς θα τους χρησιμοποιήσει, δεν θα "κολλήσει"…

Το πιο σημαντικό συμπέρασμα, ωστόσο, απ’ αυτό το φιλικό τεστ με την ισραηλινή ομάδα (3η ως τώρα στο πρωτάθλημά της) ήταν το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός συνεχίζει από εκεί που... σταμάτησε στις 13 Νοεμβρίου. Με την ίδια νοοτροπία και την ίδια φιλοσοφία σαν ομάδα, που αποτελεί πλέον 100% δημιούργημα του προπονητή της.

Μόνο μία ήττα από τις 17/5

Ενδεχομένως και να μην το έχουμε διαπιστώσει οι περισσότεροι, αλλά ο Παναθηναϊκός τις τελευταίες 200 μέρες, δηλαδή από την τελευταία εγχώρια ήττα του, στο "αδιάφορο" παιχνίδι της τελευταίας αγωνιστικής των playoffs με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα (2-0 στις 17/5), όπου κατέβηκε με τα... τρίτα, διότι τέσσερις μέρες μετά ακολουθούσε ο τελικός του Κυπέλλου (21/5) μετράει μόλις μία ήττα σε 22 φιλικούς κι επίσημους αγώνες του σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Και "τρέχει" ένα σερί 16-5-1, έχοντας χάσει μόνο από τη Σλάβια στην Πράγα στον πρώτο αγώνα του 3ου προκριματικού του Europa Conference League, με διαιτησία... πριονοκορδέλα εναντίον του (αναίτια αποβολή Παλάσιος στο 41’ κ.ο.κ). Στην Ελλάδα έχει 13 νίκες και 1 ισοπαλία, στα φιλικά (καλοκαιρινά και... χειμερινά) έχει 3 νίκες και 3 ισοπαλίες και στην Ευρώπη έχει άλλη μία "πικρή" ισοπαλία με τη Σλάβια (1-1 με γκολ ισοφάρισης από τους Τσέχους στο 94’).

Δεν το λες και... λίγο όλο αυτό για μία ομάδα που μόλις πριν από 18 μήνες δεν μπορούσε να βγει καλά-καλά στην Ευρώπη. Και πλέον έχει δημιουργήσει ένα σύνολο που καταθέτει την ίδια νοοτροπία κι αγωνιστική συμπεριφορά στο γήπεδο, είτε παίζουν μέσα ο Σπόραρ, με τον Μπερνάρ και τον Ρουμπέν, είτε ο Συμεωνίδης με τον Κυριόπουλο...

Το 4-2-3-1 που χρησιμοποίησε

Τέλος, ας έχουμε στην άκρη του μυαλού μας για τη συνέχεια και τη διάταξη με την οποία ξεκίνησε ο Παναθηναϊκός το σημερινό (1/12) φιλικό με τη Χάποελ. Από τις αρχές του καλοκαιριού η βάση της ομάδας ήταν το 4-3-3, με τον Μπερνάρ να προσαρμόζεται σε έναν πιο εσωτερικό ρόλο, ως "8άρι".

Με τους Ισραηλινούς ο Γιοβάνοβιτς ξεκίνησε το ματς -για πρώτη φορά τόσο καθαρά- με 4-2-3-1 (με τον Σαβιέρ στο "10") και ίσως να το δούμε και πιο συχνά όλο αυτό ως δεύτερο σχηματισμό για τους επίσημους αγώνες. Συνδυαστικά με τις μεταγραφές που θα γίνουν.