Κάθε "αντίο", πόσω μάλλον δε όταν αυτό έρχεται μετά από πολλά χρόνια κλείνοντας έναν μεγάλο κύκλο, δημιουργεί μία μόνιμη πάλη του συναισθήματος με τη λογική. Ποτέ δεν είναι μόνο το ένα ή μόνο το άλλο, είναι και τα δύο μαζί...

Ο Δημήτρης Κουρμπέλης αποχωρεί απ’ τον Παναθηναϊκό έπειτα από 6,5 πραγματικά πολύ γεμάτα χρόνια όπου τα έζησε σχεδόν όλα.

Και τα πολύ άσχημα, και τα πολύ δύσκολα με τα οικονομικά βάσανα που έπνιξαν για 2,5 χρόνια τους "πράσινους", αλλά και (πολύ) καλύτερες μέρες, ως πολύ σημαντικό κομμάτι της αγωνιστικής αναγέννησής τους και της επιστροφής τους σε πολύ πιο κανονικά στάνταρντς.

Το ιδανικό (και για τον ίδιο και για όλους) θα ήταν να αποχωρήσει κι ως πρωταθλητής, όμως πολλές φορές δεν ξέρεις πώς τα φέρνει η ζωή και πώς μπορεί να είναι τα πράγματα μετά από 2-3 χρόνια...

Κι ο σπουδαίος Γιώργος Καραγκούνης στην επιστροφή του στον Παναθηναϊκό το 2007 κατάφερε να στεφθεί πρωταθλητής και το έζησε πιο έντονα από κάθε άλλον τον Μάιο του 2010.

Στην προκειμένη περίπτωση το "αντίο" έμοιαζε αναπόφευκτο. Σε χθεσινό (31/5) κείμενό στο SPORT24 αναφερθήκαμε σε όλες τις (οικονομικές κι όχι μόνο) λεπτομέρειες γύρω από τις δύο προτάσεις που είχε ο Κουρμπέλης στα χέρια του απ’ τον Παναθηναϊκό και την Τραμπζονσπόρ.

Η χρονική διάρκεια έκανε τη διαφορά

Η διαφορά στα χρήματα ήταν πολύ σημαντική, όμως υπήρχε κι άλλη μία λεπτομέρεια που έπαιξε καταπώς φαίνεται πολύ σημαντικό ρόλο στην τελική απόφασή του: Η χρονική διάρκεια των προτεινόμενων συμβολαίων.

Με βάση τα όσα βγαίνουν απ’ την πλευρά του διεθνούς ποδοσφαιριστή η πρόταση του Παναθηναϊκού (650.000 ευρώ συν μπόνους, από 500.000 ευρώ που έπαιρνε στο προηγούμενο συμβόλαιο που υπέγραψε τον Δεκέμβριο του 2019, ήτοι αύξηση 30%) αφορούσε διετές συμβόλαιο.

Όπως διετή αντίστοιχα ήταν τα συμβόλαια που προτάθηκαν τους προηγούμενους μήνες και σε όλους τους άλλους παίκτες της "πρώτης γραμμής" της ενδεκάδας οι οποίοι ανανέωσαν (Ρουμπέν, Σένκεφελντ, Αϊτόρ).

Η Τραμπζονσπόρ απ’ την άλλη του προσφέρει 3ετές συμβόλαιο, που σημαίνει πως οι 900.000 ευρώ συν 200.000 ευρώ μπόνους σε ετήσια βάση, μπορεί να του δώσουν πάνω από 3 εκατ. ευρώ έως το καλοκαίρι 2026.

Καταλαβαίνει κανείς πως πρόκειται για υπερδιπλάσια χρήματα και σίγουρα έπαιξε κι αυτό (πολύ) σημαντικό ρόλο στην τελική απόφασή του. Μαζί με την παρουσία των Μπακασέτα και Σιώπη στην τουρκική ομάδα, που δημιουργούσαν ίσως τη μοναδική συνθήκη που θα έβαζε τον δύσκολο σε τέτοιου είδους αποφάσεις Κουρμπέλη στη διαδικασία της μετακόμισης στο εξωτερικό.

Δεν θα μπορούσε να του προσφέρει μεγαλύτερο συμβόλαιο απ’ το (μάξιμουμ) "700άρι" ο Παναθηναϊκός και κατά την προσωπική μου άποψη σωστά δεν το έδωσε, διότι θα ήταν καταστροφικό για την εσωτερική ισορροπία της ομάδας. Διότι κάποιες τέτοιες "λεπτομέρειες" δημιουργούν "ντόμινο".

Κι αυτό οι "πράσινοι" το πλήρωσαν ήδη μία φορά πολύ ακριβά πριν από 8 χρόνια όταν άρχισαν να ξεφεύγουν απ’ τις ισορροπίες τους.

Κι απ’ την άλλη βεβαίως, ο "Κούρμπε" πολύ σωστά έπραξε κοιτάζοντας και το δικό του (ποδοσφαιρικό και οικονομικό) μέλλον, έχοντας μπει πια στο 30ο έτος της ηλικίας του και γνωρίζοντας πως τέτοιου είδους συμβόλαιο δεν θα ξανάβρισκε μπροστά του στην πιο ώριμη ποδοσφαιρική ηλικία της ζωής του.

Φεύγει μετά από 6,5 χρόνια με ένα πολύ μεγάλο "ευχαριστώ" και του Παναθηναϊκού προς τον ίδιο, αλλά και του ιδίου προς τον Παναθηναϊκό για όλα όσα του έδωσε σ’ αυτή την κοινή διαδρομή του και πιθανότατα όπως του έγραψε κι ο Φώτης Ιωαννίδης δεν υπάρχει λόγος να πουν "αντίο", αλλά "εις το επανιδείν", διότι είναι δεδομένο πως η πόρτα του "τριφυλλιού" θα είναι πάντα ανοικτή για τον αρχηγό του.

Αυτό το "6άρι" χρειάζεται πλέον

Το ζητούμενο λοιπόν, είναι η επόμενη μέρα για τους "πράσινους" και η έξτρα ανάγκη για ένα συνολικό upgrade στον άξονα της μεσαίας γραμμής του.

Το είχε δεδομένα ανάγκη ο Παναθηναϊκός ακόμα κι αν έμενε ο Κουρμπέλης, το έχει διπλή ανάγκη τώρα. Και η απόκτηση βασικού "6αριού" μπαίνει πλέον στα must των κινήσεων που θα πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι του "τριφυλλιού" στον πρώτο κύκλο των μεταγραφών τους και δη έως την 25η Ιουνίου και την αναχώρηση της ομάδας για την Αυστρία και το βασικό στάδιο της προετοιμασίας.

Είναι επίσης, ξεκάθαρο πως ο Παναθηναϊκός δεν περίμενε... τώρα για να δει την αγορά τι έχει, πώς κινείται και τι προσφέρει στο "6".

Όταν είναι ανοικτή μία διαπραγμάτευση για ανανέωση βασικού ποδοσφαιριστή σου, που δεν ξέρεις πώς μπορεί να καταλήξει, πάντα κάνεις τα κουμάντα του και τσεκάρεις τις επιλογές σου στην αγορά. Όχι μόνο ο Παναθηναϊκός, αλλά όλες οι ομάδες του πλανήτη.

Ο Παναθηναϊκός έχει ήδη δει "6άρια" και οι συνθήκες, αλλά και οι υψηλότεροι στόχοι που έχει βάλει για την επόμενη χρονιά, επιβάλλουν την απόκτηση ενός μεσοαμυντικού που θα προσφέρει ακόμα μεγαλύτερη ποιότητα, προσωπικότητα, αθλητικότητα κι ένταση στη μεσαία γραμμή του "τριφυλλιού".

Έναν χαφ που θα γεμίζει με την παρουσία του όλο τον άξονα. Τέτοιες κινήσεις πληρώνονται και πληρώνονται καλά. Και φαίνεται πως η διάθεση που υπάρχει είναι να δοθεί ένα πολύ καλό συμβόλαιο για ένα μεγάλο upgrade.

Κι από εκεί και πέρα, αν -με το καλό- γίνει και η μεταγραφή του Λινγκρ (η οποία προχωράει πάνω σε πολύ σταθερή βάση), υπάρχει μπροστά μας άλλος ένας μήνας για να αναζητηθεί κι ένα πολύ ποιοτικότερο "8άρι" απ’ τον Τσέριν, προκειμένου να δημιουργηθεί η απαιτούμενη αίσθηση ασφάλειας και επάρκειας για την απαιτητική σεζόν που έρχεται…