Τρέξε, Ενγκμπακοτό, τρέξε…
Ο Κώστας Γουλής αναλύει την αξία της "πράσινης" νίκης στο Περιστέρι, του πιο σημαντικού "διπλού" της τελευταίας σειράς αγώνων του Παναθηναϊκού και στέκεται στην ταχύτητα σε δημιουργία κι εκτέλεση που δείχνει ότι μπορεί να προσδώσει στο "τριφύλλι" ο Γενί Ενγκμπακοτό, ο παίκτης που άλλαξε τις "ισορροπίες" στο ματς με τον Ατρόμητο
Αν γυρίζαμε το χρόνο πίσω ακριβώς δύο μήνες, εκείνο το απόγευμα της 6ης Δεκεμβρίου, λίγο πριν από το ντέρμπι του Παναθηναϊκού με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ και σας έλεγε κάποιος ότι την 6η Φεβρουαρίου 2021, οι "πράσινοι" θα έχουν "τρέξει" ένα σερί 8 νικών, 2 ισοπαλιών και μόλις μίας ήττας (στο ισορροπημένο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα) και θα είχαν ξαναμπεί (για τα καλά πλέον) στο "τρένο" της τετράδας και της Ευρώπης, λογικά οι περισσότεροι (κι ο υπογράφων μέσα…) θα ψάχναμε για τρελογιατρό που θα εφημέρευε.
Εκείνο το βράδυ, κόντρα στους "κιτρινόμαυρους" γύρισε για πρώτη φορά ο… διακόπτης και πλέον με το τελευταίο διπλό στο Περιστέρι στο βράδυ του Σαββάτου (6/2), ο Παναθηναϊκός επιβεβαίωσε πως έχει μάθει πλέον πως να νικάει. Με κάθε τρόπο και με κάθε αναποδιά και με κάθε κόστος…
Αυτή η "θεότρελη" ομάδα, που μπορεί κάποια στιγμή να γίνει "αντικείμενο" μεγάλης… μελέτης, παρά τα "θέματα" που "κουβαλάει" εσωτερικά (στις ενδό-αποδυτηριακές σχέσεις της), όταν μπαίνει στο γήπεδο, καταφέρνει να τα αφήνει όλα στην… πόρτα και να "πολεμάει". Κι αυτό είναι η καλύτερη "απάντηση" που μπορεί να δώσει ο Παναθηναϊκός, πρώτα απ’ όλα στον ίδιο του τον εαυτό.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΣΤΙΓΜΗΣ
Και στο Περιστέρι πέρασε "ζόρικο" βράδυ. Αλλά μισό λεπτό… Αν τα "ζυγίσουμε" όλα καλά, θα δούμε πως ο Παναθηναϊκός μπήκε στο γήπεδο για να κάνει προθέρμανση χωρίς να ξέρει ακόμα καλά-καλά την ενδεκάδα του, λόγω της… αναμπουμπούλας της τελευταίας στιγμής ώσπου να διευθετηθεί το θέμα με τις κάρτες υγείας των Σανκαρέ κι Ενγκμπακοτό.
Στη συνέχεια "έχασε" στο ημίωρο τον καλύτερό του στόπερ (Σένκεφελντ) με τραυματισμό στο κεφάλι, με αποτέλεσμα να διαταραχθεί όλη αμυντική ισορροπία του και η δομή των μετόπισθεν. Και πάλι όμως, η ίδια η ομάδα, ο προπονητής της, οι παίκτες της βρήκαν τη λύση. Θέλετε (και) με… άστρο, διότι η γκέλα που έκανε ο Γιαννιώτης στη φάση του 1-2 συμβαίνει μια φορά στις χίλιες; Με… άστρο λοιπόν.
Όμως πόσες και πόσες φορές, ειδικά στην εκκίνηση της χρονιάς, δεν είχε χάσει κι ο Παναθηναϊκός δικά του ματς σαν αυτό στο Αλκαζάρ ή αυτό με το Βόλο στο ΟΑΚΑ από "μούντζα" της τύχης και των δικών του λαθών; Η μπάλα σου επιστρέφει αυτό που πολλές φορές δεν πήρες εκεί που το άξιζες. Αλλά ειδικά σ’ αυτό το δίμηνο ο Παναθηναϊκός παίρνει στο γήπεδο αυτό για το οποίο "πολεμάει", κόντρα σε κάθε λογής αναποδιά…
Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ
Το διπλό στο Περιστέρι ήταν το τέταρτο συνεχόμενο για τους "πράσινους", αλλά κατά την ταπεινή μου άποψη ήταν ίσως και το πιο σημαντικό σ’ αυτή τη σειρά των αγώνων του β’ γύρου. Διότι ήρθε σε μία στιγμή που ο Παναθηναϊκός προερχόταν από μία ανέλπιστη και οδυνηρή γκέλα με τη Λαμία στη Λεωφόρο κι από μία "δύσκολη" -εσωτερικά- εβδομάδα, μετά τη διαρροή της κίνησης που έκαναν οι παίκτες για να συναντήσουν τον Αλαφούζο πριν από δέκα μέρες.
Δεν ήθελε και πολύ με μία νέα απώλεια στο Περιστέρι, απέναντι σε έναν σκληροτράχηλο αντίπαλο που βγάζει πάντα την… ψυχή στον Παναθηναϊκό, να πολλαπλασιαστεί η "γκρίνια" συνολικά. Και να χαθεί η στόχευση, η προσήλωση και η ηρεμία σε μία εβδομάδα που έχει μπροστά της τον ένα βασικό στόχο, αυτόν του Κυπέλλου με τον πρώτο προημιτελικό κόντρα στον ΠΑΣ Γιάννινα και το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Όχι, δεν "λύθηκαν" όλα ως… δια μαγείας, αλλά η συγκεκριμένη νίκη ήταν αυτό που έπρεπε, τη στιγμή που έπρεπε…
ΠΕΡΙΦΗΜΑ, ΜΕΣΙΕ ΕΝΓΚΜΠΑΚΟΤΟ
Και ήρθε (κυριως) χάρις την ικανότητα ενός παίκτη που έδειξε στο πρώτο 30λεπτό του με την "πράσινη" φανέλα πως διαθέτει χαρακτηριστικά κι αγωνιστικά στοιχεία, που δεν είχε ο Παναθηναϊκός στα "φτερά" του. Ο Γενί Ενγκμπακοτό δεν είναι ο… Νεϊμάρ (όπως είπε κι ο Μπόλονι την Πέμπτη 4/2 στη NOVA για να τον… αποφορτίσει), όμως έδειξε πως μπορεί να προσδώσει ταχύτητα, έκρηξη και δημιουργία απ’ τα άκρα, με τρόπο που δεν μπορούσε να πάρει ως τώρα απ’ τους υπόλοιπους εξτρέμ του ο Παναθηναϊκός.
Ναι, συμφωνώ είναι ακόμη πολύ νωρίς για να κριθεί με ασφάλεια, δεδομένου ότι το δείγμα είναι ελάχιστο. Αλλά τουλάχιστον ο διεθνής Κονγκολέζος winger κατέθεσε πράγματα με το… καλησπέρα και κυρίως (απ)έδειξε πως μπορεί να περιμένει κάτι… διαφορετικό απ’ αυτόν ο Παναθηναϊκός. Διότι βρίσκει (επιτέλους) ταχύτητα στο ένας με έναν, δημιουργία κι ασίστ σε σημεία που δεν έχει περιθώρια να αντιδράσει η αντίπαλη άμυνα…
Ο ΣΑΝΚΑΡΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟΝ "ΣΚΛΗΡΥΝΕΙ"
Ελπιδοφόρο ήταν και το ντεμπούτο του Σανκαρέ, όχι μόνο γιατί έβαλε το γκολ της νίκης στο 84’, αλλά γιατί φαίνεται πως είναι παίκτης που μπορεί να δώσει δύναμη και να "σκληρύνει" πολύ τον "πράσινο" άξονα. Κι όταν πάρει συνεχόμενα ματς, "μάθει" την ομάδα και βρει ρυθμό, θα είναι σε θέση να δώσει πράγματα, που δεν έπαιρνε απ’ τους άλλους χαφ το "τριφύλλι".
Τελευταίος στην όλη "εξίσωση" ο Νιάς. Κι εδώ προσωπικά δίνω πολλά εύσημα στον μικρό, διότι μπήκε… ξαφνικά στο 35’ για να αντικαταστήσει τον καλύτερο κεντρικό αμυντικό του Παναθηναϊκού, έχοντας μόλις μία προπόνηση στα πόδια του και χωρίς να γνωρίζει σχεδόν τίποτα και κανέναν.
Κι όχι μόνο ανταποκρίθηκε, αλλά επιβεβαίωσε τις συστήσεις που τον συνόδευαν απ’ τη Γαλλία. Κι ας είναι μεταγραφή πενταμήνου και μίας… χρήσης, ο 21χρονος Σενεγαλέζος δείχνει ότι ήρθε για να βοηθήσει ουσιαστικά. Κι όχι απλά για να "γεμίσει" το… βιογραφικό του με 10-12 ματς και να γυρίσει στη Λιλ. Πολύ θετικό το πρώτο δείγμα και των τριών, πάμε να δούμε τώρα τα επόμενα, γιατί ακολουθεί δίμηνο… φωτιά!
PHOTO CREDITS: EUROKINISSI