Παρασκευή σήμερα. Δύο ημέρες (σχεδόν) μετά το ματς στο ΟΑΚΑ. Άιντε λοιπόν να το ξαναπάμε από την αρχή: Με τον Ολυμπιακό να φουλάρει για το νταμπλ, αποδεικνύοντας ότι είναι ο καλύτερος. Ή έστω ότι έχει το καλύτερο υλικό κι είτε εύκολα, είτε δύσκολα στο τέλος τα καταφέρνει. Αλήθεια ή ψέμα; Απάντηση: η κρίση στο ποδόσφαιρο είναι υποκειμενική. Δεν υπάρχει υποδεκάμετρο για να μετρήσεις στα σίγουρα. Με βάση τη βαθμολογία πράγματι ο Ολυμπιακός είναι καλύτερος. Ξαναλέω, όμως, ότι η καλή ομάδα δεν είναι. Με τίποτα. Πόσο καλύτερος, δηλαδή, ήταν από την ΑΕΚ της Β' Εθνικής στα μεταξύ τους παιχνίδια; Μπάλα είναι βάζεις ένα γκολ στο 87' γίνεται το ΟΑΚΑ μπουρδέλο, κερδίζεις σηκώνεσαι και φεύγεις.

Μέχρι να μπει αυτό το γκολ, όμως, ο Ολυμπιακός τι έκανε; Ποιο ήταν το ποδόσφαιρο που έπαιξε; Ποιες ήταν οι φάσεις που έβγαλε απέναντι σε μια ομάδα που ουσιαστικά έπαιζε χωρίς τερματοφύλακα. Που ήταν ο Χάρα μέχρι να σκοράρει; Δεν υπήρχε. Ένα ντυμένο ξύλο έβλεπες στην περιοχή της ΑΕΚ. Που ήταν ο Αφελάι; Που ήταν ο Ντοσεβί; Σ' ένα πρωτάθλημα που ο Καρέλης έχει βάλει δέκα γκολ, πόσα έχει βάλει ο Αφελάι; Τρία. Σ' ένα πρωτάθλημα που ο Καλτσάς έχει βάλει έντεκα, πόσα έχει βάλει ο Ντοσεβί; Τρία. Σ' ένα πρωτάθλημα που έχει βάλει εννιά γκολ ο Καπετάνος , πόσα έχει βάλει ο Τζίμι Ντουρμάζ; Δύο.

Με βάση τα αποτελέσματα ο Ολυμπιακός πράγματι είναι ο καλύτερος. Έχεις, λοιπόν, απέναντι σου τρεις χοντρές; Μια στα εκατό κιλά, μια στα ενενήντα και μια στα ογδόντα. Σίγουρα η τρίτη είναι η καλύτερη. Αυτό σημαίνει ότι είναι θεογκόμενα; Βακέτα είναι κι αυτή.

Ωστόσο, αποδείχτηκε για μια ακόμα φορά ότι η βλακεία είναι ανίκητη. Αλήθεια η ψέμα; Ψέμα και στο 100/100, μάλιστα. Οι χούλιγκανς είναι ανίκητοι. Σκέψου δηλαδή να μην πήγαινε επί τόπου να κάνει αυτοψία στο ΟΑΚΑ ο επιθεωρητής Σταύρος Κλουζό Κοντονής. Μόνο το καπέλο με το φτερό του λείπει για να είναι καλύτερος στον ρόλο, από τον Πήτερ Σέλερς. Με ποια γνώση, με ποια εμπειρία και με ποια συγκριτικά δεδομένα πήγε να κάνει έλεγχο στο ΟΑΚΑ; Τα δήθεν μέτρα ήταν δουλειά της Αστυνομίας και μόνο. Στο βαθμό που υπάρχει και λειτουργεί η ελληνική αστυνομία. Πράγματι στο γήπεδο ήταν εξήντα και πλέον χιλιάδες. Ο κίνδυνος όμως για ντου ήταν από ένα και μοναδικό σημείο: από το συγκεκριμένο πέταλο. Όλοι το ξέρανε αυτό: και η αστυνομία και η ΑΕΚ. Από πουθενά αλλού δεν υπήρχε κίνδυνος ή φόβος. Ένα πέταλο είχανε να περιφρουρήσουνε. Όπως ένα πέταλο είχανε να περιφρουρήσουνε στη Λεωφόρο. Και ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Μια τρύπα στο νερό.

Προκάλεσαν όμως ο Περέιρα και ο Κασάμι. Προκαλούν εδώ και είκοσι χρόνια οι διαδοχικές παράγκες του Ολυμπιακού. Αλήθεια ή ψέμματα; Απάντηση: άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Πρώτη φορά είναι δηλαδή που μπουκάρουνε τα Οριτζιναλάκια στα δύο χρόνια της νέας εποχής της ΑΕΚ; Πέρυσι που τα κάνανε λαμπόγυαλο στο Αιγάλεω ποιος τους προκάλεσε; Εφέτος που μπουκάρανε στη Ριζούπολη τους προκάλεσε κανένας Περέιρα; Ο άγιος άνθρωπος ο Νίκος Κωστένογλου ήταν στον πάγκο του Απόλλωνα. Και δικός τους άνθρωπος. ΑΕΚτζής. Όταν μπουκάρανε και διακόψανε το ματς με με τον Πανθρακικό για να υποβιβαστεί σίγουρα η ΑΕΚ τους είχε προκαλέσει κανένας;

Αυτά είναι τρίχες κατσαρές. Και διαφθορά υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο και η Διαιτησία δεν είναι πενήντα-πενήντα. Καμία σχέση, όμως, με τα επεισόδια. Το μίσος στο ποδόσφαιρο υπήρχε πολύ πριν εμφανιστούν οι παράγκες. Όπου στον κόσμο υπάρχει ποδόσφαιρο. Το ντου γίνεται για ένα και μόνο λόγο. Για να επιβεβαιωθεί το αντριλίκι και το νταηλίκι. Σε συνδυασμό και με το νταβατζιλίκι. Αν τους ταΐζεις αυτούς έχεις πιθανότητες να τους κουλαντρίσεις. Αν είναι νηστικοί όπως εδώ κι ενάμιση χρόνο στην Μετά-Αδαμίδη εποχή στην ΑΕΚ, οι Οριτζιναλίστες, γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνοι.

Είναι τουλάχιστον μάταιο να ψάχνεις να βρεις ερμηνείες και εξηγήσεις: η αδικία (στον βαθμό που υπάρχει κάθε φορά) είναι το άλλοθι. Όχι η αιτία. Τα ίδια ακριβώς λέγανε στον Ολυμπιακό όταν οι επιστήμονες είχανε πάρει στο κυνήγι τον Χρήστο Δημόπουλο και είχανε διακόψει το ματς με τον Αθηναϊκό. Ότι έφταιγε ο Βαρδινογιάννης και τα (δέκα) πέτρινα χρόνια. Μέχρι να έρθουν οι επόμενοι και τα δέκα χρόνια (για τους άλλους) να γίνουν είκοσι.

(Milly Mina - Parlami d' amore)