Στα 7.4 ρίχτερ ήταν ο πρόσφατος σεισμός στο Νεπάλ. Στα ίδια περίπου επίπεδα, ήταν και ο σεισμός που ταρακούνησε την Αθήνα στις 16 Ιανουαρίου ενεστώτος, έτους. Με επίκεντρο, το ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετάνια. Όταν είχε γίνει η συνάντηση Αλαφούζου-Σαββίδη-Μελισσανίδη.

Η επόμενη σε βαρύτητα στη σύγχρονη ιστορία, μετά αυτή των Τσώρτσιλ-Στάλιν στη Γιάλτα. Κι αν ο Ιωσήφ με τον Ουίνστον, είχαν συναντηθεί για να μοιράσουν τον κόσμο και ειδικότερα την Ευρώπη, ο Γιάννης, ο Ιβάν κι ο Δημήτρης, είχαν καλό σκοπό. Να δώσουν τα χέρια για να σώσουν το ελληνικό ποδόσφαιρο. Εξ ου κι ο σεισμός που προκλήθηκε.

Η πρωτοβουλία ανήκε στον Ιβάν. Όταν η διαιτησία τον είχε φτάσει στο απροχώρητο. Ο Ιβάν Σαββίδης, "θα εξηγούσε στους δύο άλλους άνδρες το σχέδιο του και θα τους ζητούσε να συγκροτήσουν ένα αρραγές μέτωπο που θα απαιτήσει την επιβολή της νομιμότητας στο ποδόσφαιρο και τη πάταξη της διαφθοράς.

Ο Σαββίδης σ' αυτόν τον πόλεμο που θα ξεκινήσει, κόντρα στο σημερινό "καθεστώς" θέλει να έχει δίπλα του, όλες τις δυνάμεις που είναι υπέρ της διαφάνειας και της ισονομίας". Τα πανε, τα συμφωνήσανε και δώσανε τα χέρια. Σ' αυτό το ραντεβού για την ανατροπή. Σ' αυτόν τον πόλεμο κατά του Βαγγέλη Μαρινάκη.

Για να δώσουν την μεγάλη μάχη για τη κάθαρση. Για ένα τίμιο και καθαρό ποδόσφαιρο. Με την ταπεινότητα μου τότε να γράφει για την επανάσταση της καφετέριας. Να κρατάει μικρό καλάθι όταν διάβαζε, ότι Σαββίδης-Αλαφούζος "έφυγαν αγκαλιασμένοι" κι ότι "τους συνδέουν ισχυροί δεσμοί φιλίας και αλληλοεκτίμησης".

Σημειώνοντας ότι: "Το σοβαρό πρόβλημα που είναι δεδομένο, ότι υπάρχει στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν αντιμετωπίζεται με στρακαστρούκες".

Ιδού λοιπόν που ύστερα από τέσσερις μήνες φτάσαμε στο δια ταύτα. Στη ταμπακιέρα. Στο ενδεχόμενο, λόγω "εγκληματικής οργάνωσης" να χάσει ο Ολυμπιακός την πρώτη θέση. Το πρωτάθλημα και τα λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Τι χαμπάρια μάστορα, σ' αυτή τη περίπτωση; Μπουγέλα δεν ρίξανε ο ένας στον άλλον, οι άνθρωποι του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ, στη συνεδρίαση της Σούπερλιγκ, αλλά τα μάτια τους τα βγάλανε.

Σκέψου δηλαδή αυτά τα 25 εκατομμύρια να ήταν πραγματικά και να υπήρχαν πάνω στο τραπέζι. Η δουλειά θα πήγαινε αλά-φαρ Ουέστ: Ποιος θα προλάβει να το βγάλει και να τραβήξει πρώτος.

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ διαφωνίας, η επικύρωση της βαθμολογίας. Με τον Παναθηναϊκό να λέει, "όχι" και τον ΠΑΟΚ να λέει: "ναι". Μπουγέλα όπως είπαμε δεν ρίξανε όπως είχε κάνει ο Βαγγέλης στον Γιάννη, αλλά ίσχυσε αυτό που έχει πει ο Ντόναλντ Ντακ: "Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει". Με τον εκπρόσωπο του ΠΑΟΚ να τους λέει: " Ο Παναθηναϊκός ζήτησε την επικύρωση της βαθμολογίας για τους δικούς του λόγους. Εκτιμούν ότι θα τιμωρηθεί ο Ολυμπιακός κι αφού τερμάτισαν δεύτεροι θα παίξουν στους Ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

Εμείς πέρυσι πήραμε τους βαθμούς στο γήπεδο και τους χάσαμε στα χαρτιά. Πέρυσι ο Παναθηναϊκός ήρθε στο CAS απέναντι μας με τον "Γαύρο" και τον "Πρωταθλητή". Εμείς δεν έχουμε κανένα μέτωπο. Ο ΠΑΟΚ είναι ντίλερ κι όποιος θέλει ακολουθεί".

Για να ακολουθήσει ανακοίνωση της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, που έσφαζε τον Παναθηναϊκό με το μπαμπάκι: " Η προάσπιση μικροσυμφερόντων δεν είναι καλό δείγμα για το μέλλον. Δεν θέλουμε ποδόσφαιρο μικροπολιτικών μόλις με το καλό ξεμπερδέψουμε με τα σημερινά προβλήματα".

Και σιγά που στον Παναθηναϊκό δεν θα σήκωναν το γάντι. Βγάλανε και αυτοί ανακοίνωση απευθυνόμενοι στον ΠΑΟΚ: " Δεν μπορούμε να στρουθοκαμηλίζουμε να νομίζουμε ότι κοιτάμε στα μάτια αυτούς που επιθυμούν την εξυγίανση... Όσο κλείνουμε τα μάτια κινδυνεύουμε να γίνουμε κι εμείς με τις πράξεις ή παραλείψεις μας, συμμέτοχοι και παρακλάδι αυτής της οργάνωσης".

Κι αν οι ανακοινώσεις είναι διατυπωμένες προσεκτικά, ενδιαφέρον έχουν οι παρατηρήσεις των ρεπόρτερ ένθεν και εκείθεν που ανέλαβαν δράση για να υπερασπιστούν τα ιερά και τα όσια, που υπηρετούν με ευλάβεια και συνέπεια.

Γράφει λοιπόν ο "πράσινος" ρεπόρτερ: " Ο Παναθηναϊκός και οι προσκυνημένοι. Έπεσαν οι μάσκες. Η μοναδική ομάδα που θέλει τη κάθαρση είναι ο Παναθηναϊκός. Όλοι οι άλλοι φωνάζουν, αλλά στο τέλος, κάνουν αυτό που θέλει ο Μαρινάκης".

Και σιγά που οι ρεπόρτερ του ΠΑΟΚ, θα καθόντουσαν με σταυρωμένα τα χέρια: "Μιλάνε αυτοί που οι ιδιοκτήτες τους, παίρνουν δάνεια που ουδέποτε επιστρέφουν και κάνουν πόλεμο στις κυβερνήσεις που τα ζητάνε πίσω. Φωτογραφίζοντας τον Γιάννη Αλαφούζο"

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ: Σε λιγότερο από έξι μήνες, η επανάσταση εξελίχθηκε σε (εμφύλιο) πόλεμο. Αυτοί που αγκαλιάζοντας σταυρωτά στη Μεγάλη Βρετάνια βγάλανε μαχαίρια. ΟΚ. Να δεχτούμε ότι ο Μαρινάκης είναι ο κακός, που κάνει όλα αυτά, για να βάζει στην τσέπη κάθε χρόνο τα 25 τούβλα του Τσάμπιονς Λιγκ. Οι καλοί τι κάνουν;

Οταν είναι μάλιστα υπέρ του φερ πλέι και της νομιμότητας, γιατί δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους; Χωρίς να υπάρχουν καν αυτά τα 25 εκατομμύρια βγάλανε τα μάτια τους. Αν τα είχανε μπροστά τους, αν τα λεφτά ήταν πάνω στο τραπέζι, τι θα κάνανε; Θα τραβάγανε τα περίστροφά ποιος θα προλάβει να τα πάρει πρώτος;

Τροφή για σκέψη τα μπλογκ, ούτε εχθροί ούτε φίλοι της περασμένης Τρίτης 12 Μάη. Πριν αρπαχτούνε για τα 25 που λέγαμε.