Από τον Χατζηπαναγή στον Καϊμακάμη

Περασμένα μεγαλεία διηγώντας τα, να κλαις. Ο Ηρακλής, ιδρυθείς το 1908, έχει πλούσια ιστορία αλλά δεν έχει παρόν κι έχει αμφίβολο μέλλον. Έχει χιλιάδες κόσμο να κατεβαίνει στους δρόμους, όπως πρόσφατα στα εγκαίνια της ΔΕΘ για να διαμαρτυρηθεί, αλλά δεν έχει ούτε έναν Θεσσαλονικέα να βγει μπροστά και να αναλάβει την ομάδα. Ο Ηρακλής που είχε έναν Χατζηπαναγή για να καθαρίζει στα γήπεδα εναπόθεσε την τύχη του στον Καϊμακάμη και δικαστήρια.

Και δεν ήταν μόνο ο Χατζηπαναγής. Πρώτη φορά που είχα πάει στο Καυτατζόγλειο σαν δημοσιογράφος ήταν το 1982. Στο περιβόητο Ηρακλής-Παναθηναϊκός 2-1. Η ήττα αυτή είχε στερήσει από τον Παναθηναϊκό το πρωτάθλημα, αφού τον οδήγησε στο μπαράζ του Βόλου και τον Ολυμπιακό. Ηρακλής και Παναθηναϊκός, είχαν προηγούμενα από υποθέσεις δωροδοκιών (που είχαν κατηγορηθεί οι "πράσινοι") και το συγκεκριμένο ματς στο Κατάμεστο Καυταντζόγλειο, ήταν για τους γηπεδούχους ματς εκδίκηση.

Κι ο Χατζηπαναγής όπως είπαμε δεν ήταν μόνος. Από τη μέση και μπροστά ο τότε Ηρακλής, σκότωνε: Κωφίδης, Καραϊσκός, Λάκης Παπαϊώαννου, Δανιήλ Παπαδόπουλος, Καλαμπάκας, Αδάμου. Ομαδάρα με τα όλα της. Για τα επόμενα 20 χρόνια ο Ηρακλής, ήταν τριτοτέταρτος. Κάθε χρόνο σχεδόν πάλευε την έξοδό του στην Ευρώπη. Μια ομάδα που όταν κατέβαινε στην Αθήνα είχε φίλους που πήγαιναν στο γήπεδο για να δουν το Χατζηπαναγή και την παρέα το. Κάπως έτσι φτάνουμε στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και στο τραγούδι "τα είχα όλα μια φορά" του Νίκου Πορτοκάλογλου, που ταιριάζει γάντι με την περίπτωση.

"Να κρατήσουν ενθύμιο την 4η θέση..."

Οι οργανωμένοι του Ηρακλή, σήκωσαν τη σημαία της επανάστασης κατά του Πέτρου Θεοδωρίδη. Και τελικά τα κατάφεραν. Τον υποχρέωσαν να φύγει και να πουλήσει την ομάδα στο Μυτιληναίο, που είχε εμφανισθεί σαν σωτήρας. Θυμάμαι τι είχα γράψει εκείνη την ημέρα που ο Ηρακλής είχε αλλάξει χέρια στα αποδυτηριάκια: "Αυτοί στον Ηρακλή να κόψουν τη βαθμολογία που είναι η ομάδα τους 4η και να την κρατήσουν για ενθύμιο". Πράγματι ο Μεσσίας-Μυτιληναίος, αφού πούλησε τον Κωνσταντίνου πάνω από δύο δις. στον Παναθηναϊκό, έκοψε ρόδα μυρωμένα. Ο Ηρακλής από το νοικοκυριό του Πέτρου Θεοδωρίδη, μπήκε στην περιπέτεια. Στον Χούλη και στον Σπανουδάκη. Κανένας δεν πλήρωνε Εφορία και τα χρέη διογκώθηκαν.

Προέκυψε όμως ο Αντώνης Ρέμος κι άρχισε η ανάκαμψη. Όχι για πολύ όμως. Οι οργανωμένοι, σήκωσαν για δεύτερη φορά τη σημαία της επανάστασης. Ο Ρέμος, υποχρεώθηκε να φύγει κι ο Ηρακλής πέρασε σε καθεστώς αυτοδιαχείρισης με πρόεδρο το Γιάννη Τάκη. Η αντίστροφη μέτρηση προς την αυτοκαταστροφή είχε μόλις αρχίσει. Ο Ηρακλής έκανε άτυπη στάση πληρωμών. Δεν πλήρωνε τίποτα και κανέναν. Ούτε την Εφορία, ούτε το ΙΚΑ, ούτε τους ποδοσφαιριστές, ούτε τους προπονητές. Πρόσφατα διαπιστώθηκε ότι τελευταία φορά που πληρώθηκε ΦΠΑ ήταν τον Αύγουστο του 2010. Το χρέος για τον τελευταίο χρόνο, είναι 1.2 εκατομμύρια (ΦΠΑ και 750.000 στο ΙΚΑ, εξ' ου και η πλαστή ενημερότητα). Οι φόροι που δεν έχουν αποδοθεί υπολογίζονται στα 2.5 εκατομμύρια ευρώ. Και το συνολικό χρέος προς το Δημόσιο φτάνει στα 11.5 εκατομμύρια.

Τα ντερβισιλίκια όμως είχαν συνέχεια

Με όλα αυτά στην πλάτη του, ο Ηρακλής υποστηρίζει ότι ήταν βιώσιμος κι έπρεπε να πάρει την άδεια συμμετοχής που του αρνιόταν η αμαρτωλή ΕΠΟ. Στη συνέχεια προέκυψε η πλαστογραφία και ο "δεύτερος υποβιβασμός" για διαφορετικό λόγο. Τα ντερβισιλίκια όμως είχαν συνέχεια. Γροθιά στο μαχαίρι με την προσφυγή στα πολιτικά δικαστήρια, "κι αν τολμάτε ρίξτε μας στη Β' Εθνική".

Το απόγευμα της Δευτέρας ήρθαν τα μαντάτα: Το Εφετείο απέρριψε τα ασφαλιστικά μέτρα του Ηρακλή, που ζήταγε είτε να μην αγωνίζεται ο Αστέρας Τρίπολης στη Σουπερλίγκα, είτε να διακοπεί το πρωτάθλημα. Η κύρια αγωγή θα συζητηθεί το Νοέμβριο. Οι πιθανότητες να γίνει δεκτή είναι ίσες με το να έχει βρεθεί μέχρι τότε ο τετραγωνισμός του κύκλου.

Δεν είναι λοιπόν μόνο η εν πολλές αμαρτίες περιπεσούσα ΕΠΟ, που κατά τους Μακεδονομάχους Βουλευτές κυνηγάει τον Ηρακλή. Την ίδια τύχη είχε και από τους φυσικούς δικαστές των πολιτικών δικαστηρίων που προσέφυγε. Και με δεδομένο ότι δεν έχει καταθέσει αίτηση για πιστοποιητικό συμμετοχής στη Γ' Εθνική, οδηγείται εκ του ασφαλούς στη Δ' Εθνική. Ίσως αυτό να ήταν τελικά και το ζητούμενο προκειμένου να μηδενισθεί το κοντέρ με τα χρέη.

Χαρακίρι...

Αντί λοιπόν μετά την απόφαση για τον υποβιβασμό, να μαζευτούν το καλοκαίρι και να φτιάξουν μια αξιοπρεπή ομάδα για την επάνοδο στη Σούπερ Λίγκα, έκανα χαρακίρι. Αφού στην αρχή στράφηκαν ανεπιτυχώς στη λύση Μάκη Ψωμιάδη, οδηγήθηκαν στην κυπριακή λύση-Ανδρέα Παντελή και στην αυτοκτονία της Δ' Εθνικής που ολοκληρώθηκε με την απόφαση του Εφετείου. Κι επειδή ζούμε στην Ελλάδα, τέλος καλό όλα καλά. Ουδείς θα ασχοληθεί να αναζητήσει τους ενόχους. Και για το ηθικό μέρος του υποβιβασμού της ομάδας στην ερασιτεχνική κατηγορία και για τα κακουργήματα που έχουν συντελεσθεί τα τελευταία χρόνια, και ειδικότερα την τελευταία σεζόν.

Αφού κανείς δεν πλήρωνε Εφορία, ΙΚΑ, παίκτες, προπονητές, τί έγιναν τα λεφτά; Πού πήγαν τα λεφτά από τηλεοπτικά, χορηγίες, κλπ που υπολογίζονται μίνιμουμ σε τρία εκατομμύρια ευρώ το χρόνο; Επειδή ακριβώς εδώ είναι Ελλάδα, δεν θα μάθουμε ποτέ ποιοι είναι και πόσα κονόμησαν διαχειριζόμενοι την πτώχευση του Ηρακλή.