Αν υπάρχει κάτι που με ενοχλεί σφοδρά είναι η σαχλαμάρα. Το "να 'χαμε, να λέγαμε". Τα εύκολα λόγια. Όταν μάλιστα λέγονται από δήθεν υπεύθυνα πρόσωπα. Πριν φτάσουμε, λοιπόν, στον Γιάννη Αλαφούζο, να θυμηθούμε δύο προηγούμενες περιπτώσεις στην ΑΕΚ.

Ξαφνικά εμφανίζεται από το πουθενά ένας Χάρης Οικονομόπουλος. Δικηγόρος που του έχει αναθέσει ο Ντέμης Νικολαΐδης την υπόθεση Ψωμιάδη. Αναλαμβάνει πόστο στην ΠΑΕ κι αρχίζει να παίρνει σβάρνα εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις. Για να κάνει πενηνταράκια το μεγαλόπνοο σχέδιο του: ότι "η υπόθεση-Ψωμιάδη κερδίζεται για την ΑΕΚ 100/100. Αφού, λοιπόν, τα 80 περίπου εκατομμύρια ευρώ που διεκδικεί η ΑΕΚ είναι σίγουρα μπορεί ο καθείς ΑΕΚτζής να δανείσει στην ΠΑΕ, ανάλογα με το βαλάντιο του.

Κι όταν εισπραχθούν τα λεφτά από τον Ψωμιάδη, να τα πάρει πίσω. Τέτοιου είδους θεωρίες ίσως να μπορούσαν να ευδοκιμήσουν σε εκπομπές της Ανίτας Πάνια, όπως τα "παρατράγουδα". Κι όμως, δημοσιογράφοι και Μέσα τις λάμβαναν σοβαρά υπόψη τους και τις πρόβαλλαν. Μέχρι που μια ωραία πρωία ο Χάρης Οικονομόπουλος εγκατέλειψε και την ΑΕΚ και το μάταιο αυτό ποδοσφαιρικό κόσμο και αφιερώθηκε αποκλειστικά στη Νομική επιστήμη. Και μαζί με τα ίχνη του χάθηκαν και οι ελπίδες να ανακάμψει οικονομικά η ΑΕΚ από το δάνειο με εγγύηση τα λεφτά Ψωμιάδη.

Δεν ήταν, όμως, μόνο ο Χάρης Οικονομόπουλος. Στην ΑΕΚ είχε βρει πρόσφορο έδαφος κι ο Γιάννης Βούρος. Με τη διπλή ιδιότητα. Του ηθοποιού και του βουλευτού. Όταν η ΑΕΚ τους τελευταίους μήνες δεν είχε λεφτά να πληρώσει ούτε το χαρτόσημο για την αίτηση του πάλαι ποτέ Νόμου 105, ο Γιάννης Βούρος είχε ξεκινήσει την προσπάθεια του μεγαλεπήβολου έργου της ανέγερσης γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Τις συναντήσεις με τους αρμοδίους φορείς για την εξασφάλιση άδειας.

Και δώστου σε καθημερινά βάση τα σχετικά ρεπορτάζ. Όσο πλησίαζαν οι εκλογές τόσο εντείνονταν οι προσπάθειες του Γιάννη Βούρου. Και λόγω ιδιότητας και ικανότητας ακόμα καλύτερη περίπτωση να αναπτύξει τις πρωτοβουλίες και τις προτάσεις του στην έτερη εκπομπή της Ανίτας Πάνια, που έφερε τον τίτλο. Η ελεύθερη είσοδος. Έγιναν οι εκλογές και μαζί με το ΠΑΣΟΚ καταποντίστηκε στη Β' Αθήνας και ο Βούρος. Έκτοτε ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Το όνειρο θερινής νυκτός για γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια έχει λάβει τέλος.

Το ελληνικό ποδόσφαιρο, όμως, ποτέ δεν μένει από ιδέες και προτάσεις. Ας είναι καλά αυτοί που το υπηρετούν. Κι όταν μάλιστα είναι του βεληνεκούς ενός Γιάννη Αλαφούζου, που έχει βάλει σκοπό της ζωής του να σώσει τον Παναθηναϊκό. Κι όχι μόνο διεξάγοντας ετήσιους εράνους μεταξύ των οπαδών του. Οι στόχοι του δεν είναι κοντόφθαλμοι. Βλέπει μπροστά. Τελευταία ιντερνετική ενασχόληση του ήταν η συνέντευξη που έδωσε σε μπλογκ Παναθηναϊκών οπαδών. Μεταξύ των άλλων τέθηκε το θέμα του Βοτανικού κι ο Γιάννης Αλαφούζος έβγαλε τη μεγάλη είδηση: "Θέλω πιο κλειστό γήπεδο. Κλουβί. Πραγματική έδρα. Πιστεύω κι ελπίζω να είναι έτοιμο σε τρία χρόνια. Με μάξιμουμ κόστος 60 εκατομμύρια ευρώ".

Ιδού, λοιπόν, πως για κάθε ένα Βούρο που "πεθαίνει" γεννιούνται δέκα "Αλαφούζοι". Ίσως να το έχει και το όνομα Γιάννης. Ο Παναθηναϊκος μπορεί να μην έχει ιδιοκτησια, να μην έχει ούτε ένα ευρώ στο ταμείο του. Να ζει με δανεικά και με προεξόφληση μέρος της χορηγίας του ΟΠΑΠ της επόμενης σεζόν. Να έχει τους ποδοσφαιριστές απλήρωτους για το πρώτο εξάμηνο του 2010 κι ο Γιάννης Αλαφούζος να μιλάει για καινούργιο γήπεδο στο Βοτανικό. Και "κλουβί" μάλιστα. Και με μόλις 60 εκατομμύρια ευρώ. κόστος. Στη φτήνια.

Το ποιος θα βάλει αυτά τα λεφτά δεν της παρούσης. Αυτό που μετράει είναι ότι ο Γιάννης Αλαφούζος ελπίζει και πιστεύει ότι το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού μπορεί να είναι έτοιμο σε τρία χρόνια. Μπροστά στην πίστη και στην ελπίδα, ποσό των 60 εκατομμυρίων γιούρο είναι ψίχουλα.

Φτάνοντας, λοιπόν, στον επίλογο μια και μόνο απορία. Ο Χάρης Οικονομόπουλος είχε τους λόγους του: να γίνει γνωστό. Ο Γιάννης Βούρος είχε επίσης τους δικούς του λόγους: να αυξήσει τις πιθανότητες του να επανεκλεγεί βουλευτής. Ο Αλαφούζος τι στόχους μπορεί να έχει να χτίζει με το στόμα μέσα σε τρία χρόνια γήπεδο εξήντα εκατομμυρίων ευρώ, χωρίς να υπάρχει έστω ένα.σέντσι;