Τα είχανε χύμα στον Παναθηναϊκό (μετά τον αποκλεισμό από την Οντένσε), τους ήρθανε (τώρα με τον Κάστρο) και τσουβαλάτα. Αν τριτώσει το κακό με τη Μακάμπι, δένει το γλυκό μια και καλή.

Καταρχήν δεν θα συμφωνήσω στην κριτική στον Γόντικα. Υπάλληλος είναι ο άνθρωπος. Διαχείριση κάνει... Δεν παίρνει αποφάσεις. Και πολύ περισσότερο πρωτοβουλίες. Με τι λεφτά να πάει να πάρει τον Κάστρο; Με αυτά που δεν έχει. Η Χιχόν που τσόνταρε 6 κατοστάρικα στην Πόρτο τον άρπαξε. Δεν είναι θέμα αδυναμίας ή ανικανότητας του Γόντικα.

Ο παππούς μου ο Αντώνης με πάγκο στην ψαραγορά έλεγε εδώ και 50 χρόνια: "έλλειψης χρημάτων, στάσης εμπορίου". Δεν φταίει, λοιπόν, ο Γόντικας που (πράγματι) είναι άπειρος και άσχετος από μεταγραφές. Πριν δυο χρόνια για τον Παναθηναϊκό τα 6 κατοστάρικα ήταν τα ψιλά της μεταγραφής του Σισέ. Βενζίνη για το λίαρ τζετ που τον έφερε και το μονόπετρο που είχαν κάνει δώρο στη συμβία του. Όταν τα 'χανε, τα σκορπάγανε. Τώρα που δεν έχουνε και δεν τσοντάρει κανένας, τους κάνει πλάκα κι η Χιχόν.

Όπου φτωχός κι η μοίρα του, αλλά τουλάχιστον υπάρχει κι αυτός ο σεβάσμιος Ζεσουάλδο Φερέιρα, που στην 7η δεκαετία της ζωής του, παραμένει όχι μόνο μάχιμος και σφριγηλός, αλλά και ακμαίος. Ενόψει, λοιπόν, του ματς στο Ισραήλ έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου: "προσοχή γιατί η Μακάμπι είναι καλύτερη από την Οντένσε". Οι αριθμοί, βέβαια, λένε άλλα. Η Οντένσε στην κατάταξη της ΟΥΕΦΑ έχει την 111η θέση. Ο Παναθηναϊκός είναι στην 33η κι η Μακάμπι στην 178η!

Ο Φερέιρα που κάηκε στο γιαούρτι της Οντένσε, φυσάει και το χυλό της Μακάμπι. Και για αυτό θα βάλει όλα τα όπλα που έχει στη διάθεση του: τον Βιτόλο, αντί του Σιμάο, που το μόνο που ξέρει να κάνει είναι τον χαμάλη. Τον "σκοτώνω" της Σεκούντα Ντιβιζιόν, Τοτσέ, στην κορυφή της επίθεσης. Και το ζαρκάδι από την Γκάνα τον Κούινσι, τον μοναδικό ποδοσφαιριστή στον κόσμο που κάνει τα 100 μέτρα κάτω από 10 δευτερόλεπτα (σ.σ έχει γραφτεί κι αυτό!) και τον φέρελπι και φιλόδοξο Ζέκα ενδεχόμενα στον πάγκο. Ας μιλήσουμε, όμως, σοβαρά. Σαφώς κι η ομάδα χρειάζεται έναν κανονικό έξω δεξιά και όχι τον Στέργο Μαρίνο. Σαφώς κι ο Βιτόλο στα καλά του, θέλει πέντε σαν τον Σιμάο. Σαφώς κι ο Τοτσέ έχει περισσότερες παραστάσεις και περισσότερα γκολ στην καριέρα του από τον Πετρόπουλο.

Είναι ένα ζήτημα, λοιπόν, το κατά πόσο με τις τρεις αυτές προσθήκες ο Παναθηναϊκός θα βελτιωθεί στα χαφ και στην επίθεση. Όλα τα άλλα προβλήματα του, όμως, τα έχει λυμένα; Η πρόκριση, δηλαδή, από την Οντένσε χάθηκε επειδή η ομάδα δεν ήταν καλή επιθετικά; Τέσσερα τεμάχια έγραψε το κοντέρ στο ΟΑΚΑ. Κι όπως και το γκολ της ισοφάρισης στη Δανία, όλα ήταν προσφορά του καταστήματος.

Ο Σπυρόπουλος είναι η χαρά του έξω δεξιά. Όλοι οι δεξιοί εξτρέμ του ελληνικού πρωταθλήματα, τα καλύτερα παιχνίδια τους τα κάνουν με τον Παναθηναϊκό. Ο Τζόρβας πριν καν γίνει τερματοφύλακας έγινε βασικός στον Παναθηναϊκό και διεθνής. Αν σαν ομάδα θέλεις δια της βίας να επιβάλεις κάποιοιν ποδοσφαιριστή θα υποστείς και τις συνέπειες. Ο γιγαντιαίος Βάσκος, Γιόσου Σαριέγκι, είναι συνώνυμο του πανικού. Η ικανότητα του να κάνει μόνος του το λάθος -χωρίς την παραμικρή πίεση- είναι σπάνια και δυσεύρετη. Ο Μπουμσόνγκ είναι 50-50. Άλλες φάσεις τις καθαρίζει εύκολα και σ' άλλες μπρουμουτάει. Καλύτερος όλων ο Βύντρα, αλλά το κουσούρι με το γκέλες δεν κόβεται με τίποτα.

Κάνοντας, λοιπόν, τον σχεδιασμό για τον Παναθηναϊκό του 2011-2012 ο Φερέιρα άφησε την άμυνα ως είχε. Ζήτησε ποδοσφαιριστές μόνο για τα χαφ και την επίθεση. Ήδη έχουν αποκτηθεί τέσσερις και πάει για έναν ακόμη. Προπονητές και δημοσιογράφοι για να στηρίξουν τους παίκτες, μιλάνε για "αμυντική λειτουργεία" κι όχι για ατομικά λάθη. Με το χέρι στην καρδιά, όμως, ποιος μπορεί να έχει εμπιστοσύνη στην πράσινη αμυντική τετράδα και από πίσω τον Τζόρβα να θυμίζει κατά τακτά διαστήματα να θυμίζει Σιλβέστερ Σταλόνε στην "Απόδραση των 11". Κι όχι σε ένα ή δύο ματς, αλλά σε βάθος χρόνου μέσα στη σεζόν.