Χιλιάδες σαν τον κύριο Δημοσθένη

Έχω έναν φίλο με σχετικά καλή οικονομική επιφάνεια. Οπαδός του Παναθηναϊκού, έστω κι αν είναι στην ηλικία των 60+. Με διαρκείας στη Θύρα 9, συνδρομητής στη Νόβα και καθημερινός αναγνώστης δύο αθλητικών εφημερίδων (μιας οπαδικής, μιας μεσαίου χώρου).

Όλα αυτά μέχρι πριν δέκα μέρες. Όταν πήρε την απόφαση να κατεβάσει ρολά. Τελευταία ματς που παρακολούθησε ήταν το ΑΕΚ-Παναθηναϊκός: 2-0. "Τι να πάω να κάνω στα ντέρμπι; Να δω τον Ολυμπιακό να μας κερδίζει"; Ούτε καν από την τηλεόραση δεν είδε το ματς που διεκόπη στο 83'. Ταυτόχρονα σταμάτησε να αγοράζει αθλητικές εφημερίδες.

Ούτε τις βραδινές αθλητικές εκπομπές δεν παρακολούθησε την περασμένη Κυριακή. "Τι να δω; Τον Ολυμπιακό να βάζει εφτά γκολ στον Αστέρα;" Δεν τον έδιωξαν από το γήπεδο κι από το ποδόσφαιρο γενικά τον κ. Δημοσθένη, τα επεισόδια στο ντέρμπι. Τον έδιωξε η απαξίωση της αγαπημένης του ομάδας. Από τους παράγοντες που δήθεν την αγαπούν και την υπηρετούν. Και δεν θα είναι μόνος.

Σαν τον κ. Δημοσθένη είναι χιλιάδες. Οι Παναθηναϊκοί άντεξαν τα δεκαπέντε πέτρινα χρόνια της κυριαρχίας-Κόκκαλη. Αυτό που συμβαίνει τώρα, δεν το αντέχουν. Δεν είναι κάποιος εξωτερικός εχθρός που τους έχει βάλει στη γωνία. Είναι οι δικές τους υποκειμενικές αδυναμίες να βρουν λύση διέξοδο. Ο Παναθηναϊκός, που όσοι τον διοίκησαν μέχρι τώρα, δήθεν τον αγαπούν, αλλά κανείς δεν μπορεί και δεν θιέλει να τον βοηθήσει.

Το ίδιο ακριβώς αδιέξοδοι και η ίδια ακριβώς απογοήτευση και στους ΑΕΚτζήδες. Τ θέμα και το πρόβλημα, όμως, δεν αφορά μόνο τις δύο ομάδες. Αφορά όλο το οικοδόμημα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Ο κ. Δημοσθένης δεν ήταν μόνο πελάτης του Παναθηναϊκού. Ήταν ταυτόχρονα πελάτης της Νόβα και δύο αθλητικών εφημερίδων.

Αν δεν βρεθεί λύση σε Παναθηναϊκό-ΑΕΚ, πόσοι από τους οπαδούς τους θα έχουν το κουράγιο και τη διάθεση να ακολουθήσουν τις ομάδες τους τη προσεχή περίοδο; Ελάχιστοι. Ποιος θα πάει το πρωί στο περίπτερο να αγοράσει εφημερίδα; Να διαβάσει τι; Τα αποτελέσματα του εράνου για τη συγκέντρωση χρημάτων; Για ποιο λόγο να συνεχίσει να πληρώνει συνδρομητική τηλεόραση; Αν κάποια στιγμή θέλει να δει ένα ματς μπορεί να πάει στην καφετέρια της γειτονιάς του.

Από τη μια η κρίση κι από την άλλη η απαξίωση. Ο χειρότερος δυνατός συνδυασμός. Κάποιοι δεν έχουν πλέον την οικονομική δυνατότητα να "ασχοληθούν" με τις ομάδες τους. Κάποιοι άλλοι δεν έχουν πλέον το κίνητρο. Το κέφι. Ο οπαδός είναι φύσει αισιόδοξος. Και κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες, πιστεύει στην ομάδα του. Στην περίπτωση της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού, όμως, ο κόσμος έχει εξαντλήσει τα όρια του. Και δεν είναι ότι έχουν στερηθεί επιτυχίες και τίτλους. Είναι ότι (ειδικά οι Παναθηναϊκοί) έχουν εξαπατηθεί.

Στην ΑΕΚ τους έχουν αγνοήσει. Μικραίνοντας, όμως, αγωνιστικά Παναθηναϊκός-ΑΕΚ, μικραίνει και το ποδόσφαιρο στο σύνολο του. Με ποιο κίνητρο ο οπαδός του Ολυμπιακού θα αγοράσει διαρκείας για την επόμενη περίοδο; Το πρωτάθλημα είναι σαν να το έχει στη τσέπη. Αν θέλει να δει την ομάδα του, θα διαλέγει παιχνίδια και θα πηγαίνει. Οι εποχές που το Καραϊσκάκης ήταν σολντ-άουτ σε όλα σχεδόν τα παιχνίδια ανήκουν στο παρελθόν. Στα μεσαία και μικρά ματς τα εισιτήρια μόλις που ξεπερνάνε τις 20.000. Το ότι ο Ολυμπιακός χρειάζεται έναν ισχυρό Παναθηναϊκό, δεν είναι σχήμα λόγου. Ο ανταγωνισμός είναι λόγος αν όχι ανάγκη για να λειτουργήσει το γενικότερο ποδοσφαιρικό οικοδόμημα.

Ποιος θα ασχοληθεί με ένα πρωτάθλημα που όλοι θα ξέρουν εκ των προτέρων ποιος θα είναι ο πρωταθλητής; Ούτε αξία έχει το εύκολο, ούτε πουλάει. Με διαλυμένους Παναθηναϊκό-ΑΕΚ και τους ΠΑΟΚ-Άρη στη Θεσσαλονίκη να φυτοζωούν, για ποιο λόγο να κάνει μεταγραφές ο Ολυμπιακός; Το καλοκαίρι αυτό είναι το πλέον κρίσιμο στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αν δεν βρεθεί λύση σε Παναθηναϊκό-ΑΕΚ το οικοδόμημα θα συγκλονισθεί συθέμελα. Οι εξελίξεις και οι επιπτώσεις σε όλους όσους ασχολούνται, άμεσα ή έμμεσα με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι δραματικές. -