ΔΕΝ θυμάμαι σε ποια ταινία ήταν και ποιος είχε γράψει το σενάριο. Η ατάκα, όμως, του Σπύρου Καλογήρου στον Νίκο Κούρκουλο έχει γράψει: "Είναι πολλά τα λεφτά Άρη".

ΣΤΗΝ προκειμένη περίπτωση τα λεφτά του Τσάμπιονς Λιγκ είναι, μίνιμουμ, ένα εικοσάρικο εκατομμύρια. Που μπορεί να φτάσουν και τα τριάντα τα οποία πήρε ο Ολυμπιακός στην τελευταία συμμετοχή του. Σε παλιά λεφτά δηλαδή, που κάνουν και περισσότερο μπούγιο, κάτι παραπάνω από έξι δις δραχμές.

Όταν στις αρχές της δεκαετίας του 80, Βαρδινογιάννης και Νταϊφάς είχαν χαλάσει την φιλία τους για το ποδόσφαιρο, ο καβγάς γινόταν στην κυριολεξία για το πάπλωμα: Για το πρωτάθλημα και μόνο. Χωρίς παρελκόμενα. Για το ονόρε. Ποιος θα περπατάει την άλλη μέρα στον Πειραιά, στον δρόμο για το Γραφείο του, με ψηλά το κεφάλι. Χωρίς τη συνοδεία σωματοφυλάκων, όπως γίνεται σήμερα.

Πρωτάρης ρεπόρτερ τότε, είχα κρυφακούσει, έξω από την πόρτα να λέει ο Γιώργος Βαρδινογιάννης στον Αθλητικό Δικαστή της εποχής, Θανάση Ρουμπή: "Υπουργός της Κυβέρνησης μου έχει πει ότι αν δεν πιάνω τους διαιτητές, όπως κάνει ο Ολυμπιακός, δεν πρόκειται να πάρω πρωτάθλημα".

ΤΡΙΑΝΤΑ χρόνια μετά στο σικουέλ της ταινίας, πρωταγωνιστές είναι ο Βαγγέλης Μαρινάκης και ο Νικόλας Πατέρας. Η φιλία τους ήταν δεδομένη. Και πώς να χαλάσει, όταν το μόνο που είχαν να να μοιράσουν ήταν ο λογαριασμός σε κανένα τραπέζι; Οι καβγάδες, σε τέτοιες περιπτώσεις, για το ποιος θα βάλει το χέρι στην τσέπη και πλήρωσε, δεν κρατάνε παραπάνω από κάποια δευτερόλεπτα. Όταν όμως μιλάμε για 20 μέχρι 30 εκατομμύρια, το πράγμα αρχίζει και χοντραίνει. Δεν είναι ότι ο ένας έχει τη Βόνταφον κι ο άλλος την Γουίντ. Τα λεφτά τα παίρνει ένας.

Εδώ τα είχανε σπάσει στην ΑΕΚ, Μελισσανίδης και Καράς, που πέρα από συνεταίροι ήταν και φίλοι και θεωρητικά δεν είχαν να χωρίσουν τίποτε.

Ξέρει από πρώτο χέρι

ΠΡΑΓΜΑΤΙ, ο Μαρινάκης μπήκε φουριόζος. Όπως περίπου ο Πατέρας, πριν δυόμισι χρόνια. Το γεγονός, όμως, ότι είναι αφεντικό τον έχει κάνει ακόμη πιο επιθετικό. Οι παράγοντες μπορεί να βάζουν λεφτά στις ομάδες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα πετάνε. Και το μαλλί για τον Μαρινάκη, μέχρι το τέλος της σεζόν, θα πάει κοντά στα 80 εκατομμύρια. Όταν στο απέναντι μαγαζί, ο Τζίγγερ δίνει τσάμπα τις μετοχές κι ο Βγενόπουλος ζήτησε πίστωση χρόνου, επειδή δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος μόνος του.

Σχετικά με τη Διαιτησία η πιάτσα βουίζει, ότι ο Μαρινάκης "ξέρει από πρώτο χέρι" τί έγινε πέρσι. Αυτό ακούγεται από το περιβάλλον του. Γι αυτό είναι πιο επιθετικός. Σε αντίθεση με τον Πατέρα, που δείχνει ψύχραιμος και κρατάει πιο χαμηλούς τόνους.

Ο Μαρινάκης, σαν πρόεδρος της Σουπερλίγκ, όντως έχει υπερβεί τα εσκαμμένα, ακόμα όμως είναι νωρίς. Ούτε στο 1/3 του πρωταθλήματος δεν έχουμε φτάσει. Υπάρχει πολύς δρόμος. Αυτό που βγάζει ξεκάθαρα, σαν χαρακτήρας με τη συμπεριφορά του ο Μαρινάκης, λέει ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να αλλάξει ρότα. Έτσι θα το πάει. Ούτε είναι δυνατόν βέβαια από τον Παναθηναϊκό να πάνε πάσο.

Το θέμα που τέθηκε στη Σουπερλίγκ, μέσω της ΑΕΚ, ήταν η πρώτη κατ' αρχήν αντίδραση. Η ρελάνς, από πλευράς Παναθηναϊκού, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Ήδη έστειλε εξώδικο για τη φράση που αποδόθηκε στον Μαρινάκη σύμφωνα με την οποία "ο Πατέρας επηρέαζε τους διαιτητές".

Πάμε λοιπόν από δω και πέρα, παιχνίδι με παιχνίδι και αγωνιστική με αγωνιστική. Σε κάθε υποψία οφ-σάιντ, σε κάθε πέναλτι που θα δίνεται, ή δεν θα δίνεται, κάποιος σηκώνει το γάντι. Κανένας δεν θα το αφήνει πεσμένο στο έδαφος. Και δεν είναι για να δείξουνε, ποιος από τους δύο, είναι ο μάγκας κι ο νταής.

Σημαντικό ρόλο στη Διαιτησία, παίζει η περιρρέουσα ατμόσφαιρα και το κλίμα που δημιουργείται. Ποιος δίνει την εντύπωση ότι είναι ο δυνατός κι έχει πάνω το χέρι. Αυτό επιζητεί ο Μαρινάκης κι αυτό πέτυχε με τη καρατόμηση του Δαλούκα. Αυτό είναι που φοβάται ο Παναθηναϊκός κι αντέδρασε. Κι όλα αυτά, επειδή όπως είπε ο Σπύρος Καλογήρου "είναι πολλά τα λεφτά Άρη".