Οι εκλογές είναι η γιορτή της Δημοκρατίας. Είναι ταυτόχρονα, όμως, και καρναβάλι. Μπορεί ο οικολόγος Δημοσθένης Βεργής να παρεπιδημεί στις φυλακές Κορυδαλλού,. αλλά ο Βασίλης Λεβέντης, δεν υποστέλλει ποτέ την σημαία του αγώνα.

Μπορεί το κόμμα των υπερήφανων Ελλήνων κυνηγών να μη κατεβαίνει αυτή τη φορά, αλλά ο πατριώτης Ιπποκράτης Σαβούρας είναι εδώ.

Οι εκλογές αυτές θεωρούνται σαν οι πλέον κρίσιμες στη νεότερη ελληνική ιστορία. Από την εποχή του χρυσού αιώνα του Περικλέους θα μπορούσε να πει κάποιος. Η χώρα κρέμεται στην κυριολεξία σε μια κλωστή. Τα ΑΤΜ των τραπεζών, ήδη άρχισαν να βγάζουν κολαριστά πενηντάρικα. Η Μαρία Σπυράκη στις επόμενες εκλογές, ίσως κάνει μια αποκάλυψη ακόμα, για αεροπλάνα από την Ιταλία, που κουβάλαγαν ευρώ, τον Ιανουάριο του 2015 στην Ελλάδα.

Πάρα ταύτα, όμως, οι Έλληνες δεν χάνουν το χιούμορ τους. Στα 25 ανέρχονται τα κόμματα και οι συνασπισμοί, που διεκδικούν την ψήφο μας στις εκλογές. Πέρα δηλαδή από την αποχή, που έχει πάντα ένα ισχυρό ποσοστό, τα λευκά αλλά και τα άκυρα, με τα οποία κάποιοι βγάζουν την αγανάκτησή τους. Βρίζοντας και ασχημονώντας.

Ζωγραφίζοντας γεννητικά όργανα (ανδρικά κατά προτίμηση) αλλά και μεγαλοπρεπείς μούντζες. Λες και τους φταίνε οι εκλογικοί αντιπρόσωποι να βλέπουν τις χυδαιότητές τους. Πέρα λοιπόν από τα νορμάλ, ας πούμε, κόμματα υπάρχουν οι γραφικό, όπως επίσης υπάρχουν και τα παρακλάδια της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, που ενώ είναι υπέρ της επανάστασης, κατεβαίνουν τις εκλογές για να μετρήσουν κάθε φορά τη δύναμή τους.

Για τις 25 του μήνα, λοιπόν, έχουμε και λέμε:

- Την ολ-τάιμ κλάσικ, Ένωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη.

- Την ΕΛ.ΛΑ.ΔΑ (Ελληνική Δημοκρατική Απελευθέρωση) του πάντα ετοιμοπόλεμου, οικολόγου, Κώστα Παπανικόλα. Γνωστού από το Τηλεφώς.

- Την πρωτοεμφανιζόμενη "Τελεία" του Απόστολου Γκλέτσου. Το ΚΚΕ, με το οποίο είχε ξεκινήσει την καριέρα του (σαν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στον Πειραιά) ήταν πολύ μικρό να χωρέσει την τεράστια αυτή φυσιογνωμία.

- Δεν θα μπορούσε να λείψει το ΚΕΑΝ (Κίνημα Εθνικής Αντίστασης) του Ιπποκράτη Σαββούρα.

- Άγνωστο αν το ΡΟΜΑ (Ριζοσπαστικό Ορθόδοξο Μέτωπο Αλληλεγγύης) του Αγγ. Λιακόπουλου απευθύνεται στους τσιγγάνους όπως παραπέμπει ο τίτλος του.

- Λίγοι, ίσως,θα ξέρουν ότι οι "Ανεξάρτητοι Έλληνες¨του Παναγιώτη Καμμένου κατεβαίνουν σαν συνασπισμός κομμάτων στους οποίους συμπεριλαμβάνεται και η "Πυρίκαυστος Ελλάδα".

- Κλείνουμε τον συνδυασμό "Ανεξάρτητων Υποψηφίων" του Δ. Κλαπάκη με το λιτό και επιγραμματικό τίτλο "Αξιοπρέπεια". Το να βρεθεί, βέβαια, ένα ψώνιο για να φτιάξει κόμμα και να κατέβει στις εκλογές δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο. Αυτό, που προβληματίζει είναι ότι βρίσκουν υποψήφιους για βουλευτές και για όλη την Ελλάδα μάλιστα.

Ο Βεργής, που το έριχνε 100% στην τρελή και κατέβαζε τον Κάτμαν. Αυτοί που κατεβαίνουν, όμως, με τον Λεβέντη, ποιοι μπορεί να είναι; Αυτοί στα ψηφοδέλτια του Γκλέτσου, πέρα από την Κατερίνα Στικούδη, ποιοι μπορεί να είναι;

Όπως είπαμε στην αρχή σε σχέση με τα ψηφοδέλτια των προηγούμενων ευρωεκλογών, υπάρχουν απώλειες. Και ιδιαίτερα σημαντικές, μάλιστα.

Ας δούμε ποιοι είναι αυτοί που δεν άντεξαν και υπέστειλαν τη σημαία του αγώνα:

- Η "Δημιουργία Ξανά" του Θ. Τζήμερου

- Το "Ανεξάρτητο Πολιτικό Κίνημα" του Δ. Κολλάτου

- Το "Παναθηναϊκό Κίνημα" του Θ. Μαραγκουδάκη

- Η "Δραχμή" του Θ. Κατσανέβα, γνωστού και ως "γαμπρού"

- Η "Ατραξιόν", όπως την αποκαλούμε, για λόγους συντομίας, των Πολύδωρα, Ζώη, Νικολόπουλου, Ψωμιάδη.

- Το "Σοσιαλιστικό Κόμμα" του Στέφανου Τζουμάκα

- Οι "Έλληνες Ευρωπαίοι Πολίτες" του Γ. Χατζημαρκάκη

- Η "Νέα Ελλάδα" του Ηλ. Μαρκόπουλου

Τι είχαν πάρει όλοι αυτοί οι "περίεργοι" στις προηγούμενες Ευρωεκλογές τον περασμένο Μάιο. Ο Βασίλης Λεβέντης 36.837 ψήφους, παρακαλώ . Τρεις φορές παραπάνω από τον Αλέκο Αλαβάνο, που μόλις μετά βίας, έφτασε τις 11.331!

Πολύ καλά πήγε ο Δ. Κολλάτος με 8.989 ψήφους. Πιο κάτω ο Κατσανέβας με 8.791. Στα πολύ χαμηλά ο Δ. Βέργης με 5.576 ψήφους, ενώ τιμητικοί ήταν οι 2.525 ψήφοι του Ιπποκράτη Σαββούρα. Τελευταίος και καταϊδρωμένος ο "χαρίζω οικόπεδα" κλπ, Μιλτιάδης Τζαλαζίδης με 198 ψήφους. Αξίζει, όμως, η συμμετοχή, όπως και στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Σκληρή μάχη, τέλος, είχε δοθεί για την 9η θέση την οποία κατέλαβε ο Συνασπισμός Ψωμιάδη-Πολύδωρα με 59.291 ψήφους. Με βραχεία κεφαλή, σε σχέση με τους Κυνηγούς του Γιώργου Τσαγκανέλια, που τερμάτισαν δέκατοι με 57.000 ακριβώς.

Δεν μπορείς να βάλεις στο ίδιο τσουβάλι, βέβαια, τους αποκαλούμενους αριστεριστές. Που επιμένουν να κατεβαίνουν στις εκλογές. Όπως ο Τροτσκιστής Σαμπετάι Μάτσας, ή Σάββας Μιχαήλ με το ΕΕΚ (Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα, 4.511 ψήφοι στις πρόσφατες Ευρωεκλογές).

Η κάλπη μπορεί να φαίνεται μικρή αλλά επί της ουσίας είναι πολύ μεγάλη. Τους χωράει όλους. Από τους δήθεν σοβαρούς, από τους περιφερόμενους γυρολόγους, μέχρι τα νούμερα και τα αυθεντικά ψώνια. Από κει πέρα είναι θέμα συζήτησης ποια ψήφος ρίχνεται στα σοβαρά και ποια στην πλάκα και στο χαβαλέ.

Ποιοι ψηφίζουν δηλαδή, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα και ποιοι για καλαμπούρι. Αυτοί που έχουν επιλέξει για Πρωθυπουργούς τον Καραμανλή, τον Παπανδρέου και τον Σαμαρά (για να μη πάμε πιο πίσω) ή αυτοί που ρίχνουν δαγκωτό Λεβέντη; Τροφή για σκέψη και το σχετικό σύνθημα στους τοίχους: "Αν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν κάτι, θα είχαν απαγορευθεί"

( Μάνος Ελευθερίου, Θάνος Μικρούτσικος, Γιώργος Μεράντζας και "δίκοπη ζωή")