Η κούρσα της τιμής και της υπόληψης

Οι κατηγορούμενοι των Πυρήνων της Φωτιάς, αρνούνται να παραστούν στο δικαστήριο για ιδεολογικούς λόγους. Απορρίπτουν την διαδικασία στο σύνολό της. Δεν δέχονται κανένα από τους κανόνες και τους θεσμούς της Αστικής Δημοκρατίας.

Ερήμην των δύο κατηγορουμένων διεξάγεται μέχρι τώρα και η δίκη για το περιβόητο τροχαίο του 2004. Κεντέρης και Θάνου, αρνούνται να παραστούν. Στην προκειμένη περίπτωση όμως δεν πρόκειται για επαναστάτες, με, ή χωρίς εισαγωγικά. Ούτε εγκαλούνται για κακουργήματα. Πλημμεληματική είναι η κατηγορία. Και το διακύβευμα, η υστεροφημία τους. Τα μετάλλια που έχουν πάρει δεν μπορεί να τους τ αφαιρέσει κανένας. Άλλωστε όπως έχει πει ο προπονητής και μέντοράς τους, Χρήστος Τσέκος: "ντοπαρισμένος είναι όποιος πιάνεται". Αφού δεν πιάστηκαν, όταν τερμάτιζαν πρώτοι, οι νίκες τους ήταν καθαρές. Η σκιά του τροχαίου, όμως, με η χωρίς εισαγωγικά, παραμένει. Σέρνεται εδώ κι εξίμισι χρόνια. Αν κάποιους ζημιώνει αυτή η εκκρεμότητα είναι τους ίδιους τους αθλητές. Όποιος δηλώνει αθώος βιάζεται να καθαρίσει. Δεν κωλυσιεργεί με αναβολές.

Δεν πρόκειται για δύο τυχαία πρόσωπα. Ολυμπιονίκες είναι, Κεντέρης και Θάνου. Παραμένουν ακόμα αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων και εισπράττουν την αργομισθία τιμής ένεκεν. Όπως εισέπρατταν μαζί με τον προπονητή τους, τα τεράστια πριμ, όταν η μικρή Ελλάς, των δέκα εκατομμυρίων, ξεπατίκωνε τον αθλητισμό τύπου Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας, του Χόνεκερ. Έχει λεχθεί, κι έτσι είναι, ότι πέρα όλων των άλλων ο αθλητισμός, διαπαιδαγωγεί και φτιάχνει χαρακτήρες. Ο Αθλητής είναι ένας μαχητής που οφείλει να ξέρει και να κερδίζει και να χάνει. Τη μάχη όμως για την αποκατάσταση του ονόματος τους, Κεντέρης και Θάνου, την έχουν εκχωρήσει στον μεγαλοδικηγόρο τους. Αυτός που αποκάλεσε τον εισαγγελέα "ανεπαρκή" και ζήτησε την εξαίρεσή του. Χαρακτηρίζοντας μάλιστα την υπόθεση εθνικό-θέμα.

Πράγματι το θέμα είναι εθνικό. Όχι όμως όπως το αντιλαμβάνεται ο συνήγορος των δύο αθλητών. Είναι Εθνικό, στον βαθμό, που μαζί με τους Κεντέρη-Θάνου, "δικάζεται" ο αθλητισμός που κλήθηκαν να υπηρετήσουν. Με δεκάδες αθλητές να πιάνονται ντοπέ και άλλους να πηδάνε από τα παράθυρα για ν αποφύγουν τους ελέγχους. Τον αθλητισμό που καθιέρωσε την Εθνική-αντιληψη ότι "όλοι ντοπάρονται αλλά μόνο τους δικούς μας αθλητές πιάνουνε". Αυτού του τύπου ο αθλητισμός είχε καθιερωθεί και ευδοκιμούσε τα χρόνια που βάζανε τους αθλητές μέσα στα πούλμαν για να παρακολουθούν με το αζημίωτο τις προεκλογικές συγκεντρώσεις.

Κεντέρης και Θάνου όφειλαν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και τον αθλητισμό που υπηρέτησαν, αυτοπρόσωπος. Όπως έδιναν τις μάχες στους στίβους, έτσι όφειλαν να δώσουν κι αυτή. Ο αθώος, δεν έχει κανένα λόγο να μην παρίσταται στο δικαστήριο. Οι Νόμοι στην Ελλάδα άλλωστε, δεν είναι ιδιαίτερα σκληροί. Για πλημμέλημα, δικάζονται. Σε ανάλογες υποθέσεις σε άλλα κράτη, οι έρευνες δεν αρκούνται στη διερεύνηση, ενός τροχαίου. Γίνονται σε βάθος, φέρνουν ουσιαστικά αποτελέσματα και οι ποινές φτάνουν μέχρι και την επιβολή φυλάκισης. Τα λερωμένα και τα άπλυτα, βγαίνουν στη φόρα. Στην Ελλάδα, ένα πλημμέλημα διαρκεί εξίμιση χρόνια, οι κατηγορούμενοι θα εμφανιστούν στο δικαστήριο μόνο ύστερα από απόφαση του εισαγγελέα, κι ο συνήγορος τους κάνει επανάσταση, επειδή κλήθηκαν να καταθέσουν δύο δημοσιογράφοι. Σε αυτή την κούρσα για την υπεράσπισή της τιμή και της υπόληψης τους, Κεντέρης και Θάνου κάνουν συνεχώς, άκυρες εκκινήσεις.