Η Πλατεία είπε "no pasaran"
Ο Κώστας Καίσαρης θυμάται τα γιαούρτια που έπεσαν το 1980 στην Πλατεία Ν.Σμύρνης, γράφει για τον "Κουτς", τον Όχλο και τον Ταρίφα και εξηγεί γιατί οι πανιώνιοι βγήκαν στους δρόμους και κέρδισαν
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ του 1980. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα στην Πλατεία. Σίριαλ της εποχής, η μεταγραφή του Νίκου Αναστόπουλου. Σκάει μύτη, ο τότε πρόεδρος του Πανιωνίου. "Τον ξεβράκωσα τον Νταϊφά. Του πήρα σαράντα εκατομμύρια και τον Καλτσά, για να δώσω τον Αναστό".
ΠΡΙΝ προλάβει να τελειώσει το "άλφα", τα γιαούρτια πέφτουνε βροχή. Τριάντα χρόνια μετά όλα έχουν αλλάξει στη Νέα Σμύρνη, εκτός από τον Πανιώνιο. Τους τότε πιτσιρικάδες, με τα γιαούρτια, έχουν αντικαταστήσει οι Πάνθηρες. Οι τότε τριαντάρηδες έχουν γίνει εξηντάρηδες, αλλά βρήκαν στους δρόμους για τον Τσακίρη.
Στις 17 Νοέμβρη του 2010, η Νέα Σμύρνη είχε το δικό της Πολυτεχνείο. Η μεταβίβαση στον Ψωμιάδη δεν έγινε τελικά ποτέ. Μια ομάδα, που έχει περάσει από σαράντα κύματα κι όχι μόνο προσφυγιάς. Τι να πρωτοθυμηθείς; Τον Ζούνη από το Ζαΐρ, που λέγανε ότι είχε δουλειές με τα όπλα. Την υπόθεση των "έξι" με τον Τάσο τον Ερμείδη; Τον Μιχάλη Σταματελάτο, που στερήθηκε, για τον Πανιώνιο, μέχρι και την ελευθερία του; Την περίοδο Κοσκωτά, που ακολούθησε με τον Μοβσεσιάν, που τον έγραφα στον "αποδυτηριάκια" Αγκόπ;
Ο Πανιώνιος δεν είναι μόνο η ομάδα των Κυπέλλων και των μεγάλων σέντερ-φορ. Μπορεί να μην έχει τους τίτλους της Μπαρτσελόνα, αλλά το σλόγκαν "παραπάνω από μια ομάδα" του ταιριάζει γάντι μαζί με τα χρώματα. Ούτε η πρώτη, είναι αυτή η περιπέτεια που περνάει, ούτε η τελευταία.
Λες και το έχει η μοίρα του. Καταφέρνει, όμως, και τις ξεπερνάει όλες. Όπως ξεπέρασε τους δυο υποβιβασμούς. Δεν ξέπεσε στη Δ Εθνική, όπως ο άλλος ο Σμυρνιώτης, ο Απόλλωνας. Ο Τσακίρης είχε ξεκινήσει αλλιώς. Οι εξελίξεις στον Πανιώνιο είναι απόρροια των πολλών προσωπικών του προβλημάτων. Λες και υπάρχει μια κατάρα που κυνηγάει όσους μπλέκονται με την ομάδα.
Ο Γιώργος Κουτελάκης χωρίς να φταίει σε τίποτα, έχασε την Δημαρχία για τον Πανιώνιο. Όπως και οι άλλοι που δικάζονται την Δευτέρα.
Το Πολυτεχνείο της Νέας Σμύρνης, όμως, κέρδισε. Επειδή ακόμη παραμένει γειτονιά. Επειδή, πάνω απ' όλους στην πόλη είναι η ομάδα. Οι συζητήσεις για τον Πανιώνιο, μέχρι πρωίας δεν σταμάτησαν ποτέ. Το ζαχαροπλαστείο "ο Γιώργος" είναι ακόμη εκεί. Ο Χρήστος Ράπτης, ο Κουτς, μπορεί να έφυγαν άλλα οι άλλοι είναι ακόμη εκεί. Ο Όχλος, ο Γιώργος ο Τουρλίδης, ο Αλέξης ο Κωλοτούρος κι ο Ταρίφας.
Μόνο ένας τέτοιος κόσμος θα μπορούσε να φωνάξει "νον πασαράν". Και να κερδίσει. Όταν οι Ολυμπιακοί επί Κοσκωτά είχαν κάνει διαδήλωση για τον Πρόεδρο, ο Μπαρμπής έγραφε άρθρα "να βάλουμε όλοι τα λεφτά μας στην Κρήτης".
Το ποδόσφαιρο, όπως έχει γίνει και ειδικά στην Ελλάδα, έχει τα χίλια κακά της μοίρας του. Οι οπαδοί έχουν από τις μεγαλύτερες ευθύνες. Ακόμη κι έτσι, όπως είναι όμως, έχει τη δύναμη να συσπειρώνει και να κάνει ανατροπές. Όλοι όσοι έκαναν κινητοποιήσεις, λόγω του ΔΝΤ, έχασαν. Κανένας δεν βγήκε κερδισμένος. Οι πανιώνιοι, όμως, κέρδισαν. Η μεταβίβαση στον Ψωμιάδη χάλασε.
Κι αν είναι η ομάδα με το ένα πόδι στη Β Εθνική, δεν τρέχει τίποτε. Ο Πανιώνιος αντέχει. Και θα μείνει στους πανιώνιους...