Καταστροφή, λέει στον Άρη, μετά το ζίρο-ζίρο με τον Πανθρακικό και την ομάδα να πηγαίνει σούμπιτo για τη Βήτα Εθνική. Η ταπεινότητα μου όμως διαφωνεί και λέει ρητά και απερίφραστα: Δεν τρέχει κάστανο

Σιγά τα αβγά. Με τα νέα δεδομένα στην επόμενη σεζόν στη Football League θα παίζουνε 28 ομάδες. Από 14 σε κάθε Όμιλο.

Δεν θα βρούνε ένα λαμόγιο σε κάθε Όμιλο. Δεν θα βρούνε ένα λαμόγιο σε ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα; Εύκολα. Μην τυχόν μάλιστα και το έχουνε βρει ήδη.

Πώς βρήκε δηλαδή την άκρη ο Ηρακλής; Κάνανε νταραβέρι με τους Πόντιους Κατερίνης, βάλανε μπροστά το Ηρακλής κι όλα καλά κι όλα ωραία. Όλα τα χρέη σε Εφορία, ποδοσφαιριστές, τρίτους και υπαλλήλους, γραφτήκανε στο χιόνιο. Σέντζι δεν πήρε κανένας κι ο Ηρακλής ζει και βασιλεύει. Και με λίγη προσπάθεια, του χρόνου επανέρχεται στη Superleague.

Εύκολα μπορούνε να ξηγηθούνε και την ίδια βιόλα και στον Άρη. Κάνουνε νταραβέρι με μια ομάδα, βάζουνε μπροστά το Άρης, αλλάζουνε τα χρώματα σε κίτρινο-μαύρο. Αλλάζουνε το σήμα, με τον θεό του πολέμου, ορίζουμε σαν έδρα, το Βικελίδης και άσε τα κορόιδα που έχουνε λαμβάνειν να κλαίνε με μαύρο δάκρυ. Μόνο στους ποδοσφαιριστές η μαυρομμύτα έχει γράψει εννέα εκατομμύρια Γιούρο. Χώρια αυτά της Εφορίας. Ακόμα και να έμενε η ομάδα στη Superleague και πάλι δεν θα μπορούσε να βγει η επόμενη σεζόν. Πολύ περισσότερο στη Β' Εθνική που με αυτές τις συνθήκες βάζεις λουκέτο.

Τα τρία κατοστάρικα σκάρτα, που είναι τα γκαραντί έσοδα στη φούτμπολ λίγκ (τηλεοπτικά χορηγίες) δε φτάνουν στην περίπτωση του Άρη ούτε ζήτω.

Το κοντέρ μηδενίζει και... νέα χρέη

Με τη συγχώνευση... το κοντέρ μηδενίζει, η ομάδα μέσα σε ένα χρόνο ξανά προς τη δόξα τραβά. Ελεύθερη βαρών. Σηφάκης, Καστίγιο και σία από τα λεφτά που τους χρωστάνε θα πάρουν από τα τρία το μακρύτερο. Για να επιστρέψει και πάλι ο Κόντης, να ξαναφέρει καραβιές ποδοσφαιριστών από τη Λατινική Αμερική και να ξαναδημιουργήσουνε νέα χρέη.

Κι αν τα βάλεις κάτω λοιπόν, αυτή είναι η καλύτερη λύση. Αργός θάνατος θα ήταν η παραμονή του Άρη στη Superleague. Με τον υποβιβασμό αντίθετα και τη πατέντα της συγχώνευσης, βγαίνει η θηλιά των χρεών από το λαιμό τους. Κι αν τα βάλεις κάτω, κι από αγωνιστικής πλευράς, αυτή είναι η σωστή θέση του Άρη. Η 15η. Προετελευταίος μετά τη Κέρκυρα. Τελικό υποτίθεται ότι παίζανε το Σάββατο. Και σε ένα ολόκληρο δεύτερο ημίχρονο, δεν κάνανε ούτε μια φάση. Ούτε μια ευκαιρία δεν καταφέρανε να βγάλουνε. Ο Πανθρακικός αντίθετα, βγαίνοντας στην κόντρα, είχε τρία τετ α τετ. Μαθηματικά βέβαια ακόμα υπάρχουν ελπίδες. Ουσιαστικά όμως τα πάντα έχουν κριθεί.

Δύο νίκες έχει ο Άρης στις δέκα τελευταίες αγωνιστικές. Που θα βρει βαθμούς από δω και πέρα; Το Σάββατο στο Περιστέρι με τον Ατρόμητο; Όταν θα πάει να παίξει χωρίς Ζαραδούκα, Παπαστεριανό και Κοέλιο; Ή μπορεί αυτός ο Άρης να κερδίσει τη μεθεπόμενη αγωνιστική τον Αστέρα Τρίπολης στο "Βικελίδης"; Μόνο αν οι άλλοι δεν κατέβουν καθόλου στο γήπεδο. Και τελευταία αγωνιστική στη Σκόντα. Κι όταν στα δύο από αυτά τα τρία ματς, δεν θα παίξει ο Αγκάνθο που συμπλήρωσε δέκα κάρτες. Δίκαια πέφτει ο Άρης. Όταν μέσα στο γήπεδο σου δεν κερδίζεις ΑΕΚ, ΟΦΗ, Πανθρακικό και χάνεις από Πλατανιά και Πας Γιάννινα, δεν δικαιούσε να μείνεις στην κατηγορία.

Ρεκόρ αλλαγών στον πάγκο

Ταυτόχρονα ο Άρης είναι η μοναδική ομάδα που δεν έχει νίκη εκτός έδρας. Κι η μοναδική ομάδα, επίσης που έχει αλλάξει πέντε προπονητές. Ξεκίνησε με Κατσαβάκη. Συνέχισε με Πασιαλή-Μπουγιουκλή και μετά φέρανε αυτό τον Αλκαράθ.

Όταν έφυγε αυτός για την Ισπανία, ο Μιχαλήτσος δεν άρεσε στους Σουπεράδες και πήρανε τον Σούλη Παπαδόπουλο για να τους σώσει. Πώς να σωθείς όμως με πέντε νίκες στα 27 μέχρι τώρα παιχνίδια, κανείς δεν μπορεί να σωθεί. Ερευνητέο είναι όμως και το κατά πόσο θέλουν να σωθούνε, εκτός αν υπήρχαν αφελείς που πιστεύανε ότι τον Άρη θα τον έσωνε η δυναμική παρουσία του Πολατιάν στη διαιτησία. Σοβαροί να είμαστε.

Μήπως όμως η λύση της χρεοκοπίας και της συγχώνευσης που λέγαμε είναι πολύ καλύτερη από τη σωτηρία; Συν ότι όλα ξεχνιούνται. Ψάχνει κανείς στον Ηρακλή να βρει τι έγινε τα προηγούμενα χρόνια; Όλοι έχουνε πέσει με τα μούτρα στην τεράστια προσπάθεια να ξαναφέρουνε την ομάδα εκεί που ανήκει. Αυτό θα γίνει και στον Άρη. Με την πατέντα της συγχώνευσης όλα γράφονται στο χιόνι, όλα ξεχνιούνται και ο δρόμος για τη Superleague είναι ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα. Υπομονή για ένα χρόνο και ξανά-μανά για καινούργια χρέη.