Με τις ομάδες δεν συμβαίνει το ίδιο. Δεν υπάρχουν ειδικοί που να διορθώνουν εύκολα τις βλάβες. Άσχημα ξεκίνησε η Μπάγερν στην Μπουντεσλίγκα, άσχημα συνεχίζει.

Η διαφορά από την Ντόρτνμουντ αντί να μειώνεται αυξάνεται κι έχει φτάσει στους 17 βαθμούς. Άσχημα ξεκίνησε στην Ιταλία η Ίντερ, άσχημα συνεχίζει κι η απόστασή της από την Μίλαν είναι στο -13. Άσχημα ξεκίνησε η Μπενφίκα στην Πορτογαλία αλλά και στη συνέχει απου βελτιώθηκε, η Πόρτο κρατάει τη διαφορά στους +8.

Ο πρωταθλητής Παναθηναϊκός (όπως και οι τρεις παραπάνω) ξεκίνησε άσχημα, συνεχίζει άσχημα, είναι μόλις στο -2, αλλά δεν βελτιώνεται με τίποτα. Η βλάβη που λέγαμε στην αρχή, έχει όνομα στο ποδόσφαιρο και τη λένε ντεφορμάρισμα. Δεν λέμε ότι ο Σπυρόπουλος είναι για πέταμα. Είναι κακός όμως σε όλα τα παιχνίδια. Δεν υπάρχει έξω δεξιά που να μην έχει καλοπεράσει μαζί του.

Σίγουρα ο Τζόρβας δεν είναι γκολκίπερ περιωπής. Πέρυσι όμως τα λάθη του ήταν λίγα. Εφέτος είναι πολλά και επαναλαμβανόμενα. Ο Αντωνίου, είπε, "δεν πιστεύω πως ένας παίκτης που πήρε πέρυσι το πρωτάθλημα , φέτος επειδή μεγάλωσε δεν μπορεί να παίξει". Πράγματι. Μόλις 31 είναι ο Κατσουράνης. Οι φορές όμως που μπόρεσε να παίξει φέτος ήταν ελάχιστες κι όχι παραπάνω από το να βγάλει μία-δύο μπαλιές.

Ο Ζιλμπέρτο που είναι 34, σίγουρα δεν μπορεί και το έχει αναγνωρίσει κι ο ίδιος όταν είπε μετά το ντέρμπι με την ΑΕΚ, "δεν είμαι τόσο νέος πλέον για να μπορών να τρέχω συνέχεια πάνω -κάτω". Για τον Καραγκούνη που είναι 33, ο Νιόπ[λιας είχε κρίνει από το καλοκαίρι ότι δεν μπορεί και το ίδιο φαίνεται να πιστεύει κι ο Φερέιρα. Ο Γκοβού είναι 31 και προς το παρών, δεν έχει μπορέσει να βοηθήσει κι αυτό δεν αφορά την ηλικία του. Ο Νίνης με τον Λέτο που είναι τζόβενα, δεν έχουν προσφέρει λόγω τραυματισμού.

Μάνι-μάνι φτάνουμε στους μείον 7 ποδοσφαιριστές. Και με τους έξι από αυτούς βασικούς κι από ότι φαίνεται αναντικατάστατους. Με μια δεύτερη σκέψη μπορείς να πεις πάλι καλά. Πάλι καλά που ο Παναθηναϊκός είναι μόνο στο -2. Είτε επειδή καθαρίζει γι αυτόν ο Σισέ, είτε επειδή ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να καθαρίσει σε τρία παιχνίδια κι έχει ισάριθμες ήττες. Μπορεί όπως λένε όλοι εκ των υστέρων ο (διπλωματούχος) προπονητής Νιόπλιας να μην έκανε καθόλου τακτική αλλά το πρόβλημα αυτό για τον Παναθηναϊκό είναι το ελάσσων. Το μείζον είναι ότι η ομάδα αντί να τρέχει περπατάει. Γι αυτό και η αλλαγή προπονητή πέρασε στο ντούκου.

Η Κέρκυρα στην πρεμιέρα του Μπάντοβιτς έκανε διπλό μέσα στη Νέα Σμύρνη. Η Σκόντα με τον μαθητευόμενο Νίκο Παπαδόπουλο αναστήθηκε. Ο ΠΑΟΚ με τον χωρίς προϋπηρεσία στην Σούπερλιγκ, Μάκη Χάβο, βελτιώθηκε. Η ΑΕΚ με τον Χιμένεθ ταρακουνήθηκε. Μόνο ο Παναθηναϊκός έμεινε ίδιος κι η ομάδα του Φερέιρα δεν έχει καμία διαφορά με την ομάδα του Νιόπλια.

Είναι απλό και προφανές: Τέτοιου είδους "βλάβες" στο ποδόσφαιρο δεν διορθώνονται αν αλλάξει ο "μάστορας" στον πάγκο. Δεν βιάζομαι να πω ότι όλοι οι 30+ ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού είναι εξοφλημένοι και οι -30 που εν παίζουν καλά είναι άχρηστοι. Το ίδιο το ποδόσφαιρο όμως έχει δώσει απαντήσεις σε τέτοιου είδους προβλήματα. Αν μία ομάδα, ένα σύνολο ποδοσφαιριστών είναι σε τόσο κακή κατάσταση, εννιά φορές στις δέκα η ζημιά είναι ανεπανόρθωτη (για σοβαρές μεταγραφές Γενάρη μήνα στο ελληνικό ποδόσφαιρο μην το συζητήσουμε).

Στις εννιά φορές, συμπεριλαμβάνεται και ο περσινός Ολυμπιακός. Αν ο Παναθηναϊκός κάνει στη συνέχεια την έκπληξη κι αποτελέσει την εξαίρεση θα το δούμε. Στο ποδόσφαιρο, σε αντίθεση με την Παναγία της Τήνου που έχει σταματήσει προ πολλού τα θαύματα, κάποιες φορές γίνονται.