Τι σχέση, όμως, μπορούν να έχουν τα πρόσωπα στην Ελλάδα με τους θεσμούς;

Σχετικά με τον Πολιτισμό υπάρχει παράδειγμα. Κορυφαίος υπουργός από τη Μεταπολίτευση και μετά ο Κώστας Καραμανλής. Που τίμησε τη θέση όντας και Πρωθυπουργός ταυτόχρονα το 2004 ενόψει της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων. Ποια ήταν η σχέση του Κ. Καραμανλή με τον Πολιτισμό;

Τη μία και μοναδική φορά που πήγε στο θέατρο σαν υποψήφιος πρωθυπουργός, έδωσε το στίγμα της προσωπικής του αισθητικής. Παρακολούθησε την παράσταση "Σεσουάρ για δολοφόνους"! Απ' όλες τις θεατρικές παραστάσεις σ' αυτή τον στείλανε να πάει. Να γελάει με μια κραγμένη αδερφή, που χτενίζει τους πελάτες στο κομμωτήριο με σκέρτσα και νάζια.

Ο πολιτισμός του πρωθυπουργού της χώρας έφτανε μέχρι τον Παντελή Καναράκη. Και με γενικό γραμματέα του υπουργείου τον Ζαχόπουλο, που αποτελούσε προσωπική του επιλογή. Κι αν ο Ζαχόπουλος έγινε διάσημος με τον μπουλκουμέ της Τσέκου, καταλαβαίνεις σε τι επίπεδο γαμούσανε και δέρνανε οι άλλοι.

Όσο για τον Βουλγαράκη, που επίσης υπηρέτησε επίσης το θεσμό, πληροφορίες αναφέρουν ότι σύντομα εκδίδει επιστημονική διατριβή περί του "ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό". Κορυφαία επιλογή του ΠΑΣΟΚ στο πόστο ο παρ' ολίγον αρχηγός του (και πρωθυπουργός) Ε. Βενιζέλος. Ο ορισμός της φαυλότητας. Κορυφαία πολιτική πράξη του να κάνει το νταραβέρι με τον Μπατατούδη και να αγοράσει το υπουργείο Πολιτισμού το "Ακροπόλ". Τότε πράγματι υπήρχανε λεφτά, ο Βενιζέλος ήξερε πώς να τα χαλάει κι ο Μπατατούδης ήξερε πώς να τα παίρνει.

Σάββατο βράδυ χτυπήσανε στο "Ελ Πάσο" τον Μπάγεβιτς κι από την Κυριακή το πρωί ο Νικητιάδης δεν έχει βάλει γλώσσα μέσα του. Σβάρνα έχει πάρει τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, εφημερίδες. Κατ' αρχήν μίλησε σαν Πάνος Σόμπολος: "Εκδηλώθηκε η βαρβαρότητα σε όλο της το μεγαλείο. Είναι θέμα ημερών να βρεθούν οι κύριοι αυτοί ενώπιον της δικαιοσύνης". Περιγράφει τα γεγονότα, κάνει ρεπορτάζ και δίνει πληροφορίες.

Στη συνέχεια κάνει και σχόλιο: "Δεν γίνεται ελάχιστοι ανεγκέφαλοι να αμαυρώνουν την ιστορία του αθλητισμού και του λαϊκότερου αθλήματος". Η ικανότητά του στο χειρισμό της ελληνικής γλώσσας πράγματι καταπλήσσει. Η πρωτοτυπία του χαρακτηρισμού "ανεγκέφαλοι" εντυπωσιάζει.

Εκεί, όμως, που ο Νικητιάδης έδωσε ρεσιτάλ ήταν όταν συνδύασε το αίτιον με το αιτιατόν: "Πάντα το κράτος λειτουργούσε μ' αυτόν τον τρόπο, χωρίς ανατροπές και αλλαγές. Επιτέλους ανατρέπουμε καταστάσεις κι έτσι θα κάνουμε και στον αθλητισμό". Τι θέλει να πει ο ποιητής;

Θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε πενηνταράκια. Ότι αυτή η Κυβέρνηση δεν είναι σαν όλες τις άλλες, που έβλεπαν τα τρένα να περνούν. Κάνει ανατροπές. Κι όπως κάνουμε παντού ανατροπές, έτσι θα κάνουμε και στον αθλητισμό. Μάλιστα. Ποιες είναι, λοιπόν, αυτές οι ανατροπές που έχουνε γίνει μέχρι τώρα;

Ότι κόψανε 13ο και 14ο μισθό στις συντάξεις. Ότι πετσοκόψανε τις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων. Ότι για να φτάσει κάποιος να δικαιούται σύνταξη 300 Ευρώ, πρέπει να δουλεύει μίνιμουμ μέχρι τα 65. Ότι κατεβάσανε το βασικό μισθό στους νεοπροσλαμβανόμενους από τα περιβόητα 700 Ευρώ, στα 520. Ότι έχουνε πηδήξει τον κοσμάκη στις αυξήσεις. Όχι μόνο σε βενζίνες, ποτά και τσιγάρα, αλλά μέσω του ΦΠΑ σε οτιδήποτε υπάρχει στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Ότι απαγορεύσανε με νόμο τις αυξήσεις στις αποδοχές στον ιδιωτικό τομέα.

Αυτές είναι οι μέχρι τώρα ανατροπές. Όλα τα άλλα είναι ακόμα στο "θα". Ποιος έχασε, όμως, τον αυτοσεβασμό και το φιλότιμο για να τον βρούνε οι πολιτικοί; Τα λεφτά που έχουνε πάρει από την τσέπη του κόσμου τα βαφτίζουνε ανατροπές. Χωρίς να ντρέπονται γι' αυτά που λένε. Κάποιοι στην κυριολεξία περαστικοί.

Από τον τίτλο "Υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού" το δεύτερο σκέλος πράγματι δικαιολογείται. Τουρίστας είναι στην εξουσία αυτός ο Νικητιάδης. Όπως οι προηγούμενοι που πέρασαν και οι επόμενοι που θα έρθουν. Περαστικός.

Και σαν τουρίστας αναφέρει τις εντυπώσεις και τα σχόλιά του για την επίθεση στον Μπάγεβιτς. Άλλωστε εντελώς τυχαία και συμπτωματικά βρίσκεται σε αυτή τη θέση. Αν δεν είχανε καρφώσει τον Βοσκόπουλο για τα χρέη στην Εφορία, υπουργός θα ήταν ακόμα η Άντζελα Γκερέκου. Δεν αλλάζει τίποτα όμως. Όπως λέει κι ο Τόλης, "κι εσύ θα φύγεις και θα περάσεις".