Με πάσα ειλικρίνεια

Έχει όρια η σαχλαμάρα; Έχει όρια η μπουρδολογία; Ίσως είναι λίγο μικρότερες από το σύμπαν, γιατί, όπως έλεγε η Μαρινέλα "πρέπει να χωράνε κάπου".

Και να σαχλαμαρίζουν και να σαλιαρίζουνε, στο γυαλί, η Φαίη, η Ελένη και η Τατιάνα, νο πρόμπλεμ. Η δουλειά τους είναι αυτή. Στη προκειμένη περίπτωση όμως δεν έχουμε να κάνουμε με πρωϊνάδικο η μεσημεράδικο, που το μόνο που δεν έχουνε κάνει είναι να τη βγάλουνε και να αρχίζουνε να τη παίζουνε.

Εδώ μιλάμε για μεγάλους ανθρώπους. Για σοβαρούς υποτίθεται ανθρώπους.

Για πολιτικούς. Πήγε λοιπόν στη Θεσσαλονίκη ο Πανούσης βρήκε τον Μπουτάρη να υπογράψουν μνημόνιο συνεργασίας για τον χάρτη της εγκληματικότητας της πόλης. Για δουλειά δηλαδή. Δεν βρεθήκανε για να πιούνε κανένα τσίπουρο, η κανένα κατρούτσο. Αφού τελειώσανε στηθήκανε απέναντι στις κάμερες, κι ο Πανούσης που έχει και την ιδιότητα μάλιστα του καθηγητή και του επιστήμονα, άρχισε να λέει:

"Είναι μία ευχάριστη εμπειρία να συνομιλούν δυο άνθρωπο που κατέχουν αξίωμα και είναι αναρχικοί στη σκέψη και στη δράση".

ΤΟΜΠΟΛΑ. Μιλάμε πράγματι για μνημείο σαχλαμάρας και μπουρδολογίας. Για την εφαρμογή στη πράξη της θεωρίας "λέμε καμιά μαλακία για να περάσει η ώρα". Η απίστευτη ευκολία με την οποία ελαφρύνουν τη βαρύτητα των λέξεων. Μέχρι γελοιοποίησης τους. Και φέροντες μάλιστα τον τίτλο του καθηγητή. Από που κι ως που αναρχικός ο Πανούσης στη δράση και στη σκέψη; Ποιος είναι οι δραστηριότητες του, πέραν από τους διορισμούς σε κρατικές θέσεις και την είσπραξη κρατικού χρήματος;

Και εν πάση περιπτώσει, αν αύριο κάνει "επανάσταση" η Χρυσή Αυγή και συλλάβουν όλους τους αναρχικούς, θα τσουβαλιάσουνε τον Πανούση και θα τον στείλουνε στις φυλακές Δομοκού, στο ίδιο κελί με τον Μαζιώτη; Τέτοια αυτογελοιοποίηση ούτε ο Τζίμης Πανούσης.

*** Κι η ερμηνεία για όλη αυτή τη γελοιότητα είναι τόσο απλή, όσο και το "ένα κι ένα κάνουν δυο". Πέρα από τις ιδεολογίες που έχουν καταρρεύσει, η Ελλάδα είναι μία χώρα που δεν έχει παραγωγή. Κι έχει ταυτόχρονα ένα λαό με μηδενικό αισθητήριο και μηδενικές αντιδράσεις. Αν γίνεις εσύ καραγκιόζης, στη καθημερινότητα σου, είτε την προσωπική είτε την επαγγελματική θα γελοιοποιηθείς. Θα φθαρείς. Θα έχεις συνέπειες. Το να γίνει καραγκιόζης, όποιος έχει δημόσιο λόγο, δεν στοιχίζει απολύτως τίποτα. Κι όχι μόνο έχει μηδενικό κόστος, αλλά επιβραβεύεται κι από πάνω. Η διαφορά δεν κρίνεται στη ποιότητα, αλλά στο παπατζιλίκι. Και με βάση το παπατζιλίκι, ξεχωρίζουν οι καλύτεροι του είδους.

Άδωνις Γεωργιάδης, Γιακουμάτος, Βαρουφάκης κλπ κτπ στη πολιτική, Γιώργος Τράγκας, Γιώργος Αυτιάς, Γιώργος Παπαδάκης στην δημοσιογραφία. Και μ' αυτά και μ αυτά φτάσαμε στον Γιάνη Βαρουφάκη. Που βρήκε τον τρόπο να μας πει ότι αλλάζει το πολιτικό σκηνικό.

Το μήνυμα που ήρθε από την τελευταία συνεδρίαση του Γιούρογκρουπ, ήταν σαφές: Ο Γιάνης Βαρουφάκης, όπως επισήμαναν, έγκυροι πολιτικοί αναλυτές, εμφανίσθηκε με νέο λουκ.

Τέρμα τα πουκάμισα έξω. Αυτή τη φορά, το λευκό πουκάμισο που φόραγε το είχε μέσα από το παντελόνι. Ένα σαφές και ξεκάθαρο μήνυμα, ότι ο Γιάνης, έχει αλλάξει μυαλά. Έχει γίνει μετριοπαθής και συγκαταβατικός. Δείγμα ότι είμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία. Παλιά οι μάγκες λύνανε το ζωνάρι. Για να δείξουνε ότι είναι έτοιμοι για καβγά. Αυτό έκανε κι ο Γιάνης, όταν είχε τα πουκάμισα έξω.

Ότι " εγώ δεν παίρνω χαμπάρι, κι ήρθα εδώ για να τσακωθώ". Τώρα, με το πουκάμισο μέσα θέλει να πει ότι είμαι έτοιμος για να τα βρούμε. Όταν μιλάμε ωστόσο για Υπουργούς του ΣΥΡΙΖΑ, οφείλουμε να πούμε, ότι πρόκειται για ψυχούλες. Ανεξαρτήτως φύλλου. Άνδρες γυναίκες. Δεν πρόκειται για σκληρούς και ανάλγητους πολιτικούς, όπως οι προηγούμενοι. Στους αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό που κυριαρχεί είναι το συναίσθημα. Και γι αυτό ακριβώς ο ένας μετά τον άλλον βάζουν τα κλάματα. Και δεν είναι ψεύτικα δάκρυα σαν της Μάρθας Βούρτση, στις ελληνικές ταινίες. Είναι αληθινά. Είναι αριστερά δάκρυα. Επειδή το αριστερό μάτι βγάζει πιο πολλές σταγόνες από το δεξί. Έχουμε και λέμε λοιπόν:

- Έκλαψε στη Βουλή ο Κωνσταντινέας, ένας μαντράχαλος δυο μέτρα, όταν μίλησε για το Νομοσχέδιο - Κοντονή.

- ' Έκλαψε στη Γερμανία, για τις θηριωδίες των Ναζί, η Ζωή Κωνσταντοπούλου.

- Έκλαψε η Ραχήλ Μακρή στην ΕΡΤ, όταν πήγε και είδε με τα ίδια της τα μάτια να επιστρέφουν οι αγωνιστές της Δημοσιογραφίας, που είχαν διορίσει το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία και σαν συνεπείς δημοσιογράφοι είναι πάντα με την Κυβέρνηση.

- Έκλαψε και η Νάντια Βαλαβάνη, αγκαλιά με τις καθαρίστριες, όταν τις δέχθηκε στο γραφείο της, στο Υπουργείο Οικονομικών.

Ύστερα όμως απ αυτές τις μερικές σκηνές, από τον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο, ας γυρίσουμε πάλι στα σπουδαία και σοβαρά. Να επιστρέψουμε δηλαδή στον αναρχικό στη σκέψη και στη δράση Γιάννη Πανούση. Που άφησε τις σαχλαμάρες και μίλησε σοβαρά και υπεύθυνα, όπως αρμόζει σε έναν Υπουργό:

"Να θυσιαστούν οι εξαγγελίες της Αριστεράς και όχι ο λαός".

Είπατε τίποτα; Ήξερε γιατί τον έβαλε στην Κυβέρνηση ο Τσίπρας. Ο Πρωθυπουργός της χώρας, δεν είναι κανένα κορόιδο. Έβαλε τον Πανούση, επειδή θα τον χρειαζόταν. Θα τον χρειαζόταν, να λέει αυτά που είπε. Ότι ακριβώς έλεγαν Σαμαράς και Βενιζέλος. Στο πόντο: Οτι "εμείς προκειμένου να σώσουμε την Ελλάδα και τους Έλληνες, αγνοούμε το πολιτικό κόστος. Πληρώνουμε το τίμημα των μέτρων για να σωθεί η πατρίδα". Κι αυτό ακριβώς λέει ο Πανούσης κατ εντολή Τσίπρα: Να τα βρούμε με τους θεσμούς. Να θυσιάσουμε τις προεκλογικές εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ για να σωθεί ο λαός. Ο Πανούσης άλλωστε ούτε ΣΥΡΙΖΑ είναι, ούτε καν αριστερός. Είναι αναρχικός στη δράση και στη σκέψη. Μιλάμε για ξύλο με φύλλο μπακαλιάρο.

Οι εξελίξεις ωστόσο τρέχουν. Ο Ακαδημαϊκός και γραμματέας της αρχαιολογικής εταιρείας, Βασίλης Πετράτος, δήλωσε ότι η ανασκαφή της Αμφίπολης, ήταν σκηνοθετημένη. Η Άννα Παναγιωταρέα. η καθηγήτρια, ήταν εκπρόσωπος Τύπου, μουσαντένιου τάφου. Ντροπή. Να συκοφαντούν δηλαδή έναν ογκόλιθο του πνεύματος, του μεγέθους της Άννας Παναγιωταρέα. Και κλείνουμε με ένα από τα καλύτερα ανέκδοτα.

Ο Νίκος Χατζηνικολάου (που ειρήσθω εν παρόδω έτρωγε τις προάλλες στο "21" στο Κεφαλάρι με τον Β. Βαρδινογιάννη), είχε καλεσμένο στην εκπομπή του τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Του απευθύνει τη πρώτη ερώτηση και τι βρήκε να πάει ο πάντα ευγενής, αλλά και ετοιμόλογος Ευάγγελος: "Θα σας απαντήσω με πάσα ειλικρίνεια".

Το πως δεν πέσανε τα τσιμέντα στο κτίριο του Σταρ και δεν κατέρρευσε όλο το οικοδόμημα, ήταν ένα θαύμα. Να είναι καλά πάντως ο άνθρωπος. Μας έκανε να γελάσουμε. Επιβεβαιώνοντας για μία ακόμα φορά το προσονύμιο που τον ακολουθεί από τα φοιτητικά του χρόνια: Ευάγγελος Βενιζέλος ή Πανταλήθειας.

(Λάκης Υφαντής. Ενδεχόμενα, ο τρίτος αδελφός των Κατσάμπα που κάνει σόλο καριέρα. Σαφές δείγμα της σχέσης των Ελλήνων με την αισθητική. Αλλά σε κάθε περίπτωση πολύ πιο κοντά στη τέχνη απ ότι ο Γιάννης Πανούσης και ο Γιάνης Βαρουφάκης στη σοβαρότητα)