Αν είσαι οπαδός του Παναθηναϊκός και βλέπεις τη μπάλα στον αέρα στην περιοχή σου κι από κάτω ο Σαριέγκι να παλεύει σώμα με σώμα με κάποιον αντίπαλο επιθετικό κλείνεις τα μάτια για να μην δεις το κακό. Εννιά φορές στις δέκα σε τέτοια φάση γίνεται ζημιά. Αν η μπάλα είναι κοντά στο τέρμα ο αντίπαλος θα πάρει την κεφαλιά κι έγκειται στη δικιά του ευστοχία και ικανότητα αν θα την κάνει γκολ. Αν είναι πιο πίσω το σίγουρο είναι ότι ο Βάσκος θα ταλαιπωρηθεί.

Σπάνια κεντρικός αμυντικός έχει τόσο εμφανή και παρατεταμένη αδυναμία στις εναέριες μονομαχίες. Στην αντίπαλη περιοχή στα στημένα με λίγη φόρα ο Σαριέγκι σηκώνεται πολύ καλά, παίρνει τις κεφαλιές κι ενίοτε μάλιστα σκοράρει. Στη δική του περιοχή όχι μονομαχία δεν μπορεί να κερδίσει, αλλά ούτε καν να τζαρτζάρει. Και δεν χρειάζεται (προκειμένου να εκτεθεί) να είναι ο αντίπαλος κανένας δίμετρος σωματάρας. Μέχρι και ο λάιτ Κλάους Αθανασιάδης, μπορεί να τον φέρει βόλτα. Κατ' αρχήν τον προλαβαίνει στην ταχύτητα και πηδάει πρώτος στη μπάλα.

Δύσκολη, όμως, η συνέχεια. Αφού θα πρέπει να την κατεβάσει, να την κοντρολάρει και να σουτάρει. Διαδικασία που δίνει πολύτιμο χρόνο στον αμυντικό. Αν δεν πρόκειται, όμως, για τον Σαριέγκι που έχοντας αδυναμία να μαρκάρει με το σώμα προσπαθεί να τον σταματήσει με τα χέρια. Το κράτημα, όμως, δεν είναι "στιγμιαίο". Είναι διαρκές και επαναλαμβανόμενο. Ο Βοσκάκης δείχνει τη βούλα και το +2 του Παναθηναϊκού στην κορυφή γίνεται -1.

Στο αμέσως προηγούμενο κείμενο έγραφα ότι στα επόμενα τέσσερα "φιλικά" ματς και στο ντέρμπι θα κριθεί ο τίτλος. Ότι όλα θα κριθούν στα παιχνίδια Παναθηναϊκού-ΠΑΟΚ, ΟΦΗ-Ολυμπιακού, στα Ολυμπιακός-Άρης και ΑΕΚ-Παναθηναικός την επόμενη αγωνιστική και στη συνέχεια στο ντέρμπι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός.

Το ματς τη Κυριακή στο ΟΑΚΑ, στα πρώτα 45 λεπτά έμοιαζε πράγματι για "φιλικό". Στα περισσότερα παιχνίδια, άλλωστε, ο Παναθηναϊκός συνηθίζει να σπαταλά το πρώτο ημίχρονο. Δεν ήταν αυτό, όμως. Το γήπεδο ήταν άδειο από κόσμο και δεν υπήρχε η πίεση της εξέδρας προς τους ποδοσφαιριστές. Ειδικότερα του γηπεδούχου. Το ματς πήγαινε στο ρελαντί χωρίς σκληρά μαρκαρίσματα και έντονες προσωπικές μονομαχίες. Πηγαίνοντας στην ανάπαυλα οι δύο ομάδες στα αποδυτήρια, το ταμπλό έδειχνε ότι ο Βοσκάκης είχε σφυρίξει μόλις έξι φάουλ! Επιβεβαίωση ότι επρόκειται για ένα λάιτ παιχνίδι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του φιλοξενούμενου. Αυτουνού δηλαδή που θέλει (να κοιμίσει τον αντίπαλο) να το κλέψει.

Σημειολογικά μπορούμε να πούμε ότι ανάμεσα στα δύο παιχνίδια ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκού στην Τούμπα και της Κυριακής στο ΟΑΚΑ, κλείνει ένας κύκλος. Έχει μεσολαβήσει ένας γύρος με το τελευταίο πολύ καλό παιχνίδι των "πρασίνων" να ανατρέχει στην Τούμπα. Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός αγκομαχούσε. Ήταν πρώτος έφτασε μάλιστα τη διαφορά και στο +5, αλλά δεν έπειθε.

Είναι πολύ καλό στο ποδόσφαιρο και ειδικότερα στον πρωταθλητισμό να κερδίζεις κι όταν δεν παίζεις καλά, αλλά ο Παναθηναϊκού κάπου το έχει παρακάνει. Έχει τη θέληση, προσπαθούσε, αλλά οι αδυναμίες του ήταν εμφανείς. Θεωρητικά όλα είναι ακόμα ανοιχτά. Μένουν ακόμα επτά ματς και στο ντέρμπι στο ΟΑΚΑ.

Οι ελπίδες του Παναθηναϊκού παραμένουν ατόφιες, θεωρητικά όμως. Στην πράξη το προβάδισμα του Ολυμπιακού είναι μεγαλύτερο από τον έναν βαθμό που λέει το ταμπλό. Είναι σαφώς καλύτερος σαν ομάδα και τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή έχει και ψυχολογικό προβάδισμα. Η ευκολία με την οποία καθαρίζει τα τελευταία παιχνίδια είναι χαρακτηριστική. Αν το δούμε σαν εικόνα ότι ο τίτλος είναι στην κορυφή μιας σκάλας, ο Παναθηναϊκός δείχνει να παραπατάει και να κατεβαίνει τα σκαλιά κι ο Ολυμπιακός να ανεβαίνει με φόρα.

Λέγαμε στο προηγούμενο κείμενο ότι παρά το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός είναι δύο βαθμούς μπροστά οι μπουκ φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος δίνουν τον Ολυμπιακό. Τώρα με το χέρι στην καρδιά ποιος θα έβαζε τα λεφτά του, να ποντάρει στον Παναθηναϊκό;