Να ψάξει παίκτες, όχι ανεμόμυλους
Κι από την μεγαλύτερη ζημιά μπορείς να βγάλεις κέρδος. Κι η χειρότερη χασούρα μπορεί να σου αποφέρει κάτι. Πρακτικά και ουσιαστικά: Ο ΠΑΟΚ οφείλει να κάνει τώρα αυτό που δεν έκανε πέρυσι ο Ολυμπιακός.
Το να κυνηγήσει πάση θυσία τους ανεμόμυλους των play off δεν λέει απολύτως τίποτα. Όπως δεν θα λέει τίποτα από μόνη της η αλλαγή του Παύλου Δερμιτζάκη.
Η εικόνα του ΠΑΟΚ το Σάββατο επιβεβαίωσε ότι το πρόβλημα δεν είναι στιγμιαίο: Πέντε βαθμοί σε έξι ματς με μία μόλις νίκη. Τέσσερα γκολ όλα κι όλα, έχοντας σκοράρει σε δύο μόλις παιχνίδια. Το πρωτάθλημα μπορεί να έχει ακόμα 24 αγωνιστικές, αλλά είναι εμφανές ότι αυτή η ομάδα είχε διάρκεια διετίας. Δεν μπορεί να πάρει παραπάνω: Το 2008 πήγαν στον ΠΑΟΚ οι 33χρονοι σήμερα Γκαρσία-Ίβιτς. Την ίδια σεζόν κι ο Μουσλίμοβιτς που μπορεί να είναι 29 αλλά χωρίς έκρηξη και με προβλήματα τραυματισμών θυμίζει βετεράνο. Στα 34 βαδίζει ο Μπρούνο Τσιρίλο.
Αλλαγή φρουράς
Η κατάσταση που βρίσκεται η ομάδα δεν της αφήνει κανένα περιθώριο να επιμένει να βάζει στόχους. Δεν λέμε και να τα παρατήσει. Λέμε ότι ο Ζαγοράκης σαν άνθρωπος του ποδοσφαίρου οφείλει να κάνει το αυτονόητο. Σιγά-σιγά ν’ αρχίζουν να παίζουν και οι άλλοι ποδοσφαιριστές. Μπορεί ο Κρέσιτς να βγήκε συμπτωματικά μετά τον τραυματισμό του 36χρονου Χαλκιά στο «Άμστερνταμ Αρένα», αλλά από εδώ και πέρα ο ΠΑΟΚ πρέπει να πάει συνειδητά σε τέτοιες επιλογές. Να παίξει και ο Ζουέλα. Να παίξει και ο Φωτάκης. Να παίξει και ο Κουτσιανικούλης και γιατί όχι ο Κλάους Αθανασιάδης. Κάτι τέτοιο δεν μεταφράζεται υποχρεωτικά σε λευκή πετσέτα. Το αντίθετο. Επιβάλλεται να δεις το έμψυχο υλικό σου και να το αξιολογήσεις σωστά. Έστω και εν μέσω προβλημάτων. Αν δεν παίξουν τώρα οι ποδοσφαιριστές που είναι «από πίσω» πότε θα παίξουν; Κι αν δεν παίξουν πως θα αξιολογηθούν σωστά ενόψει του ξεσκαρταρίσματος που έτσι κι αλλιώς θα γίνει στο τέλος της σεζόν.
Πέρυσι που ο Ολυμπιακός παράπαιε οι προπονητές επέμεναν στα παλιά φθαρμένα υλικά. Αντί να πάρει χρόνο συμμετοχής ο Κυριάκος Παπαδόπουλος, βάζανε τον Ζεβλάκοφ. Αντί να παίξει ο Γιαννάκης Παπαδόπουλος δίνανε φανέλα βασικού στον περιπατητή Έντσο Μαρέσκα. Αντί να μετατρέπεται σαν λύση ανάγκης έξω δεξιά ο Τοροσίδης θα μπορούσαν να είχαν δοθεί ευκαιρίες στον Φετφατζίδη. Τα προβλήματα σου δίνουν αυτή τη δυνατότητα. Στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να βγάλεις κάποιους παίκτες και στη χειρότερη να διαπιστώσεις ότι και οι αναπληρωματικοί δεν μπορούν να προσφέρουν. Και στις δύο όμως περιπτώσεις έχεις κέρδος. Το κέρδος της γνώσης σχετικά με το υλικό που υπάρχει στην ομάδα σου.
Έχει μόνο να κερδίσει
Δεν μιλάμε για κάτι που μονολεκτικά προσδιορίζεται λανθασμένα σαν «ανανέωση». Με δεδομένο ότι κάποιοι βασικοί στον ΠΑΟΚ και αντικειμενικά στο τέλος της καριέρας τους (σε υψηλό επίπεδο) βρίσκονται και υποκειμενικά δεν μπορούν, η επιλογή να αξιολογηθεί όλο το ρόστερ είναι επιβεβλημένη. Και ειδικότερα οι νεαροί ποδοσφαιριστές. Ο ιδανικός συνδυασμός θα ήταν αν η στροφή αυτή συνδυαζόταν με την επιλογή ενός «κανονικού» προπονητή που θα μπορούσε να κάνει αυτή τη διαχείριση με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Πράγματι από εδώ και πέρα ο ΠΑΟΚ δεν έχει τίποτα άλλο να χάσει. Αντίθετα μπορεί να κερδίσει κάτι ή και πολλά, αν παρθούν σωστές αποφάσεις και λειτουργήσει στη σωστή κατεύθυνση.