Η Εθνική το Σάββατο το βράδυ στη Βαρσοβία, κόντρα στη Ρωσία, κάποιες πιθανότητες τις έχει. Λίγες; Λίγες. Ελάχιστες; Ελάχιστες. Μπάλα είναι. Ένα παιχνίδι είναι. Η Ελλάδα στις εκλογές της Κυριακής, τί πιθανότητες έχει να γλιτώσει; Μπρος γκρεμός και πίσω Τσίπρας, είναι το δίλημμα. Πράγματι. Στο ποδόσφαιρο, έστω κι αν στα τρία από τα τέσσερα ημίχρονα ήμασταν απαράδεκτοι, παραμένουμε ζωντανοί. Είμαστε ακόμη μέσα στο κόλπο. Ελπίζουμε. Να βελτιωθούν οι ποδοσφαιριστές ατομικά, να βελτιωθεί η ομάδα σα σύνολο.

Αυτή η ομάδα με τα προβλήματά της και τα κουσούρια της είναι ίσως το μοναδικό που έχει μείνει από την πάλαι ποτέ “ισχυρή Ελλάδα” που παρέδωσε ο Σημίτης στον Καραμανλή.

Πέμπτη 7 του μήνα, πρώτη μέρα στη Βαρσοβία. Στο Σέρατον, το ξενοδοχείο της ΟΥΕΦΑ οι τηλεοράσεις δείχνουν και ξαναδείχνουν τα πρωινά χαστούκια του Κασιδιάρη στη Λιάνα Κανέλη. Ο Μισέλ Πλατινί αφού ενημερώνεται ότι πρόκειται για βουλευτή που χειροδικεί κατά βουλευτίνας, κουνάει με απογοήτευση το κεφάλι του: Τι τύχη μπορεί να έχει αυτή η χώρα;

Όλες αυτές τις μέρες τα διεθνή δίκτυα παίζουν Συρία και την κρίση του ευρώ με την Ελλάδα να προηγείται μακράν σε σχέση με Ιταλία και Ισπανία. Μέχρι και η Β. Κορέα ανησυχεί σφόδρα από το ενδεχόμενο να φύγει η Ελλάδα από τη ζώνη του ευρώ.

Προφανώς έχουν επενδύσει σε ευρώ και τρέμουν στο ενδεχόμενο της γενικότερης κατάρρευσης. Στο ποδόσφαιρο, όμως, αντέχουμε. Η Εθνική Ελλάδας αντέχει. Εδώ και οκτώ χρόνια. Πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2004, παρούσα στο Euro του 2008 έστω κι αν απογοήτευσε, παρούσα στο Μουντιάλ του 2010. Παρούσα και το 2012 στα γήπεδα της Πολωνίας. Τί άλλο έχει μείνει ζωντανό στην Ελλάδα στα οκτώ χρόνια που πέρασαν;

Ο Κάρα είναι μάχιμος

Ο Σημίτης ιδιωτεύει, είναι κλεισμένος στην Αναγνωστοπούλου και δεν μπορεί να ξεμυτίσει από το σπίτι του. Ο Καραμανλής που θα τα έβαζε με τους νταβατζήδες έχει λουφάξει στην Αθήνα. Ο Καραγκούνης αντίθετα είναι εδώ. Είναι μάχιμος. Με τις αδυναμίες του, με τις ποδοσφαιρικές υπερβολές του, αλλά είναι εδώ.

Οδήγησε την ομάδα σε τρεις ακόμα διοργανώσεις. Έστω κι αν παίζει αναχρονιστικό ποδόσφαιρο, έστω κι αν θέλει μια μπάλα μόνος του. Έστω κι αν θέλει να χτυπάει όλα τα φάουλ. Είναι αρχηγός. Έχει χάσει μάχες, αλλά έχει κερδίσει πολλές περισσότερες. Και το Σάββατο το βράδυ έχει να δώσει μία ακόμη. Έστω κι αν το φαβορί είναι οι Ρώσοι, με τους μπουκ να τους δίνουν στο 1.65 και την Ελλάδα στο 5.

Για τη μάχη της Κυριακής των εκλογών σε ποιον αρχηγό να πιστέψεις; Τα ξένα κανάλια δείχνουν από άδειες παραλίες στα ελληνικά νησιά, από τις ταβέρνες στην Αθήνα ερημωμένες και τους μαγαζάτορες “αυτά έχουν να γίνουν από την Κατοχή”,

Η ισχυρή Ελλάδα, η Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων έχει μεταβληθεί σε Ψωροκώσταινα. Τίποτα δεν είναι ίδιο. Τίποτα δεν έχει μείνει από το χθες. Δεν είναι μόνο η οικονομία που έχει χρεοκοπήσει. Η κρίση έχει ισοπεδώσει τα πάντα. Καταρρέουν τράπεζες, κόμματα, εκδοτικά συγκροτήματα, επαγγέλματα είναι προς εξαφάνιση. Μόνο η Εθνική Ελλάδας συνεχίζει να παραμένει σταθερή αξία. Με τις αδυναμίες και τα προβλήματά της. Έχει ένα βαθμό και ελπίζει. Η Ολλανδία δεν έχει κανέναν.

Το δίλημμα των εκλογών είναι σαφές. Ή πτώχευση και ξαφνικός θάνατος (όπως κάποτε στο ποδόσφαιρο) ή Μνημόνιο και αργός θάνατος. Η ελπίδα για ανάπτυξη, ύστερα από κάποιες δεκαετίες, είναι τόσο μακρινή όσο μακριά ήταν κι ο Παράδεισος που ευελπιστούσαν οι Χριστιανοί στην Αρχαία Ρώμη όταν τους έτρωγαν τα λιοντάρια.

Η ελπίδα, τουλάχιστον, για το ματς το Σάββατο το βράδυ είναι άμεση. Δύσκολο; Δύσκολο. Ακατόρθωτο, όμως, όχι. Ο Καραγκούνης άλλωστε το έχει ξανακάνει. Ο Σαμαράς και ο Τσίπρας τι έχουν κάνει μέχρι τώρα στην καριέρα τους;