Ο Ολυμπιακός του Βαλβέρδε
Ο Κώστας Καίσαρης αποθεώνει τον Ερνέστο Βαλβέρδε. Στη δεύτερη θητεία του στον Ολυμπιακό ο Βάσκος τεχνικός βάζει την προσωπική του σφραγίδα και φτιάχνει την ομάδα που θέλει και αυτός.
Το ποδόσφαιρο είναι δίκαιο. Μπορεί κάποιες φορές να αργεί, αλλά στο τέλος επιβραβεύει. Δεν ήταν αυτός ο Ολυμπιακός να τερματίσει τέταρτος σε αυτόν τον όμιλο. Και καλύτερος είναι από Μαρσέιγ και Ντόρτμουντ και την Αρσεναλ κοίταξε στα μάτια μέσα στο Εμιρέιτς.
Το διπλό στο Βελοντρόμ πιστώνεται σε μεγάλο βαθμό στον Ερνέστο Βαλβέρδε. Μέσα από τα προβλήματα οι ομάδες, είτε καταρρέουν, είτε βγάζουν τον χαρακτήρα τους. Με δύο δεξιά μπακ (Μοδέστο, Μανιάτης) και ένα αριστερό (Χολέμπας) συγκροτήθηκε η ερυθρόλευκη μεσαία γραμμή.
Και τι έγινε; Η μηχανή δούλεψε ρολόι. Και αυτή είναι δουλειά του προπονητή. Να έχει έτοιμο τον Μανιάτη για να παίξει, όχι στη φυσική του θέση στα πλάγια της άμυνας, αλλά στη μεσαία γραμμή. Να έχει τον Χολέμπας πιστό σκυλί πολέμου που ιδρώνει την φανέλα και δίνει ό,τι έχει και δεν έχει μέσα στο γήπεδο. Να εμφανίζει τον Μαρκάνο στο καλύτερο του μέχρι τώρα παιχνίδι. Και τελικά να βρίσκει το γκολ που του λείπει από τον Φετφατζίδη, που στο αμέσως προηγούμενο ματς με τον Παναθηναϊκό ήταν εκτός 18ασας.
Αγωνιστική ετοιμότητα!
Η τακτική Βλαβέρδε, ο τρόπος με τον οποίο προσέγγισε το ματς και η ταυτότητα που έβγαλε η ομάδα στο γήπεδο είναι η μία πλευρά του νομίσματος. Οτι- ανεξαρτήτως απουσιών- ο Ολυμπιακός ακόμα και με αυτή την πειραματικά μεσαία γραμμή έπαιξε το παιχνίδι του και δεν αλλοίωσε την αγωνιστική του φυσιογνωμία. Για να γίνει αυτό όμως, απαραίτητη προϋπόθεση ήταν η αγωνιστική ετοιμότητα.
Δεν ήταν τυχαίο πως παίκτες που έρχονται από τον πάγκο χωρίς παιχνίδια στα πόδια τους και ρυθμό, έκαναν ματς όπως αυτό που έκανα ο Μανιάτης και ο Μαρκάνο. Ο Φετφατζίδης που με τον ΟΦΗ είχε χαθεί, άρπαξε την ευκαιρία και δεν την άφησε να πάει χαμένη. Ο Μέγιερι ματς με ματς γίνεται καλύτερος.
Τα λάθη του Ερνέστο...
Δεν είναι ο Βαλβέρδε αλάνθαστος στις μέχρι τώρα επιλογές του. Στην αρχή της σεζόν έκανε το ακατανόητο πείραμα με τον Μαρκάνο στη θέση του Αβραάμ. Οι ποδοσφαιριστές που έφερε (Ορμπάιθ, Γέστε, Μαρκάνο) δεν έχουν κάνει μέχρι τώρα τίποτα το ιδιαίτερο. Εδειξε ότι δεν εμπιστεύεται τον Μακούν και τον ξεκίνησε βασικό στο ντέρμπι όταν δεν είχε άλλες λύσεις.
...που δεν έχει όμως εμμονές
Δεν υπάρχουν όμως προπονητές που να είναι 100% σωστοί σε όλες τις επιλογές τους. Και δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση ο Βαλβέρδε. Ο Βάσκος όμως είναι ένας προπονητής χωρίς εμμονές. Δεν διστάζει να αναθεωρήσει τις απόψεις του και να μαθαίνει από τις λανθασμένες επιλογές του. Έχει φιλοσοφία και άποψη για το ποδόσφαιρο αλλά ταυτόχρονα ψάχνεται. Ψάχνεται για να βρει κάθε φορά τις κατάλληλες λύσεις. Μια ποδοσφαιρική προσωπικότητα, που ξεχειλίζει σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Στοιχεία που έχει καταφέρει να εμφυτεύσει και στην ομάδα, αλλά και στους ποδοσφαιριστές.
Ο Ολυμπιακός του Βαλβέρδε πιστεύει στις δυνατότητες του, μπαίνει σε όλα τα γήπεδα για να κάνει παιχνίδι, που δεν φοβάται κανέναν. Ακόμα και στην περίπτωση του Βελοντρόμ όταν είχε στη μεσαία γραμμή, τρεις πλάγιου μπακ.