Ο Σισέ και η Άρια Αγάτσα

Τις τελευταίες μέρες ο Αντώνης Σαμαράς έχει πέσει σε βαθιά περισυλλογή. Κάποοι μάλιστα έλεγαν ότι βρίσκεται στα πρόθυρα βαρειάς κατάθλιψης. Η αυτοδυναμία ήταν πλέον όνειρο απατηλό. Καταλληλότερος με ποσοστοό πάνω από 50% κανένας. Οι μεταγραφές του Μπουμπούκου-Άδωνη και του πρώην ΕΠΕΝίτη Βορίδη από το ακροδεξιό ΛΑΟΣ, είχαν βγει τζούφιες. Αυτός ο μπαχλάς ο Καμμένος του είχε κάνει μεγάλη ζημιά.

Είχε βάλει το τηλέφωνο στη δόνηση για να μην το ακούει να χτυπάει και σπάνε ακόμη περισσότερο τα νεύρα του. Στην πρόσφατη ομιλία του στο Αιγάλεω, ούτε μια φορά δεν του φώναξαν "νάτος, νάτος ο Πρωθυπουργός". Να του σηκώσουν λίγο το ηθικό. Λες και να το 'καναν επίτηδες. Ξαφνικά το τηλέφωνο άρχισε να αναβοσβήνει. Ήταν ο Μιχελάκης. Το σήκωσε, όλο νεύρα...

-Λέγε, τι θέλεις;

-Πρόεδρε μου, τάξε μου.

-Σου είπα λέγε τι θέλεις και κόψε τις μαλακίες πρωί-πρωί γιατί δεν έχω όρεξη.

-Πρόεδρε μου έχω ευχάριστα νέα.

-Στο λέω για τελευταία φορά. Πες μου τι θέλεις γιατί θα στο κλείσω στη μούρη.

-Πρόεδρε μου, τους πήραμε και τα σώβρακα. Τις κιλότες θα έλεγα καλύτερα. Τον σκίσαμε τον χοντρό.

-Άσε τη σάλτσα και λέγε.

-Πρόεδρε μου, τις πήραμε τις εκλογές. Η αυτοδυναμία είναι γεγονός. Κλαίω από συγκίνηση. Μόλις με πήρε τηλέφωνο από τη Λιβαδειά η Άρια Αγάτσα ότι θέλει να προχωρήσει στη Νέα Δημοκρατία. ΟΙ εκλογές έχουν κριθεί.

Όπως ο Πατέρας έφερε τον Σισέ...

Για κάποια δευτερόλεπτα ο Αντώνης Σαμαράς έμεινε άναυδος. Ένας κόμπος στο λαιμό άρχισε να τον πνίγει. Χτύπησε το κουδούνι στη γραμματέα του και ζήτησε να του φέρει ένα ποτήρι νερό. Για να συνέλθει από τη ταραχή και την ταχυπαλμία. Πράγματι οι μεγάλες χαρές είναι σαν τις μεγάλες νίκες. Δεν είναι εύκολο να τις αντέξεις. Όσο κωλοπετσωμένος κι αν είναι ο Σαμαράς, έχει αισθήματα. Αφού συνήλθε από το πρώτο σοκ πήρε αμέσως πίσω τον Μιχελάκη.

-Ρε μεγάλε έχω μια ιδέα. Να στείλουμε ελικόπτερο στη Λιβαδειά για να φέρουμε την Αγάτσα στη Συγγρού. Μιλάμε και γαμώ τις μεταγραφές. Όπως ο Πατέρας έφερε τον Σισέ στην Αθήνα με το λίαρ τζετ (του τότε φίλου του, Βαγγέλη Μαρινάκη) το ίδιο να κάνουμε κι εμείς. Και να δώσουμε σήμα στις τοπικές να στείλουμε κόσμο για την υποδοχή.

Ο ΜΙχελάκης συμφώνησε αλλά προσέκρουσε στην έντονη αντίδραση της Αριάδνης Αγάτσα: "Εγώ κύριε Μιχελάκη, είμαι ένα σεμνό και ταπεινό κορίτσι της επαρχίας. Δεν είμαι σταρ. Δεν είμαι η Έλλη Στάη, μια απλή δημοσιογράφος της ΕΡΤ ήμουνα . Και πολύ περισσότερο σε τέτοιου είδους προκλήσεις, τι θα πουν μετά οι ψηφοφόροι μου; Πες του προέδρου ότι τον ευχαριστώ κι ότι θα κατέβω στην Αθήνα με το ΚΤΕΛ. Αυτές τις κρίσιμες ώρες που περνάει ο τόπος δεν επιτρέπεται να σπαταλάμε βενζίνη".

Πράγματι. Τίποτα δεν είναι πλέον ίδιο στην κεντρική πολιτική σκηνή. Η Άρια Αγάτσα τόλμησε τη ρήξη. Με τα δήθεν στερεότυπα και τις διαχωριστικές γραμμές. Ούτε ιδεολογίες υπάρχουν πλέον και πολύ περισσότερο μπλε και πράσινα καφενεία. Το ξέρει αυτό η Αριάδνη για το νομό Βοιωτίας από πρώτο χέρι. Ένα προς ένα έχει οργώσει όλα τα χωριά. Το Στείρι, το Κυριάκι, τη Κορακολίθου, το Λυρί, τους Τσουκαλάδες. Κυριαρχεί τη σήμερον ημέρα είναι το "ότι φάμε κι ότι πιούμε", που η Άρια Αγάτσα με τη προσχώρηση της στη Νέα Δημοκρατία το έκανε πράξη.

Συμμαχία και με το διάολο

Μια επαρχιωτοπούλα που μεγάλωσε στην πολιτική αγκαλιά του Ακριβάκη και στην αθλητική του Κατσιμπάρδη, έδειξε το δρόμο για το μέλλον: Ποια κόμματα και μαλακίες; Αυτό που μετράει πάνω από όλα είναι η επανεκλογή. Αν δεις ότι δεν βγαίνεις με το ΠΑΣΟΚ, θα συμμαχήσεις μέχρι και με τον διάολο. Πολύ περισσότερο με τον Αντώνη Σαμαρά, που είναι ωραίος και ευπρεπής.

Κάποιοι κακοήθεις βέβαια έχουν αρχίσει ήδη τα πικρόχολα σχόλια. Για πολιτική κωλοτούμπα της Άριας λες και στην πέμπτη δεκαετία της ζωής που βρίσκεται, μπορεί να παριστάνει την Νάντια Κομανέτσι. Τρίχες κατσαρές. Αν είναι να πέσουν πατσαβούρες αυτές σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να κατευθυνθούν στο ωραίο πρόσωπο της Αριάδνης Αγάτσα. Θα ήταν άλλωστε και αγενές απέναντι σ μια κυρία. Αν υπάρχει ένοχος λοιπόν σ' αυτό το καραγκιοζιλίκι, αυτός είναι ο Σαμαράς. Όχι η Άρια, που του χτύπησε την πόρτα, αλλά αυτός που της την άνοιξε.

Η Άρια δεν έκρυψε ποτέ αυτό που είναι. Από την κλαδική της Θήβας στην ΕΡΤ κι από την ΕΡΤ στη Βουλή. Από τον Ανδρέα στον Σιμήτη, από τον Σιμήτη στον Γιωργάκη κι από τον Γιωργάκη στον Βενιζέλο. Και τώρα που είδε ότι το ΠΑΣΟΚ ξόφλησε έκοψε λάσπη. Την έκανε και πήγε στον Σαμαρά. Κανένα πρόβλημα για την Άρια και πολύ περισσότερο για τον Σαμαρά. Έστω και μεταχειρισμένη την δέχτηκε στη μεγάλη αγκαλιά της Νέας Δημοκρατίας.

Όλοι οι καλοί άλλωστε χωράνε. Ο δρόμος προς την εξουσία μέσω της Ν. Δ είναι ανοιχτός για όλους. Από πρώην ακροδεξιούς σαν τον Βορίδη μέχρι την πρώην Πασιονάρια της Λιβαδειάς, Άρια Αγάτσα.