Τι έγινε τελικά; Μέσα σ' ένα Σαββατοκύριακο ήρθανε όλα Τούμπα; Και που είναι οι Γερουλάνοι, οι Παπουτσήδες και οι Μπιτσαξήδες που θέλουνε σώνει και καλά να δώσουνε πρωτάθλημα στον Παναθηναϊκό;

Γιατί δεν καταφέρανε να τον βοηθήσουνε να περάσει από τη Λιβαδειά; Γιατί δεν φράκαραν τον Ολυμπιακό στην Τούμπα; Επειδή έχει βάλει τις φωνές ο Βαγγέλης και τους έχει ξεμπροστιάσει; Σοβαροί να είμαστε. Ακόμα και στην Ελλάδα στο ποδόσφαιρο παίζουν έντεκα εναντίον έντεκα και στο τέλος το πρωτάθλημα (κατά κανόνα) το παίρνει ο καλύτερος. Και δεν μιλάμε για εποχές παράγκας που παράπεμπαν σε ΤΣΣΚΑ. Λέμε για περιπτώσεις σαν το πρωτάθλημα που διανύουμε. Ο Θεός ο ίδιος να κατέβαινε στη Λιβαδειά δεν θα μπορούσε να γλιτώσει τον Παναθηναϊκό.

Πως να κερδίσεις ένα παιχνίδι όταν δεν κάνεις ούτε μια ευκαιρία. Μια είχε γίνει όλη κι όλη στο ματς κι αυτή ήταν από τον Λεβαδειακό, όταν ο Κατσουράνης έβγαλε τη μπάλα πάνω από τη γραμμή. Ποιος μπορούσε να σταματήσει την Κυριακή τον Ολυμπιακό στην Τούμπα; Κανένας. Ότι και να γινόταν το παιχνίδι θα ήταν δικό του. Δεν λέω ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο όλα είναι καλά και άγια. Όλοι ψάχνονται. Ακόμα κι αυτοί που σκίζουνε τα ρούχα ρους για το περιβόητο πενήντα-πενήντα. Αν προσπαθήσουμε να βάλουμε αυτά που έχουν γίνει μέχρι τώρα στο ζύγι, ο Ολυμπιακός κάποια παράπονα δικαιούται να έχει. Ούτε τον πυρετό τους δεν δίνουν οι διαιτητές. Και σε λίγες περιπτώσεις τον έχουνε πάει κόντρα. Χωρίς, όμως, να μπορούμε να πούμε ότι έχουνε σπρώξει τον Παναθηναϊκό. Χωρίς να μπορείς να πεις ότι διακρίνεις κάποιο οργανωμένο σχέδιο. Επειδή, λοιπόν, ο Γερουλάνος (πράγματι) έβαλε μέσα στο αθλητικό Νομοσχέδιο τη διάταξη Τσάκα, θέλει σώνει και καλά να δώσει το πρωτάθλημα στον Παναθηναϊκό;

Ο Παπουτσής πράγματι είναι Παναθηναϊκός. Τις προάλλες μάλιστα έδωσε βραβεία στους Β. Βαρδινογιάννη και Ν. Πατέρα για τις δωρεές τους στην Αστυνομία (λες και οι ένστολοι έχουν μεγαλύτερους ανάγκες από τους πεινασμένους και τους άστεγους). Να δεχτώ ότι σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να έχει μεροληπτήσει μαζί με τον ΓΓΑ Π. Μπιτσαξή στο θέμα των μετακινήσεων. Σε βαθμό, όμως, που αφαιρεί το πρωτάθλημα από τον Ολυμπιακό; Σε βαθμό που να μιλάνε για πόλεμο κατά του Ολυμπιακού μέχρι και οι χαροκαμένες μάνες της Θύρας 7, στο μνημόσυνο των παιδιών τους.

Για δεύτερη φορά να είμαστε σοβαροί. Μπορούμε να καταλάβουμε. Ξέρουμε. Η επικοινωνία παίζει το ρόλο της. Πως γίνεται, όμως, ο Πιλάβιος να είναι πέρσι ο "καλύτερος πρόεδρος που θα μείνει για τριάντα χρόνια στη θέση του" κι εφέτος να θέλουμε να τον φάμε (αν είναι δυνατόν) σήμερα; Οι απαντήσεις σε όλα αυτά δόθηκαν το Σαββατοκύριακο. Ο Παναθηναϊκός που έπαιρνε τα περισσότερα από τα τελευταία παιχνίδια με τη ψυχή στο στόμα, άφησε τρεις πόντους στη Λιβαδειά. Ήταν τόσο κακός που άλλα 90 λεπτά να παίζανε δεν θα μπορούσε, όχι να γυρίσει το ματς, αλλά ούτε να ισοφαρίσει. Ο Ολυμπιακός την Κυριακή ήταν τόσο καλός, που ακόμα κι ο Γουεμπ να σφύραγε, που έδωσε τα δύο πέναλτι εις βάρος της Τσέλσι στο ντέρμπι με τη Γιουνάιτεντ, δεν θα μπορούσε να τον σταματήσει. Το κοντράστ των δύο παιχνιδιών μέσα σε 24 ώρες έδειξε ποια είναι η καλύτερη ομάδα.

Και με δεδομένο ότι πρόκειται για μεγάλη ομάδα, δεν της ταιριάζουνε αυτές οι υστερικές φωνές. Δεν ταιριάζουν στο μέγεθος του Ολυμπιακού αυτές οι συμπεριφορές. Και σε τελική ανάλυση ποιοι είναι αυτοί που θέλουν δήθεν να δώσουν το πρωτάθλημα στον Παναθηναϊκό; Ακόμα και να το ήθελαν μπορούν να το σχεδιάσουν και να το πραγματοποιήσουν; Για τρίτη φορά να είμαστε σοβαροί. Δύο γαϊδουριών άχυρο δεν μπορούν να μοιράσουν οι Γερουλοπαπουτσήδες. Όπως όλοι σχεδόν οι πολιτικοί. Αν ήταν ικανοί, άξιοι κι αποτελεσματικοί δεν θα είχαν χρεωκοπήσει τη χώρα.