Οι ζοχάδες, ο Πανίκας κι η "κάθαρση"

Παρακολουθώ όλες αυτές τις ημέρες τις αντιδράσεις για την ανατροπή της Απόφασης για Βόλο-Καβάλα: κραυγές για τα μάτια του κόσμου. Φωνές επειδή θίγονται τα συμφέροντα μας και δεν θα παίζουμε στη Σούπερλιγκα. Δάκρυα για την κάθαρση που πάει χαμένη. Κάποιοι που έχουν ζοχαδιαστεί, γιατί θα έπαιρναν στο τσάμπα παίκτες που θα έμεναν ελεύθεροι, κάνουν τουμπεκί επειδή δεν μπορούνε να βγούνε και να το πούνε φόρα παρτίδα.

Τέλος πάντων... Ότι θα ερχότανε κάποια στιγμή που θα ήμουν πιο κοντά στον Μπιτσαξή, παρά σε όλους τους όλους, δεν το περίμενα ποτέ. Κι ο Αλέξης Κούγιας άλλωστε στην προκειμένη περίπτωση έδειξε μεγαλοθυμία: "Χαίρομαι που έμειναν στη Σούπερλιγκα ο Βόλος κι η Καβάλα. Χαίρομαι που οι δύο πόλεις πανηγυρίζουν". Εγώ -σου λέει- σαν Κούγιας είμαι ικανοποιημένος που έμεινε η ποινή του δια βίου αποκλεισμού από το ποδόσφαιρο για Μπέο-Ψωμιάδη. Κι εδώ είναι που θα κάνουμε ένα διάλειμμα ολίγων λεπτών.

Η στέρηση των ποδοσφαιρικών δικαιωμάτων δεν είναι κάτι πρωτότυπο. Έχει προηγηθεί η στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων, που επιβάλλεται σαν ποινή από τα δικαστήρια. Είτε για κάποιο χρονικό διάστημα, είτε δια βίου. Όσοι π.χ είχαν συνεργασθεί με τη Χούντα είχαν τιμωρηθεί με πενταετή στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων.

Οι πρωτεργάτες όπως ο Στέλιος Πατακός με ισόβια στέρηση του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Σε άλλες περιπτώσεις προβλέπεται η ποινή της αργείας. Όπως συνέβη σχετικά με τον Παναγιώτη Ψωμιάδη. Πρώην Νομάρχης, μέχρι πρότινος Περιφερειάρχης, ερασιτέχνης τραγουδιστής, ποδοσφαιριστής, κωμικός και τρόφιμος των τηλεοπτικών παραθύρων και πολλά άλλα. Σχολιάζοντας, λοιπόν, την ποινή της αργείας που του είχε επιβληθεί, ο επανομαζόμενος και Πανίκας έδειξε πόσο σέβεται τους θεσμούς και τη Δημοκρατία: "Πρόκειται για μια πολιτική δίωξη. Είμαι πολύ σκληρός για να πεθάνω. Δεν αλλάζει τίποτα. Εδώ θα είμαι κάθε μέρα. Στο γραφείο μου".

Ο παμπόνηρος Πόντιος τα είχε προβλέψει όλα. Μάχη έχει δώσει στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας για να πάρει τη θέση του αντιπεριφερειάρχη Μακεδονίας, ο αδερφός του Διονύσης. Που ήταν για πολλά χρόνια ΠΑΣΟΚ, αλλά στα γεράματα, αποφάσισε να στηρίξει το αίμα του. Επειδή λοιπόν ο Ψωμιάδης ήξερε ότι έχει αυτή την εκκρεμότητα και το ενδεχόμενο να τιμωρηθεί με αργεία, είχε φροντίσει να τον διαδεχθεί ο αδερφός του. Για να μπορεί να λέει "δεν αλλάζει τίποτα" και να φωνάζει "θα είμαι εδώ κάθε μέρα στο γραφείο μου".

Με βάση λοιπόν τη συμπεριφορά Ψωμιάδη μπορούμε να πούμε ότι η διαγωγή των Μπέου-Ψωμιάδη είναι κοσμιοτάτη. Δεν βγήκε να πει ο Μπέος δεν αλάζει τίποτα, εγώ θα διοικώ τον Ολυμπιακό Βόλου από το κελί μου στις φυλακές Ναυπλίου. "Κι αύριο που θα βγω θα είμαι κανονικά στο γραφείο μου". Ούτε ο υπό αναζήτηση Μάκης Ψωμιάδης σχολίασε την τελεσίδικη πλέον ποινή του ισόβιου αποκλεισμού του.

Με βάση λοιπόν τις συμπεριφορές οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου έστω κι αν εγκαλούνται για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, έχουν δείξει πολύ μεγαλύτερο σεβασμό στις σε βάρος τους αποφάσεις, από ότι ο πρώην Περιφερειάρχης Π. Ψωμιάδης. Να το κάνουμε λοιπόν πενηνταράκια: Αν μιλάμε για κάθαρση, για εξυγίανση και νομιμότητα υπάρχουν πολύ χειρότερα από το ποδόσφαιρο. Στη μπάλα τουλάχιστον είναι ήδη στη φυλακή κι οι 80 τυλιγμένοι σε μια κόλλα χαρτί.

Στη Ζίμενς δεν έγινε απολύτως τίποτα. Στο Χρηματιστήριο, στα Ομόλογα και στο Βατοπέδι η δικαιοσύνη έψαχνε να βρει το κουτί με τα σπίρτα. Όπως λέει κι η παροιμία που έλκει την καταγωγή από την Αλβανία "Τάτσι, Μήτσι, Κώτσι". Ο Τάσος, ο Μήτσος κι ο Κώστας. Τα βρίσκουν μεταξύ τους. Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν πάντα συμφέροντα. Θα φωνάξει η Λάρισα που δεν κατάφερε μέσω της τεθλασμένης να μείνει στην κατηγορία. Θα φωνάξει ο Ηρακλής που υποβιβάστηκε για την ασφαλιστική ενημερότητα, ενώ για το στήσιμο των παιχνιδιών επιβλήθηκαν ποινές αφαίρεσης βαθμών. Θα φωνάξει ο Παναθηναϊκός κι οι εφημερίδες με τους δημοσιογράφους που τον εκφράζουν.

Πέρα από όλα αυτά υπάρχει η ουσία. Δεν θα συμφωνήσω ότι πρόκειται για κουκούλωμα. Όλα γίνονται στην Ελλάδα, αλλά θεωρώ αδιανόητο Μπέος και Ψωμιάδης εκεί που βρίσκονται να έχουν τη δυνατότητα να επηρεάζουν αποφάσεις. Και το τελευταίο. Τα δικαστήρια δεν δικάζουν με βάση το παρελθόν και τις συμπεριφορές των ανθρώπων. Για να καταδικάσουν θα πρέπει να έχουν στη διάθεση τους στοιχεία. Οι "δραστηριότητες" των Μπέου-Ψωμιάδη είναι δεδομένες. Και για αυτό τιμωρήθηκαν. Επαρκή στοιχεία για τις πράξεις τους δεν υπήρχαν.