Τέλος καλό, όλα καλά. Ολα νορμάλ. Ολα φυσιολογικά την τελευταία αγωνιστική. Χωρίς να ξεχνάμε ότι υπάρχει και τρίτο ημιχρόνιο: Η υπόθεση της Βέροιας για το όβερ με τον Ολυμπιακό. Η κανονική περίοδος, ωστόσο, σχόλασε. Εν αναμονή των πλέι οφς, ένα άλλο ιδιαίτερο ματς είναι σε εξέλιξη: Αλέξης Κούγιας - Στιβ Κακέτσης 2-2. Πρώτος ξεκίνησε ο Κούγιας και ο Κακέτσης, ο οποίος δεν αφήνει τίποτα να πέσει κάτω, απάντησε και εξακολουθεί να απαντάει. Αφορμής δοθείσης, λοιπόν, να κάνουμε μια σούμα. Μια ανακεφαλαίωση.

Δεν είναι πολλοί. Πέντε-έξι άνθρωποι είναι όλοι κι όλοι. Οι πρωταγωνιστές στο ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια: Βαγγέλης Μαρινάκης. Γιάννης Αλαφούζος. Δημήτρης Μελισσανίδης. Αλέξης Κούγιας. Ο Αχιλλέας Μπέος που μπορεί να έχει φύγει, αλλά έχει εκκρεμότητες και ανοιχτούς λογαριασμούς. Ο Νικόλας Πατέρας που έχει αποχωρήσει από τον Παναθηναϊκό, αλλά κάποιοι επιμένουν να τον βάζουν στο κάδρο. Χθες φίλοι, σήμερα στα χαρακώματα, αύριο ποιος ξέρει τι.

Σήμερα κάνουμε παρέα, αύριο είμαστε χώρια. Όπως πχ η τηλεοπτική εξομολόγηση του Στιβ Κακέτση: "Ήμουν 35 χρόνια φίλος με τον Αλέξη Κούγια. Τώρα πλέον όχι". Την προηγούμενη βδομάδα, είχε προηγηθεί ανάλογη τοποθέτηση του Αχιλλέα Μπέου: "Με τον Μαρινάκη ήμασταν φίλοι. Από τη στιγμή που κάνει παρέα με τον Κούγια, όχι".

Να τα πάρουμε, όμως, από την αρχή και με τη σειρά;

• Πατέρας-Μαρινάκης-Μελισσανίδης έγιναν φίλοι στις αρχές της δεκαετίας του '90 κι έκαναν μάλιστα οικογενειακή παρέα, με το σπίτι του ενός, να είναι ανοιχτό για τους άλλους.
• Αλαφούζος-Μαρινάκης ήταν συνέταιροι στον ΣΚΑΪ.
• Μπαίνοντας στο ποδόσφαιρο ο Πατέρας αναπτύσσει σαν πρόεδρος του Παναθηναϊκού, στενές σχέσεις με τον Αχιλλέα Μπέο.
• Όταν ο Β. Μαρινακης αγοράζει τον Ολυμπιακό αναπτύσσει στενές σχέσεις με τον Αχιλλέα Μπέο.
• Επιστρέφοντας ο Ν. Πατέρας στον Παναθηναϊκό δηλώνει ότι το "ελληνικό ποδόσφαιρο είναι τυχερό, που ο Βαγγέλης είναι πρόεδρος στον Ολυμπιακό κι εγώ στον Παναθηναϊκό".
• Μαρινάκης-Πατέρας τα σπάνε κι ο Αχιλλέας Μπέος χρεώνει την υπόθεση-Δαλούκα στον Ν. Πατέρα και αναπτύσσει ακόμα πιο στενές σχέσεις με τον Β. Μαρινάκη.
• Ο Αλ. Κούγιας για δύο τουλάχιστον χρόνια καταφέρεται συνεχώς κατά του Β. Μαρινάκη.
• Με αφορμή τα επεισόδια του ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός στο Καραϊσκάκης (το γκολ του Κατσουράνη που δεν μέτρησε) ο Μαρινάκης τα σπάει με τον Αλαφούζο και αποχωρεί από τον ΣΚΑΪ.
• Με την επιστροφή του Δ. Μελισσανίδη στην ΑΕΚ σε συνδυασμό με την συμμετοχή του στην αγορά του ΟΠΑΠ, οι σχέσεις τους με τον Β. Μαρινάκη φτάνουν στα άκρα.
• Μελισσανίδης-Κούγιας χωρίς να έχουν ιδιαίτερες παρτίδες, είχαν καλές σχέσεις. Με τον Κούγια να είναι προσκεκλημένος του Μελισσανίδη στο ταξίδι της ΑΕΚ, το 1996 στο βομβαρδισμένο Βελιγράδι, για το φιλικό με την Παρτίζαν.
• Με τη μεταγραφή του Πλέγα από την Παναχαϊκή στον Ολυμπιακό ο Αλέξης Κούγιας αναθεωρεί τις απόψεις του για τον Βαγγέλη Μαρινάκη. Σε σημεία να αναθεωρεί την αρχική κατάθεση του, στον κ. Κορέα για την εγκληματική οργάνωση.
• Μετά την πρόταση του εισαγγελέα κ. Πούλιου για τα στημένα (απαλλαγή του Β. Μαρινάκη, παραπομπή του Αχ. Μπέου) ο δήμαρχος του Βόλου δηλώνει με κάθε αφορμή ότι έχει αποστασιοποιηθεί από τον πρόεδρο του Ολυμπιακού.
• Ο Αλ. Κούγιας στην κατάθεση του στον Ανακριτή κ. Ανδρεαδάκη, μιλάει πλέον για σκευωρία εις βάρος του Β. Μαρινάκη (σχετικά με την "εγκληματική οργάνωση") από τους Πατέρα, Μελισσανίδη, Αλαφούζο, Κακέτση και Θωμαΐδη.
• Πατέρας-Μελισσανίδης έχουν ακόμα πιο στενές σχέσεις. Ο Πατέρας με τον Μπέο δεν έχουν καμία σχέση, ενώ Μελισσανίδης-Μπέος δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν.

Όλα αυτά μέχρι σήμερα. Αύριο κανείς δεν μπορεί να ξέρει τι θα προκύψει και ποιες θα είναι οι διαφοροποιήσεις. Να το ξαναπούμε λοιπόν για μια ακόμα φορά, χωρίς να μας ενδιαφέρει ποιος έχει δίκιο και ποιος έχει άδικο. Γιατί δεν έχει καμία σημασία. Οι φιλίες, οι έχθρες, οι αντιπαλότητες, είναι για τον κόσμο. Για τον πολύ κόσμο. Που για μια κουβέντα, για ένα καπρίτσιο κόβει την καλημέρα ο ένας στον άλλον για 10 ή και 20 χρόνια.

Στις μπίζνες, στην πολιτική, στο ποδόσφαιρο αυτά δεν υπάρχουν. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Φίλοι σήμερα, εχθροί αύριο. Αντίπαλοι σήμερα, φιλιά στο στόμα αύριο. Σ' αυτά τα επίπεδα ένα είναι αυτό που μετράει: το συμφέρον. Τίποτα άλλο. Κι αν υπάρχει δηλαδή φιλία, όταν προκύψει συμφέρον, χαλάει μέσα σε πέντε λεπτά.

Σ' αυτά τα επίπεδα δεν είναι οι αρχές κι οι κανόνες που καθορίζουν τις προσωπικές σχέσεις. Δεν αγαπιούνται ξαφνικά κάποιοι, ώστε να δίνουν όρκους αιώνιας πίστης. Το κοινό συμφέρον είναι που τους έχει φέρει κοντά. Δεν πρόκειται για φιλίες. Συμμαχίες είναι. Που διατηρούνται όσο εξακολουθούν να υπάρχουν τα κοινά συμφέροντα.

Όπως τα αντίθετα συμφέροντα είναι το κριτήριο για την αντιπαλότητα. Αν τα βρουν σ' αυτά που έχουν να μοιράσουν, βρίσκουν και όλα τα άλλα μέσα σε πέντε λεπτά. Αν τρώνε από διαφορετικά πιάτα, κανένα πρόβλημα. Αν είναι να μοιράσουν τα ίδια πιάτα, τότε αρχίζουν τα ζόρια.

Πάμε τώρα σε πραγματικό περιστατικό, που δεν έχει καμία σχέση με τα παραπάνω και το ποδόσφαιρο. Τις προάλλες σε μια υπόθεση διαζυγίου ο σύζυγος προσκόμισε DVD, στο οποίο η σύζυγος την έβρισκε με δύο άντρες ταυτόχρονα στη συζυγική στέγη, όταν αυτός απουσίαζε και στο διπλανό δωμάτιο ήταν το ανήλικο παιδί τους. Που είναι το πρόβλημα; Ο εν λόγω κύριος, δηλαδή, δεν ήξερε ποια ήταν η γυναίκα του που είχε παντρευτεί; Ξαφνικά έπεσε από τα σύννεφα;

Είναι ποτέ δυνατόν να μην ξέρεις ποια γυναίκα παίρνεις; Είναι ποτέ δυνατόν να μην ξέρεις ποιον άντρα έχεις παντρευτεί; Πάντα σε όλες τις περιπτώσεις ξέρει πολύ καλό ο ένας τον άλλον. Και ο άντρας ξέρει τι γυναίκα διάλεξε και η γυναίκα ποιος είναι ο άντρας που έχει επιλέξει. Άγνοια δικαιολογείται μόνο στα τσιγγανόπουλα που παντρεύονται στα δεκαπέντε τους. Όχι στα μεγάλα παιδιά.

Έτσι και στις φιλίες με ή χωρίς εισαγωγικά. Επιλογή σου είναι ο φίλος σου. Συνειδητή, 100/100. Διευκρινίζοντας για μια ακόμα φορά αν μιλάμε για φιλία και όχι για νταραβέρια. Για κοινά συμφέροντα. Που σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα φωνάζουν ότι πρόκειται για νταραβέρια και τίποτα παραπάνω. Είναι ποτέ δυνατόν να είσαι ενήλικας και να κάνεις λάθος επιλογή σε φίλο; Είναι ποτέ δυνατόν να μην ξέρεις ποιον βάζεις στο σπίτι σου;

Αυτά που ο φίλος ρίχνει το φίλο ή του κλέβει τη γυναίκα ήταν στις ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες, που έπεφτε θύμα ο καλός κι ο αγαθός Νίκος Ξανθόπουλος. Το παιδί του λαού. Στην κανονική ζωή παιδιά του λαού δεν υπάρχουν. Στην κανονική ζωή όλοι ξέρουν ποιοι είναι οι φίλοι τους. Άγνοια δεν υπάρχει και για αυτό κανείς δεν έχει το δικαίωμα να πέσει από τα σύννεφα. Όλοι ξέρουν για ποιους λόγους επιλέγουν τους φίλους τους.

Αυτά προς το παρόν. Γιατί είναι βέβαιο ότι στο μέλλον θα υπάρξουν κι άλλες ανατροπές κι άλλες ακόμα πιο εντυπωσιακές εκπλήξεις. Σ' αυτά τα επίπεδα τίποτα δεν είναι δεδομένο. Όλα, είτε για φιλίες πρόκειται, είτε για αντιπαλότητες, έχουν ημερομηνία λήξης.

(Rolling Stones και It's all over now)