"Σώπασε κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις, πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα'ναι" (δημοτικό μοιρολόι).

Κατά την παράδοση το έλεγαν οι Αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ στην Παναγία. Που αγάπαγε πολύ τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο και είχε στεναχωρηθεί από την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως ή αλλιώς και Βασιλεύουσας.

Τα πεντακόσα τόσα χρόνια που η Πόλη βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή δεν λένε τίποτα μπροστά στην αιωνιότητα. Στο δημοτικό μοιρολόι, άλλωστε, δεν υπάρχει σαφής χρονικός περιορισμός. Στο μέλλον γενικά και αόριστα ανατρέχει το "πάλι με χρόνια με καιρούς". Αρκεί να έχεις πίστη.

Όπως ο ηγέτης του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης, που σε κάθε ευκαιρία τονίζει: "Η επανάσταση του 1821 τελεί εν αναστολή". Γι' αυτό και ο Άδωνις Γεωργιάδης, κάθε φορά που στην εκπομπή του ως βιβλιοπώλης διαθέτει τόμους σχετικούς με την Ορθοδοξία, το επαναλαμβάνει με τρεμάμενη από συγκίνηση φωνή:

"Σώπασε κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις, πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά μας θα'ναι".

Στον Παναθηναϊκό δεν έπεσε κάποια Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ούτε έγινε εισβολή και κατάληψη στην Παιανία. Ο μύθος της αυτοκρατορίας του Ανδρέα Βγενόπουλου κατέρρευσε πριν μάλιστα επιβληθεί.

Αν, όμως, οι ευσεβείς Χριστιανοί δεν βιάζονται και σε ό,τι έχει να κάνει με την απελευθέρωση της Κωνσταντινούπολης την παραπέμπουν στο "πάλι με χρόνια με καιρούς", οι ευσεβείς Παναθηναϊκοί δεν κρατιούνται με τίποτα. Τη Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου έκανε πίσω ο Μέγας Ανδρέας, την Παρασκευή, ύστερα από τέσσερις μέρες, το ρεπορτάζ ήταν καταπέλτης.

Συνεργάτες του κ. Βγενόπουλου τόνιζαν: "Βιάστηκαν τα ΜΜΕ και ο κόσμος να καταδικάσουν τον Βγενόπουλο. Θα εκτεθούν, διότι θα επιστρέψει στον Παναθηναϊκό. Κι αυτή τη φορά θα επιστρέψει με άλλες προϋποθέσεις... Ο Βγενόπουλος την αγαπάει την ομάδα και δεν πρόκειται να την αφήσει...". Ο οποίος, μάλιστα, Ανδρέας Βγενόπουλος δηλώνει πικραμένος από τα πρωτοσέλιδα των ΜΜΕ και την αντίδραση των φιλάθλων, που τον χαρακτήρισαν προδότη.

Σε ό,τι αφορά την ταπεινότητά μου, στον βαθμό που πίκρανα και ειδικά αυτές τις άγιες μέρες τον ευαίσθητο Ανδρέα Βγενόπουλο, η συγγνώμη μου στη διάθεσή του. Σε ό,τι έχει να κάνει τώρα με τον Παναθηναϊκό, τα εκατομμύρια πράσινες καρδιές έκαναν καλά Χριστούγεννα και θα κάνουν ακόμα καλύτερη Πρωτοχρονιά. Ο Ανδρέας είναι εδώ.

Μπορεί το σώμα του να "βρίσκεται για ολιγοήμερες διακοπές στο εξωτερικό", αλλά το πνεύμα του είναι παρόν. Η διαβεβαίωση των συνεργατών του ότι θα επιστρέψει είναι συμβόλαιο. Ουδείς άπιστος μπορεί να την αμφισβητήσει. Δεν έχει σημασία τι είπε ο ίδιος. Αυτό που μετράει είναι ο λόγος των συνεργατών του. "Ο Βγενόπουλος την αγαπάει την ομάδα...".

Δεν πρόκειται, λοιπόν, περί προδοσίας και εσχάτης μάλιστα, όπως θέλησαν να την εμφανίσουν κάποιοι κονδυλοφόροι. Πάνω στα νεύρα του ο Ανδρέας είπε μια κουβέντα. Σαν αγνός φίλαθλος που είναι, συγκλονίστηκε από το γεγονός της εισβολής κάποιων λίγων, ελάχιστων, οπαδών στο γήπεδο. Ούτε υπάρχει οικονομικό θέμα ή πρόβλημα. Ούτε η πρώτη φορά είναι, άλλωστε, που είπε "φεύγω" ούτε η τελευταία. Άλλες τρεις φορές στο παρελθόν είναι στο είπα-ξείπα.

Η επιστροφή του στον Παναθηναϊκό είναι θέμα ημερών. Κι όχι γενικά κι αόριστα, στο "πάλι με χρόνια με καιρούς". Ούτε δάκρυα ταιριάζουν στον κόσμο του Παναθηναϊκού ούτε μοιρολόγια. Ο Ανδρέας ήταν και παραμένει ξεκάθαρος. Όταν λέει "μπαίνω", εννοεί "φεύγω". Κι όταν λέει "φεύγω", εννοεί "επιστρέφω".

Και στο φινάλε η Παναγία σε ό,τι έχει να κάνει με την Κωνσταντινούπολη περιμένει πεντακόσα τόσα χρόνια. Δεν μπορούν οι Παναθηναϊκοί να περιμένουν λίγες μέρες;