Προσωπικότητα
Ο Κώστας Καίσαρης επιβραβεύει τον Κώστα Παπανικολάου. Όχι για το ταλέντο του, αλλά για την ωριμότητά του, που είχε επιδείξει όταν ακόμα ήταν 19 ετών.
Σπάνια γράφω καλές κουβέντες. Η κριτική είναι που γουστάρω. Όχι η αποθέωση. Άσε που αν γράψεις καλά λόγια, τις περισσότερες φορές θα εκτεθείς.
Βλέποντας λοιπόν το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, τη Δευτέρα το βράδυ στο ΣΕΦ, θυμήθηκαν τον Κώστα Παπανικολάου. Όταν ακόμα έπαιζε στον Άρη και ήταν πρωταθλητής Ευρώπης στους Νέους. Καλεσμένος στη τηλεόραση με τον δημοσιογράφο απέναντί του, να του κάνει τη συνήθη (σε τέτοιες περιπτώσεις) βλακώδη ερώτηση:
" Εσείς φέρνετε μετάλλια στην Ελλάδα αλλά οι προπονητές στις ομάδες σας, δεν σας βάζουν να παίζετε. Δεν εμπιστεύονται τα ελληνόπουλα. Δεν σας δίνουν ευκαιρίες. Βάζουν τους ξένους". Η απάντηση του 19χρονου τότε Παπανικολάου ήταν αφοπλιστική: " Κοιτάξτε. Δεν είναι το ίδιο. Δεν είναι εύκολο για τους προπονητές να εμπιστευθούν νεαρά παιδιά σε πρωταθλητισμό υψηλού επιπέδου. Ούτε θα είναι εύκολο για εμάς να αποδώσουμε και να διακριθούμε. Εμείς θα πρέπει να δουλεύουμε και οι ευκαιρίες θα έρθουν. Όταν μας δοθούν εμείς θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι".
Πράγματι ο Παπανικολάου, είχε μιλήσει με ωριμότητα σε σχέση με την ηλικία του. Κι αυτό είχα τονίσει σε σχόλιό μου τότε: Ότι το παιδί αυτό δείχνει να έχει προσωπικότητα. Και γι αυτό δεν πρόκειται να χαθεί. Χωρίς να έχω (τότε) προσωπική άποψη, για τις ικανότητες του.
Ταλέντα υπάρχουν πολλά στον αθλητισμό. Για να ολοκληρωθούν όμως και να κάνουν καριέρα σε υψηλό επίπεδο δεν φτάνουν μόνο η τεχνική και τα φυσικά προσόντα. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η προσωπικότητα. Αυτή είναι που κάνει τη διαφορά. Μέσω της προσωπικότητας θα δουλέψεις, θα βελτιωθείς, θα ωριμάσεις, θα έχει σταθερά καλή απόδοση, διάρκεια και θα καθιερωθείς. Ο Παπανικολάου πήρε ευκαιρίες από όλους τους προπονητές του στον Ολυμπιακό. Χωρίς να τις αφήσει να πάνε χαμένες. Βήμα-βήμα βελτιωνόταν.
Γινόταν καλύτερος. Εφέτος με τη μείωση του μπάτζετ, πήρε ακόμα περισσότερο χρόνο. Στο φάιναλ-φορ έκανε δύο πολύ καλά παιχνίδια. Τη Δευτέρα στο ΣΕΦ που το ματς ήταν ποιο εύκολο, ήταν ακόμα καλύτερος. Σίγουρα το ταλέντο το έχει. Κι αυτό έχει φανεί όταν ακόμα ήταν έφηβος.
Τώρα πλέον μπορούμε να πούμε αβίαστα, χωρίς ρίσκο, ότι διαθέτει και την προσωπικότητα. Αυτή τον βοήθησε στα τρία χρόνια που μεσολάβησαν να ολοκληρωθεί σαν αθλητής. Σήμερα στα 22 του χρόνια, ο Παπανικολάου δεν παραμένει ταλέντο. Είναι ένας αξιόπιστος παίκτης που τόσο ο Ίβκοβιτς στον Ολυμπιακό όσο και ο Ζούρος στην Εθνική μπορούν να τον εμπιστευτούν με κλειστά μάτια. Έχει μια δεκαετία μπροστά του για να παίξει σε υψηλό επίπεδο. Επειδή όπως είπαμε, πέρα από το ταλέντο, διαθέτει, προσωπικοτητα.