Πρώτα η κίνηση, μετά το καψούλι
Γκολάρα! Η μισή και παραπάνω δουλειά, όμως, από τον Χαβίτο είχε προηγηθεί της αριστουργηματικής πράγματι εκτέλεσης. Στο ποδόσφαιρο με δύο τρόπους αποκτάς πλεονέκτημα: με τη ντρίμπλα και με την κίνηση χωρίς τη μπάλα.
Η ντρίμπλα είναι ταλέντο. Είναι το παραπάνω. Δεν διδάσκεται. Ή την έχεις ή δεν την έχεις.
Η κίνηση χωρίς τη μπάλα είναι το αυτονόητο. Όταν κάνεις μια προσπάθεια και δίνεις πάσα, να μην αράξεις. Να φύγεις μπροστά ή πλάγια για να την ξαναπάρεις. Όταν έχει τη μπάλα συμπαίκτης σου, να κάνεις κίνηση στον κενό χώρο για να στη δώσει. Όταν μια φάση είναι σε εξέλιξη, να προβλέψεις την κατάληξή της, να προλάβεις να πας πρώτος στη μπάλα. Αυτό που έκανε ο Χαβίτο. Υπολόγισε πού θα πάει η μπάλα αν πάρει την κεφαλιά ο Ρουίς, έτρεξε και την πήρε με το στήθος.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις ο επιθετικός κερδίζει πλεονέκτημα. Αντιδρώντας πρώτος αιφνιδιάζει τον αμυντικό και τον βγάζει εκτός φάσης. Το τι θα κάνει από εκεί και πέρα είναι θέμα ατομικής ικανότητας.
Ο Χαβίτο στην προκειμένη περίπτωση το έκανε με τον καλύτερο τρόπο αλλάζοντας τη φορά του σώματός του. Ερχόμενος από δεξιά σούταρε με το αριστερό. Βρήκε τη μπάλα γεμάτα και το καψούλι μπήκε μέσα.
Η κίνηση χωρίς τη μπάλα είναι για το ποδόσφαιρο η αλφαβήτα. Τη διδάσκουν οι προπονητές στους πιτσιρικάδες και την απαιτούν κι από τους 35άρηδες. Δεν γίνεται όταν η ομάδα σου έχει τη μπάλα, εσύ να αράζεις και να περιμένεις την πάσα. Αυτό που γίνεται, δηλαδή, κατά κανόνα στην Ελλάδα. Οφείλεις να κάνεις κίνηση. Όχι μόνο για να ξεμαρκαριστείς, αλλά και για να βοηθήσεις τον συμπαίκτη σου να έχει περισσότερες επιλογές.
Ο βαθμός επιτυχίας εξαρτάται κάθε φορά από πολλές παραμέτρους. Η προσπάθεια, όμως, είναι θέμα διάθεσης. Αν είσαι σε καλή κατάσταση κι έχεις την όρεξη να ψάχνεις και να κυνηγάς τις φάσεις. Μόνο έτσι, άλλωστε, ένας πλάγιος επιθετικός θα χωθεί στην περιοχή και θα σκοράρει. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Αν δεν το κάνει και κρύβεται, λίγοι στην εξέδρα θα το πάρουνε χαμπάρι. Μόνο ο προπονητής του.
Ο Χαβίτο το έκανε, αλλά και το τελείωσε με τον καλύτερο τρόπο. Διάβασε τη φάση, την κυνήγησε, βρέθηκε με τη μπάλα μόνος του και "σκότωσε" τον γκολκίπερ. Μ' ένα 100% προσωπικό γκολ. Επειδή είχε το ένστικτο να προβλέψει τη φάση, επειδή είχε την όρεξη να την κυνηγήσει κι επειδή από μικρός είχε μάθει το ποδόσφαιρο σωστά.
Δεν βγαίνουν κάθε μέρα τέτοιες φάσεις. Ούτε μία στις δέκα που θα προσπαθήσει ο όποιος επιθετικός. Και να βρεις τη μπάλα όπως την υπολογίζεις και τη θέλεις και να είσαι σωστός και εύστοχος στο σουτ. Δουλειά του ποδοσφαιριστή, όμως, είναι να προσπαθεί και να κάνει αυτό που πρέπει. Κι είναι σίγουρο ότι κάποια στιγμή θα επιβραβευτεί. Όπως ο Χαβίτο. Αν αντίθετα δεν είχε κάνει την κίνηση, δεν θα είχε γίνει απολύτως τίποτα.